PORIJEKLO KAMENIH KUGLI

Kamena kugla iz Kostarike.

 

        Širom svijeta nalaze se misteriozne kamene kugle, koje izazivaju čuđenje i bude ljudima maštu o svom postanku. Otkud one i kako su postale objasnićemo u ovom prilogu, a da bismo to objasnili, uzećemo kao polazište opis jednog metorita palog u blizini Soko-Banje 1877. godine. 

        Govoreći o sastavu meteorita palog kod Soko-Banje dr Josif Pančić spominje tri vrste "umetaka" (sastava) u meteoritu i za treću vrstu kaže:

        "Najjače pada u oči treći rod umetaka, jer predstavlja kugle različite veličine, od 0,2-10 mm i tad dosta pravilne, drugda da su te kugle mnogo veće, ne pravilne, po kadšto nalik na rečni oblutak - najveća takova neprevalna kugla ima ove prećnike 30,0 18,0 i 20,0 mm; sve su ove kugle  s polja i iznutra ugasitije od ostale unutarnje mase, a i zrno im je mnogo sitnije; kad se preseku nemaju koncentričnih crta, kao što se to viđa  u drugih meteorita. Kad se te kugle od ostale mase odvale -  kao što se to može da vidi na više mesta na jakovnom prelomu meteorita - one ostavljaju glatke jame."*

       Dakle se u meteoritu nalaze kugle različite veličine, koje kad se odvale od meteorite, u meteoritu ostavljaju glatke jame. Pogledajmo neke meteorite sa takvim jamama: 

 



 

 

Meteoriti sa jamama u kojima su bile kamene kugle.

 

       Pri prolasku kroz Zemljinu atmosferu, a zbog velike brzine i trenja sa vazduhom, meteorit se užari i rasprsne, te neke od kamenih kugli odvajaju se od većih dijelova meteorita koji uvijek ne izgaraju potpuno, nego padaju na zemlju i ostaju na tlu. Eto, to je odgovor otkud pravilne kamene kugle širom Zemlje.

       Najveća kugla Soko-Banjskog meteorita imala je prečnik oko 3,00 cm. U Kostariki se nalaze takve kugle prečnika preko 2 m, ima ih prečnika oko 1,70 m, a najviše ih je manjih prečnika. Veličine kugli zavise od veličine meteorita koji je pao na zemlju, te ćemo prema veličini Soko-Banjskog meteorita i njegovoj specifičnoj težini približno odrediti kolika je bila njegova veličina:

        "Svo meteorsko kamenja što nam je od vlasti predato, ili smo prilikom putovanja u Banju pribrali, iznosilo je preko 49 kilograma, što će po svoj prilici da bude veća polovina svega onoga, što je ovom prilikom na zemlju palo, ..."**

        " Specifična je teža našem meteoritu 3,502, srednja cifra od dva merena komada bez kore; gorespomenute (str. 263) nepravilne kugle 3.451" ***

        Ako je veća polovina Sokobanjskog meteorita bila 49 kg, onda je njegova srednja veličina bila oko 45 kg, što znači da je ovaj meteorit bio težak oko 90 kg. Pomoću srednje specifične težine  meteorita da se izračunati da je meteorit (u slučaju da je bio kao kugla), imao prečnik oko 36,6 cm. I sad ćemo veličinu prečnika meteorita uporediti sa veličinom prečnika najveće kugle u ovom meteorite, a najveća kugla je imala prečnik 3,00 cm:

 

        36,6 : 3 = 12,2 cm

  

Broj 12,2 je razmjera odnosa prečnika meteorita i prečnika njegove najveće kugle. Na osnovu ove razmjere sad možemo izračunati približne prečnike  svih meteorita po veličinama njihovih kugli. Kao primjer uzećemo neku najveću kuglu iz Kostarike čiji je prečnik oko 2,00 m i njen prečnik u centimetrima pomnožićemo sa razmjerom 12,2 (cm):

 

        200 x 12,2 = 2440 cm = 24,40 m = prečnik meteorita iz kojeg je ispala kugla prečnika 200 cm. Ako pretpostavimo da je srednja specifična težina ovog meteorita bila 3,502  (kao specifina težina Soko-Banjskog meteorita), onda je težina ovog kostarikanskog meteorita bila oko 27 637 tona. Ako li je specifična težina kostarikanskog meteorita bila manja, onda su i njegova veličina i težina bile manje, ali ne mnogo. Dimenzije jesu ogromne, ali i kataklizma biblijskog potopa takođe je bila užasno ogromna.

 

       Sa specifičnom težinom 3,502 a vidimo koliko su bili veliki i teški meteoriti čije su kugle imale sljedeće dimenzije:

 

- kugla prečnika 100 cm odgovara meteoritu prečnika 1220 cm sa težinom oko 3329,6 tona,

- kugla prečnika 80 cm odgovara meteoritu prečnika 976 cm sa težinom od oko1704,76 tona,

- kugla prečnika 60 cm odgovara  meteoritu prečnika 732 cm sa težinom oko 719 tona,

- kugla prečnika 30 cm odgovara meteoritu prečnika 366 cm sa težinom oko 90 tona.

