LAŽI O LAZARU

ΛΑΣ = LAS (keltski) = SVJETLOST.

        "Lazi, lazi, Lazare!
         Te dolazi do mene,
         Privataj se za mene:
         Za svilene rukave,
         Za svilene marame,
        Za klečane kecelje." (Vuk S. Karadžić, Život i običaji naroda srpskoga, Beč, 1867, str. 25)

        O porijeklu i značenju srpskog imena LAZAR u svim rječnicima srpskog jezika piše ovakav smisao:

        "Lazar ili Lazarus je muško ime hebrejskog porekla, mada može biti i prezime. Potiče od heb. אלעזר (Elʿāzār, Елеазар), što znači 'Bog je pomoć' ili 'Bog je pomogao', što dalje vuče korene od aram. עֲזַרְיָה (Azarya, Azarija) s istim značenjem." (Vikipedija, Slobodna enciklopedija, Lazar ime)

I ovako se Srbima laže preko hiljadu godina. Prvo laže crkva, a onda lažu lingvisti, lažu novinari, lažu učitelji i na kraju laže narod sam sebi. Ima preko šest godina da sam jasno objasnio odakle potiče i sta znači srpsko ime Lazar (a ne hebrejsko Eleazar), ali većina današnjih Srba vole laži, za lažima idu, lažima se mole i klanjaju i u laži žive. Tako je moj glas i o istini imena Lazar ostao prećutani glas istine u ušima srpske laži! Zaista, Srbi, šta je s vama?

        Zašto se laže narodu? Zašto laže crkva, zašto lažu lingvisti i novinari? Lažu da bi prikrili porijeklo Srba, jer većina današnjih Srba nisu porijeklom ono što oni govore da Srbi jesu i sve stare izvorne srpske riječi progalasiše grčkim, latinskim, hebrejskim, turskim, njemačkim...

        U srpskom jeziku je istina srpskog genealoškog identiteta, istina srpskih istorijskih korijena i to lažovi kriju i lažima drže Srbe u neznanju ko su i šta su i gdje su bili u drevnim preistorijskim i istorijskim remenima. Od Srba se krije da su porijeklom od Cimerijana koji su kasnije zvani različitim imenima od kojih su najpoznatija imena Tračani, Kelti i Iliri. To su tri istorijska imena jednog naroda sa mnoštvom narodnih plemena rasutih širom Evrope, Male Azije i Bliskog istoka. Da, to su najstariji genealoški i istorijski korijeni većine današnjih Srba, Srba starosjedilaca Balkana i to se krije i radi tog sakrivanja laže crkva, lažu lingvisti, lažu istoričari, lažu novinari...i lažu mnogi Srbi u narodu! No, vratimo se imenu LAZAR, porijeklu imena i njegovom značenju.

        Prvo pogledajmo srpski glagol LASKAT:

        "laskat, pridjev na -at (17. v., jedna potvrda) 'svijetao', proširena na -ьп laskatan 'isto', poimeničen u maskulinumu laskat (17. v.) 'sijevanje, munja', denominal na -ati laskàtati, -ãm pored -ćem (17. v., također slov.)." (1)

Gdje je etimološko ishodište riječi LASKAT? Hajdemo u sanskrit! Sanskritsko LAS, LASA ( लस् ) znači SJAJAN, BLJEŠTAV.

Vidimo da sanskritski oblici LAS i LASA svojim značenjem odgovaraju srpskom LASKAT: SJAJ, SVJETLINA, SIJEVANJE, BLJEŠTAVOST.

LAS-ER = LASER = "akrinom za 'Light Amplificationby Stimulated by Emission of Radiation'."

 Irsko muško ime LASAIR je od LASAIR i znači PLAMEN, VATRA. Čudi me da i riječi LASTA (ptica) i LASNO (lako) sa osnovom LAS kao u LASAR (Lazar) nisu proglasili hebrejskim riječima?

        Ime LAZAR nastalo je oosnove LAS u riječi LASAR. Jedina promjena je radi olakšanja izgovora te je glas S prešao u Z: LASAR > LAZAR!

Pošto je većina Srba porijeklom od Tračana, Iliria ili Kelta, normalno je prvo u njihovom jeziku tražiti smisao riječi srpskog jezika. Tako imenu LAZAR korijen nalazimo u keltskoj riječi LAS (2):

- gaelik LAS = SVJETLOST, SJAJ, ISKRIČAVOST, PLAMEN, BLJESAK,

- gaelik LASACH = PLAMENI, GOREĆI

        Lasi, lasi, Lasare > Lazi, lazi, Lazare

Starokeltsko LASI, LASI, LASARE dalo je srpsko LAZI, LAZI, LAZARE. U bukvalnom smislu stih LASI, LASI, LASARE znači SVIJETLI, SVIJETLI, SVIJETLI i pjesma je posvećena SUNCU PROLJEĆA, to je HIMNA SUNCU PROLJEĆA, a crkva je tu samo podmetnula svoje judeo-sektaško kukavčije jaje pod vidom hrišćanskog Jevreja Lazara. I gle: biblijski Eleazar tri dana u grobu, a četvrti dan Isus ga vaskrsava. Šta je to? Tri dana u grobu su tri mjeseca trajanja zime, a četvrti dan je četvrti mjesec i počeak proljeća uz vaskrsenje prirode. Tu i osnovnoškolci shvataju simboliku!

       Srpske obredne narodne pjesme svojom vjerskom ritualno-duhovnom sadržinom premošćuju vijekove i milenijume povezujući duh drevnih srpskih predaka sa duhom današnjih Srba. Tako se održava kontinuitet srpskog duha i sve dok narod gaji i čuva svoj tradicionalni duh, on će postojati bez obzira kakve istorijsko-političke (ne)prilike da ga zadese.

        Ako crkva, lingvisti, istoričari, novinari i internetski botovi srpskih dušmana uspiju potpuno da prekinu duhovnu vezu Srba prošlosti i Srba sadašnjosti, nestaće Srba! Nažalost, iz mnogih životnih primjera dosadašnjeg ponašanja današnjih Srba (kao na primjeru ćutanja o srpskom imenu Lazar), vrijeme nestanka Srba privodi se kraju.

………………………

………………………
         (1) Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Knjiga II, JAZU, Zagreb, 1972, str. 272.
         (2) Edward Dwelly, A Gaelic Dictionary, Specially Designed for Beginners and for Use in Schools, Vol. II, Published by Herne Bay: E. Macdonald & CO., The Gaelic Press, 1902-, pg. 570.