- kugla prečnika 20 cm odgovara meteoritu prečnika 244 cm sa težinom oko 26,63 tona,

- kugla prečnika 10 cm odgovara meteorite prečnika 122 cm sa težinom oko 3,33 tone,

- kugla prečnika 5 cm odgovara meteoritu  prečnika 61 cm sa težinom oko 0,416 tona

- kugla prečnika 2,5 cm odgovara meteoritu prečnika 30,5 cm sa težinom oko 52 kg

- kugla prečnika 1 cm odgovara meteorite prečnika 12,2 cm sa težinom oko 3,33 kg

 

Sve kugle nabrojanih veličina mogle su poticati iz pojedinačnih velikih meteorita, a treba imati na umu da meteoriti uglavnom nemaju oblik pravilnih kugli, nego su neki kuglasti, neki nepravilnog izduženog oblika (slike ispod).

 

 

Meteoriti nepravilnog oblika sa kuglastim udubljenjima.

 

Kugle u neesplodiranom meteoritu.

 

Po svetoj geometriji formirane meteoritske kugle poslužile su drevnom umjetniku za isrctavanje solarnih simbola.

 

        Kad su padali ovako ogromni meteoriti iz koji su se širom Zemlje raspršile velike kamene kugle? Padali su u vrijeme velikog biblijskog potopa. Mnoge od ovih kugli pokrivene se muljem, lavom ili sedimentnim stijenama, kao one Francuskoj i u Vrgorcu u Hrvatskoj koje vidimo na slikama ispod:

 

Kamene meteoritske kugle u Francuskoj.

 

Kamene kugle prečnika 2-30 cm na lokaciji Dalmatine kod  Vrgorca otkrivene su 2009. godine pri gradnji ceste  A1 Zagreb-Split-Dubrovnik ("Dalmatine").

 

         "U laboratoriju Geološko-paleontološkog zavoda prepilila se jedna od dvije poslane kugle. Nakon što je pila s dijamantnim sječivom polako počela prodirati u kuglu, desetak okupljenih stručnjaka počelo se šaliti na račun novinskih napisa kako su kugle zapravo jaja dinosaura ili pretpovijesne balote. Šala je prestala u trenutku kad se začuo tup udarac. Iako pila nije oštećena, rečeno je kako je oštrica naišla na nešto tvrdo unutar kugle. Interes je narastao još i više. Sat vremena kasnije, uvijelo se kako je kugla iznutra potpuno drugačija nego izvana. Naime, glatka sivkasta površina ispresijecana je koncentričnim krugovima tamnije nijanse, a centar kugle gotovo je sasvim crn." (dalje.com, hrvatsko izdanje, 15. svibnja 2010. 11:15h)****

 

Presjek kamene kugle iz Vrgorca (crni centar kugle zaustavio je pilu sa dijamantskim sječivom). Sastav tog crnog centra hrvatski geolozi nisu objavili.

 

Vrgorac

 

Hrvatske vlasti su naredile da se nalazište kamenih kugli kod Vrgorca zabetoniraju. Zašto?

 

        Kamene kugle iz Vrgorca imaju one koncentrične krugove koje pri opisu kugli Soko-Banjskog meteorita spominje dr Josif Pančić:

 

        "...kad se preseku nemaju koncentricnih crta, kao što se to viđa  u drugih meteorita."

 

      Kamene kugle iz Vrgorca imaju koncentrične krugove, dakle su one iz meteorita i zato je hrvatska vlast dobila naredbu da ih zabetonira, jer je za svjetske gazde bolje ranije spriječiti, nego li teoriju evolucije liječiti.

 

        "Kad je bilo Noju šest stotina godina, te godine drugog meseca, sedamnaesti dan toga meseca, taj dan razvališe se svi izvori velikog bezdana, i otvoriše se ustave nebeske;
        I udari dažd na zemlju za četrdeset dana i četrdeset noći." (1.Moj.7,11-12)

 

Šta su ustave nebeske? To je i ono sto štiti Zemlju od meteora. Po Bibliji i Velikoj Piramidi biblijski potop počeo je 18. oktobra 7374,881 godina od početka stvaranja svijeta, tj. 18. oktobra 7355. godine od Početka (2626. god. st. ere). I danas u te dane oktobra Zemlja prolazi kroz pojas meteora Orionida i tada se viđa kiša meteora.

Orionidi

 

Kiša meteora

 

         Dakle je jasno: kamene kugle su iz meteorita koji su padali na Zemlju u vrijeme opšte kataklizme u vrijeme biblijskog potopa.

 

.............................

        *Dr  Josif Pančić, Soko-Banja, prvi meteorit u Srbiji, Glasnik srbskog učenog društva, Knjiga XLVIII, Beograd, 1880, str. 263. Link ka članku: https://archive.org/stream/glasniksrpskoga40drugoog#page/n247/mode/2up

        *** Ibid, str. 265

        **** Izvor: http://dalje.com/hr-hrvatska/koju-tajnu-skrivaju-misteriozne-kamene-kugle-nadjene-kod-vrgorca/305452

       

 

POLUPROSVEĆENI I PROSVEĆENI PRAVOSLAVCI

        "A svaki duh koji ne priznaje da je Isus Hristos u telu došao, nije od Boga: i ovaj je antihristov, za kog čuste da će doći, i sad je već na svetu." (1. Jn. 4,3)

 

         "Ko je lažljivac osim onog koji odriče da Isus nije Hristos? Ovo je antihrist, koji se odriče Oca i Sina." (1. Jn. 2, 22)

 

Sveti Sava o Muhamedu i islamu:

 

        "Proklinjem Alija zeta Moamedova po kćeri, i Apupikerta i Vukikera, i Umara i Talhana i Apupakra, Sadikina i Maviju i Zupeira i Avdelana i Zeita i Izita i Saita i Utmana i sve ostale suvernike i saradnike i naslednike Moamedove.

        Proklinjem Zadizu i Aiseju i Zejnepu i Omeltunu – prve i najskvrnavije od žena Moamedovih; i Fatumanu kćer njegovu.

        Proklinjem zvani Kuran, odnosno čitav spis Moamedov, koji laže kad govori da ga je arhangel Gavrilo njemu sneo. I čitavo učenje i zakone i potajena kazivanja i tajne i predanja i hule njegove.

        Proklinjem raj Moamedov u kojem će, kaže, biti četiri reke: jedna, čiste vode što se ne muti; druga, mleka što ne menja sladost svoju; treća, vina slatka i, četvrta, meda proceđena. A doći će, [kaže], i dan u kojem će odrediti da pet hiljada godina prebivaju u raju Sracini sa svojim ženama, koji će živeti telesno i skvrno, i pod hladovinom nekih drveta koja se nazivaju sidri i taleh jesti meso od ptica koje zažele, i plod svakojaki; piti čistu vodu sa izvora i potoka Zingiver, zvanog Salsavila; i biti služeni vinom zahvatanim sa izvora zvanog Stenim. Muškarci i žene će rastom tada dosezati nebesa, a sramni udovi – 40 lakata, spajajući se nenasito pred Bogom, jer se Bog, reče, ne posramljuje.

        Proklinjem anđele kojima je Moamed dao imena: Areta i Varota i Tazafa i Maruva, za koje izmišlja da su od častnih Božjih.

A uz njih proklinjem proroke i apostole što ih je izumeo, a to su: Hud i Zalet i Saleh i Soaip i Edris i Doalifil i Lokman.

        Proklinjem i sva svedočanstva Moamedova, koja iz Starog pisma, tobože, preuze, izopačavajući ih i huleći i mnoštvo laži govoreći protiv Noja n Avrama i Isaka i Jakova, protiv Josifa i Jova i Mojsija i Arona, protiv Davida i Solomona i Ilije i Jone, protiv Zaharije oca Jovana Preteče.

        Proklinjem još sve ono što [on] rodoslovi paganski i neznalački o drugim Božjim stvorenjima, i o suncu i mesecu, govoreći da su oni konjanici.

        Proklinjem tajno učenje Sracina i Moamedovo obećanje da će, reče, biti ključar raja i uvesti u njega sedamdeset hiljada pravednih Sracina, a grešnicima će suditi Bog; na njihovim vratovima biće privezane ispisane hartije pa će tako i oni ući u raj, nazvavši se proštenicima Moamedovim.

        Proklinjem zakonodavstva Moamedova o brakovima i o razrešenju brakova i o očišćenju žena koje su učinile preljubu; i o broju žena i naložnica; i sva nečista učenja o tome.

        Proklinjem Moamedovo huljenje koje govori da Bog koga hoće vara a koga hoće upućuje na dobro; i da, ako Bog ne bi hteo, ljudi među sobom ne bi ratovali: nego sam On čini što hoće, i svakom zlu i dobru on je uzročnik, i drži sreću i sudbinu svih.

        Proklinjem Moamedovu izmišljotinu koja govori da se Gospod naš Isus Hristos rodi od Marije sestre Mojsijeve i Aronove besemeno – od Reči Božje i Duha. I da je, još dok je bio mlad, lepio ptice od blata i, duvajući u njih, oživljavao ih. I daje slepe isceljivao i mrtve podizao; da je, zamoljen od apostola, isprosio od Boga da mu spusti sa neba trpezu i nahrani ih. I da, niti je raspet, niti je stvarno umro kao čovek, nego samo prividno to od Jevreja pretrpeo. I da se, upitan od Boga da li je sebe nazvao Bogom u svetu, odrekao, govoreći: ‘Pa Ti sve saznaješ i znaš da se ne nazvah Bogom ni sinom Tvojim, jer sam sluga Tvoj i ne stidim se da to kažem’.

        Proklinjem učenje Moamedovo, koje govori: Hristos nije sin Božji, već apostol i prorok, jer Bog reče da nema zajedničara i svi koji Hrista čine Njegovim zajedničarem biće mučeni u paklu ognjenom.

        Proklinjem izmišljotinu Moamedovu u kojoj reče da će molitveni dom Božji biti onaj koji su [osnovali] Avram i Izmail u mestu zvanom Vakha, koje se i Meka zove, što označava poklonište uočavanja i naređuje da, ma gde da budu i mole se, svoja lica okreću na tu stranu.

        Proklinjem i sami taj molitveni dom u mestu zvanom Meka, u kojem, kaže, leži po sredini veliki kamen sa likom Afroditinim pa ga treba poštovati zato što se na njemu sa Agarom spojio Avram, ili zato što za njega beše privezaokamilu kada htede žrtvovati Isaka. Onima, pak, koji tamo dolaze pa molitvu, naređuje da jednu svoju ruku ispruže ka kamenu, a drugom da obuhvate svoje uho i tako se vrte okolo neprekidno dok pe padnu onesvešćeni od okretanja.

        Proklinjem i samu Meku i svu okolinu njenu. I sedam kamenova što su ih Sracini tamo bacili na hrišćane. I svaku molitvu i službu i običaje njihove.

        Proklinjem one koji se klanjaju jutarnjoj zvezdi, to jest Danici, i Afroditi koju arapskim jezikom nazivaju Hovar, što znači velika.

        Proklinjem sve zapovesti Moamedove u kojima hrišćane, rugajući im se, naziva otpadnicima i pričesnicima i dvobošcima; i podiže Sracine da ih mrze. A put Božji naziva klanicom i ratom protiv hrišćana, dok Sracine koji u takvom ratu umiru naziva sinovima Božjim i dostojnima raja.

        Proklinjem prljave i nečiste zapovesti Moamedove o molitvama, kojima i ovo dodaje: da, ako ne nađu običnu vodu, uzmu sitan pesak i njime potru svoja lica i ruke.

       Proklinjem učenje Moamedovo o sazdanju čoveka, u kojem kaže da je čovek bio sazdan od zemlje i od kaplje, od pijavica i od mešavine: i da se čoveku, kada je sazdan bio, po naređelju Božjem pokloniše svi drugi anđeli, a jedino se sotona ne pokori, ne pokloni se.

        Iznad svega proklinjem boga Moamedova za koga kaže da je samo on bog – jedan bog iskovan, koji ne rađa niti je rođen, niti je iko bio sličan njemu. Sve, dakle, što je rečeno, i tog samog Moameda i njegovog skovanog boga, proklinjem i odričem ih se.

        Priklanjam se istinitom i jedinom Hristu Bogu i verujem u Oca i Sina i Svetoga Duha, u jednu i jednobitnu i svetu i nerazdeljenu Trojicu.“ (Miodrag M. Petrović, Zakonopravilo  Svetog Save o Muhamedovom učenju, Beograd, 1977, str. 55-59)

 

Izvor: http://www.scribd.com/doc/80270897/Miodrag-M-Petrovic-Zakonopravilo-Svetog-Save-o-Muhamedovom-Ucenju#scribd

 

Vladeta Jerotić o Muhamedu i islamu:

        „Паз'те, то је света књига (односи се на Куран – нап. „Борба за веру“), и то је човек кога је Бог послао – Мухамед. Немојте да слушам од наших полупросвећних православаца да је у Мухамеду демон! Не може бити никако... Милијарда или више стотина милиона муслимана верује у Алаха.“ (V. Jerotić u TV-emisiji "Agape")

 

Izvori: https://www.youtube.com/watch?v=7TZUH6RGbAs&feature=youtu.be
http://borbazaveru.info/content/view/7330/77/

 

        Dakle je po Vladeti Jerotiću i Sveti Sava bio poluprosvećeni pravoslavac! Upss...

SVITAC, SVETLICA, SVET I SVETOST BOŽJA

Svitac

 

        Šta je svitac? Svitac je buba koja se u večernjim satima ljetnih noći pojavljuje na seoskim poljima, livadama i dvorištima u vrijeme koševine i zrenja žita. Svitac se zove i kresnica, krijesnica, jer na zadnjem dijelu tijela ima kres, odnosno sjaj, tj. svjetlo:

         a) svetlo (ek.),
         b) svjetlo (ijek.),
         c) svitlo (ik.)

 

        Šta je svjetlica? Svjetlica je brzi bljesak i to je drugo ime munje. Ime joj je po svjetlu:

         a) svetlica (ek.),
         b) svjetlica (ijek.)
         c) svitlica (ik.)

 

        Šta je svijet? Svijet je sve oko nas, ali svijet je i grupa ili mnoštvo ljudi:

         a) svet (ek.),
         b) svijet (ijek.),
         c) svit (ik.)

 

        Dan je bijel, punoća svjetlosti je bijela i u sebi sadrži sve boje svjetlosnog spektra. Sanskritsko "zvet (svet)" znači "bijel". Od izlaska Sunca pa preko bijelog dana do Sunčevog zalaska boja Sunca je drugačija: izjutra i uveče je crveno-žuta, odnosno žuto-crvena (plava strelica , a bijelo je u toku dana . I tako se pojavljuje širom bijelog svijeta.

        

        Šta je svetac? Svetac je sveti čovjek, stanovnik neba? Svetost je bijela Božja boja, jer i Bog i žitelji neba imaju bijelu boju: Bijeli Vid je poznat i pod imenom Sveti Vid ili Svetovid. Dakle je Bog bijel. Pogledajmo kako je Hrist izgledao kad se na Tavoru preobrazilo u svoje nebesko tijelo:
 

         "I preobrazi se pred njima, i zasja se lice Njegovo kao sunce a haljine Njegove postadoše bele kao svetlost." (Mat.17,2)

 

         U svom božanskom tijelu Hrist je bijel kao svjetlost. Pogledajmo jedno viđenje Boga u Knjizi proroka Danila gdje Danilo opisuje Boga Starijeg Od Dana (Stariji Od Vremena), a zovu ga još i Starac Dana (u stvari je to Višnji Bog).
 

         "Gledah dokle se postaviše prestoli, i starac sede, na kome beše odelo belo kao sneg, i kosa na glavi kao čista vuna, presto Mu beše kao plamen ognjeni, točkovi Mu kao oganj razgoreo." (Dan.7,9)

 

        Sunce u danu je bijelo, bijel je Svetovid, bijel je Hrist, bijel je Višnji Bog, a sve što je bijelo ujedno je i sveto, jer su riječi bijel i svet istog značenja.

PREHRIŠĆANSKI SOLARNI SIMBOLI KOD DANAŠNJIH SRBA

Cvjetovi ivanjskog cvijeća u znaku su krsta (24. juna julijanskog ili 8. jula današnjeg gregorijanskog kalendara Ivanjdan je bio prvi dan ljeta početkom hrišćanske ere).

 

Simboli na artefaktu vinčanske kulture, simboli na petroglifima širom svijeta i motiv stećku istovjetni su simbolima na ovom srbskom pravoslavnom krstu.

 

Simbol "C" na stećku u Gvoznom kod Kalinovika i na krstu srbske pravoslavne crkve u Tivtu.

 

Solarni krst vremena godine: četiri Sunčeva vremena u četiri godišnja doba sa stranama svijeta (krst u crkvi u Atenici kod Čačka). Ipak su Srbi i dalje dvovjerni krestjani i kao takvi ostaju čuvari svoje prehrišćanske tradicije.

 

Lopovi i mutikaše među Srbima, a za njima srbske neznalice i srbske budale, tvrde da su na srbskom grbu četiri polumjeseca. To je solarni simbol "C", simbol rađanja, života i besmrtnosti.

ZNAK "J"

        "I svrši Bog do sedmog dana dela svoja, koja učini; i počinu u sedmi dan od svih dela svojih, koja učini;
         I blagoslovi Bog sedmi dan, i posveti ga, jer u taj dan počinu od svih dela svojih, koja učini." (Knjiga postanja, 2, 2-3)

        Šta je taj 7. dan i gdje je taj 7. dan? Jevreji kažu da je to subota i svete subotu kao sedmi dan u kojeg je, nakon stvaranja svijeta, počinuo Bog.

Znak "J"

 

Znak "J" kao dio ligature u vinčanskom pismu.

        Drevni hinduistički znak broja 7, vidimo znak kao znak velikog obrnutog slova J (sasvim lijevo). I vidimo razvojne faze ovog znaka do današnjeg znaka broja 7.

Znak "J" i svastika kolovrat.

Svastike  od znaka "J" (vatinska kultura, 13. vijek st. ere).

 

 Na ovoj  slici je znak obrnutoj velikog slova J na preistorijskom pećinskom crtežu (Cueva del Pirutano, Spain). Tu je božanstvo Sunca sa podignutim znakom J u desnoj ruci, a ispod su isti znakovi na stećcima (lijevo je stećak u Novom Selu kod Kupresa, a desno motiv na stećku na lokaciju Bišće polje, Mukoša, Mostar).

       Ova slika pokazuje indijanski petroglif (Coso range, Little Lake, California) i motiv znaka J na stećku u Ledićima kod Trnova blizu Sarajeva.

 

        Na ovoj slici ispod znakova broja sedam je petroglif južnoameričkih Indijanaca (Toro Muerto, Peru). Tu je Sunce oko kojeg su krst i svastika sastavljena od četiri kukasta simbola oblika velikog slova J: to je isti znak kakav vidimo kod hinduista kao znak broja 7. Iste takve znakove vidimo oko krsta na stećku (Zeleno polje, Rogatica). U dnu slike vidimo razvojni put znaka broja 8: od bramanskog znaka sasvim lijevo, koji je znak svastike vaskrsenja, do modernog broja 8.

 

      Znak obrnutog velikog slova J prvi je glas i prvo slovo sanskritske riječi "peru", što je jedno od sanskritskih imena Sunca, vatre i darodavca (srpskog Dajboga). Tog oblika je i starofeničansko slovo P (П). Dakle su mnogi stari narodi, među kojima su i Indijanci i Srbi graditeji stećaka, sačuvali sjećanje na sanskritsku riječ "peru" i nekadašnje prvo slovo P (П) kojim je ta riječ ko zna kad pisana, a svastike su samo različite varijacije tog znaka. Peru je vatra, vatra je Sunce, Sunce je Perun, Perun je Bog, jer i po biblijskoj tvrdnji Bog je oganj: "Jer je Bog naš oganj koji spaljuje." (Jev. 12, 29)

 

        Sanskritski znak ८ (asta) znači "znak" i "osam". to je sanskritski znak broja 8, a broj 8 je simbol vječnosti, jer je Bog vječan. Vidimo da je taj znak svojim oblikom isti hinduističkom znaku broja 7, vidimo da je taj znak oblikom isti feničanskom slovu P (П), vidimo da je taj znak isti kao simboli Sunca na piktografima, petroglifima i stećcima.

 

        Sanskritsko "yoni" znači "izvor, porijeklo, materica, mjesto rođenja, voda, rasa, sjeme, mjesto počinka, proljeće". Sanskritsko "Jagatkartr" je Brahma, stvaralac svijeta, otac Manua, koji je po vedskim spisima prvi čovjek od kojeg potiču svi ljudi, a to isto znači sanskritsko "janyu" i "jurni" (srbski Juraj). Hebrejsko slovo Y (yod) je prvi slovo riječi YHVH (Jahve), a riječ "Jahve" znači "Bog". Dakle i tu imamo J.

Sanskritsko "jiv" znači "živ, život".

 

        Sanskritsko "jiiv" znači "živ": pored boginje Žive, naravno da je jedno od imena Boga bilo Živ (sanskritsko "Jiv"), te je znak "J" njegov znak. Živi Bog spominje se i u Bibliji, samo što prevodioci ime Živi pišu malim slovom:

 

        "Po tom ćete spoznati, da je Živi Bog u sredini vašoj..." (Is.Nv. 3, 10)

        "A Gospod je pravi Bog, Bog Živi i Car Večni." (Jeremija, 10,10)

 

        Dakle je znak "J" kao znak broja 7, broja 8 i slova P (П) simboli vatre Sunca i simbol Boga Sunca sa značenjem: Živ, Život.
...................................................
Sanskritsko "jiv":
https://books.google.ca/books?id=GVMRAQAAIAAJ&q=Jiv%20vedic&dq=Jiv%20vedic&hl=en&sa=X&ei=i7CdVafFCozx-AH5j4H4BA&ved=0CCMQ6AEwAQ

IVAN KUPALO (IVANJDAN)

"Ивањско цвеће Петрањско,
Ивањско цвеће рујано,
Претрањско цвеће плаветно!...
Иван га бере те бере,
Петар га плете те плете.
Иван га бере те бере,
Даје га брату до себе
Свом млађем брату Коледу.
Дајући брата мољаше:
„Ај мио брате Коледо!
Ево ти цветак мој дајем
Чувај га дивни Коледо.
Чувај га па га сачувај
До мога чудна ређења
До твога страшна умрења
Умрења брата Коледа
Старијег брата Божића,
Синова старог Сварога."
Петар ми цветак примаше,
Петар ми венце вијаше
Па вели брату Купалу:
Ој мио брате Купало.
Старији брате Иване,
Примам ти цветак и живот
До мога страшног умрења
И нашег брата ређена
Рођења младог Божића
Сина нам старог Сварога."
           (Miloš S. Milojević, Pesme i običaj ukupnog naroda srbskog, Obrdene pesme, Beograd, 1869)

 

         Ivanjdan, 7. juli gregorijanskog, 24. juni julijanskog kalendara, danas je crkveni praznik Rođenje Sv. Jovana Krstitelja.

         Ime Ivan nastalo je po sanskritskoj riječi (starosrbskom) "iva" što znači "najbliže" i "kretanje". Vrba je iva jer raste blizu vode i brzo raste (kreće se), a voda je na sanskritu "jivaka". Sanskritsko "jivaka" znači još i "život, dugoživeće, životvorno". Sanskritsko (starosrbsko) "jivaka" je današnje srbsko "život, životvorno" (boginja Živa, a njeno sanskritsko ime je Jivana, skraćeno Jiva, tj. Živana ili Živa). U svim ovim riječima korijen je "iva-" od čega je izvedeno i ime Ivan.

 

 

         Sjećam se kad smo na ovaj dan zorom ložili i preskakali vatre, ivanjske krijese.Toga više nema, jer sve dobro koje smo milenijumima čuvali i u običajima njegovali u zaborav odbacujemo.

         Početkom hrišćanske ere na Ivanjdan padaše prvi dan ljeta kao što to u naše vrijeme biva 21. juna gregorijanskog kalendara (Vidovdan). Odatle kod Srba običaj pletenja vijenca od cvijeća, a vijenac je kružni simbol kretanja Sunca nebom (sanskritsko "ven" znaci "kretanje"). Cvijeće u vijencu je simbol rađanja, rasta, ljepote i radosti zivota.

         Pošto je Ivanjdan bio prvi dan ljeta, bio je to i praznik Kupala. Kupanje na ovaj dan bilo je vjerski običaj prehrišćanskih Srba i Srba pravoslavnih dvovjeraca krestjana (svjedok tome je spominjanje apostola Petra u obrednim pjesmama o Ivanu Kupalu).

          Smatralo se da kupanje na dan Ivana Kupala očišćava tijelo i dušu kao i preskakanje vatre. Hrišćanska crkva je ovo kupanje pretvorila u krštenje i eto jasnog dokaza da su stari Srbi imali običaj krštenja svake godine na dan Ivana Kupala, a oni najhrabriji kupali su se i na prvi dan zime na praznik Rođenja Božića Svarožića, tj. na Božić. Sjena tog običaja je crkveni praznik Krstovdan 18. januara gregorijanskog, tj. 5. januar julijanskog kalendara.

         Pa se pitam da li bi hrišćanstvo ikada zaživilo kao vjera da nije na srbskim prehrišćanskim običajima ustanovljeno.

SFINGA JE SPOMENIK STVARANJA SVIJETA I NEBESKIH TIJELA

         "U početku stvori Bog nebo i zemlju." (Knjiga stvaranja, 1, 1)    

         Po hronologiji Velike piramide početak stvaranja svijeta je 10.000 godina prije stare ere. Jedan dan stvaranja trajao je 100 godina.

        "Potom reče Bog: Neka budu videla na svodu nebeskom, da dele dan i noć, da budu znaci vremenima i danima i godinama;
        I neka svetle na svodu nebeskom, da obasjavaju zemlju. I bi tako.

        I stvori Bog dva videla velika: videlo veće da upravlja danom, i videlo manje da upravlja noću, i zvezde.

        I postavi ih Bog na svodu nebeskom da obasjavaju zemlju.
        I da upravljaju danom i noću, i da dele svetlost od tame. I vide Bog da je dobro.
        I bi veče i bi jutro, dan četvrti." (Knjiga stvaranja, 1, 14-19)

       Po Velikoj piramidi Sunce, Mjesec i zvijezde stvoreni su 368,441 godina od početka stvaranja, dakle u četvrtom vijeku stvaranja (biblijski četvrti dan). Sve ovo svjedoči sfinga u Gizi, koja je napravljena kao spomenik tom vremenu.

Sl. 1. Sfinga je simbol sazvijezdja Lava (sliku uvećaj klikom na istu).

 

Sl. 2. Na sfingi je još vidljiv simbol Sunca.

 

        Pošto je sfinga simbol sazviježđa Lava i ima na sebi simbol Sunca, jasno je da je sfinga građena kao spomenik vremenu stvaranja svijeta, stvaranju Sunca, dakle i vremenu stvaranja Mjeseca i zvijezda.  

 

        Piramida pokazuje da su Sunce, Mjesec i zvijezde stvoreni 368,441 godina od početka stvaranja, što je tačno 10.000 godina do početka hrišćanske ere.

 

        Ako od ovih 10.000 godina oduzmemo onih 368,441 godina, dobićemo da su Sunce, Mjesec i zvijezde stvoreni 9631,559 godina prije početka hrišćanske ere.

 

        Možemo li provjeriti u kom dijelu neba je stvoreno Sunce i da li je početak Sunčevog postanja bio u sazviježđu Lava? Da, to se može provjeriti računanjem godišnjeg pomjeranja Sunca zbog precesije proljetnog ekvinocija (precession of the vernal equinoxes) po liniji nebeskog ekvatora, tj. linijom desnog pomaka (Right ascension, RA): godišnji pomjer Sunca po liniji desnog pomaka (RA) je 0,0128119 stepeni.

 

        Sunce, Mjesec i zvijezde stvoreni su 368,441 godina od početka stvaranja svijeta, tj. 9631,559 godina prije nove ere. Velika piramida pokazuje da je proljetni ekvinocij na prvi dan proljeća u sazviježđu Ribe počeo 147,5 godine st. ere.

 

        Kad oduzmemo 147,5 godina od 9631,559 godina, dobijemo 9484,059 godina do vremena kad su stvoreni Sunce, Mjesec i zvijezde i na osnovu tih godina izračunaćemo i na mapi neba odrediti gdje je bio proljetni ekvinocij i prvi dan proljeća 9631,559 godina prije hrišćanske ere, odnosno  9484,059 godina prije no što je Sunce sa prvim danom proljeća ušlo u sazviježđe Ribe:

 

       9484,059 x 0,0128119 = 121,5088155 stepeni = 8,1005877 časova desnog pomaka (RA) = 8 časova i 6,03 minuta udaljeno od početka proljetnog ekvinocija 147,5. godine st. ere (slika 3).

 

Sl. 3. Proljetni ekvinocij u sazviježđu Ribe (Pisces) 147,5 godina st. ere i proljetni ekvinocij u sazviježđu Lava  9484,059 godina prije toga (9631,559 g. st. ere): udaljenost između ova dva proljetna ekvinocija je 8 časova i 6,03 minuta desnog pomaka (RA). Horizntalne linije su nekadašnji i današnji pravac nebeskog ekvatora (0°). 

 

        Ako računamo prethodno kretanje Sunca od sazviježđa Ribe 147,5. g. st. ere, vidjećemo pozicije proljetnog ekvinocija kroz ostala sazviježđa do sazviježđa Lava (slike 4-5): 

 

Sl. 4. Proljetni ekvinocij je u početku sazvijezdja Ribe (Pisces) 147,5 g. st. ere. U sazviježđu Ovna (Aries) je od 2295. godine st. ere, a u znaku Bika (Taurus) je 4442,5. g. st. ere.

 

 

 

Sl. 5. Proljetni ekvinocij u sazviježđu Blizanci (Gemini) je 6590 g. st. ere, u sazviježđu Raka (Cancer) 8737,5 g. st. ere i u sazviježđu Lava 368,441 godina nakon pocetka stvaranja svijeta, odnosno 9631,559 g. st. ere. Trougao sa slovom T je početak stvaranja svijeta, tačno ispod Regulusa, najsjajnije zvijezde sazviježđa Lav (Regulus znači "vladar, kralj, car" i naravno da se to odnosi na Tvorca).

 

        Pošto je u sazviježđu Raka (Cancer) proljetni ekvinocij i prvi dan proljeća bio 8737,5 g. st. ere, a Sunce, Mjesec i zvijezde stvoreni su  9484,059 godina prije no što je 147,5. godine proljetni ekvinocij počeo u sazviježđu Ribe, dakle je od vremena kad je proljetni ekvinocij bio u sazviježđu Raka preostalo još 746,559 godina do punih 9484,059 godina, što iznosi 9,564839252 stepeni ili 0,63765595 časova, tj. 38,26 minuta. I toliko ćemo minuta izmjeriti na liniji ekvatora od tačke ekvinocija u Raku i eto vremena stvaranja Sunca, Mjeseca i zvijezda u sazviježđu Lava 368,441 godina od početka stvaranja svijeta, tj.  9631,559 g. prije hrišćanske ere (slika 5).

 

         Sfinga u Gizi je spomenik vremenu stvaranja Sunca, Mjeseca i zvijezda, i spomenik vremenu stvaranja svijeta, a ko je i kad napravio sfingu, to se ne zna. Možda su je isklesali graditelji Velike piramide u vremenu između 3440-3320. g. st. ere, a možda je napravljena i mnogo ranije, jer neke zvijezde jutarnje i neki sinovi Božji radovali su se stvaranju svijeta:

 

        "Gde si ti bio kad ja osnivah zemlju? Kaži, ako si razuman.

        Ko joj je odredio mere? Znaš li? Ili ko je rastegao uže preko nje?
        Na čem su podnožja njena uglavljena? Ili ko joj je metnuo kamen ugaoni?
        Kad pevahu zajedno zvezde jutarnje i svi sinovi Božji klikovahu." (Jov. 38, 4-7)

 

        P.S. Od početka proljetnog ekvinocija 147,5. godine u sazviježđu Ribe do tače Sunca u sazviježđu Lava (vrijeme pomjeranja Sunca od 9484,059 g.) u direktnom mjerenju linijom nebeskog ekvatora, razlika od mjerenja od te tačke preko proljetnih ekvinocija kroz ostala sazviježđa do Lava je oko 10 minuta RA, tj. oko 2,5 stepena ili 195 godina, što je zanemarljivo, jer je ovo samo ručno mjerenje na mapi, a ne kompjutersko mjerenje precesije proljetnog ekvinocija u godišnjem pomjeru Sunca od 0,0128119 stepeni RA.

....................................

   U opštoj precesiji kretanja Sunca kroz 30 stepeni jednog sazviježđa (putanja Sunčevom ekliptikom) neki astronomi i astrolozi uzimaju period oko 2160 godina, međutim tačno vrijeme je  2147,5 godina, dakle za 12,5 godina manje, što svjedoče i neki astronomi i astrolozi, a to svjedoči i Velika piramida svojim mjerama.