MASONI, SIMBOLI I DRESURA MOZGA

          Kad je ruski knez Vladimir 988. godine otišao u posjetu Romeji, u Hersonu je krštenjem prešao u hrišćanstvo, zatim je iniciran u masona i vratio se u svoj do tada jazičeski Kijev. Jazičestvo je naziv slovenske prehrišćanske vjere koja je obožavala Sunce, slavila Boga Sunca i bogove Sunca. Rijež  jazičestvo  (язычєство) bukvalno znači JASU ČEST, JASU ČAST, a JAS je JASNO Sunce:

a) JAS > JASI > JAZI
b) JAZ + ČEST > JAZIČEST(VO)

JAZ je postanjem od AS. A kao AZ je prvo slovo srpske i ruske azbuke sa značenjem JA, JESAM, BIVAM, POSTOJIM i znak je za BROJ 1: to je u kosmosu BOG:

      “AS je jedna od titula Sunca i povezana je sa VATROM: ponekad je umnožena sama sobom kao ASAS i AZAZ prikazana od Grka kao Αζαζος, i Αζιζος.” (1)

Sunce je JASNO:    

     “...Grčki Yas, Sunce, kao Orb života”. (2)

Dakle JAS nije grcko, nego tračansko, tj. slovensko, jer je u imenu Sarmata JASIGEZA, odnosno JAZIGEZA i dijela Alana sa imenom JASI (grčko Ἰᾱσ znači ZDRAVLJE, Ἰᾱσώ je ime boginje zdravlja, srpsko Jasna.

     I čim je iz Romeje vratio u Kijev, naredio je Vladimir vojsci da poruše i popale sve jazičeske hramove skupa sa njihovim kumirima, a narodu je izdao naredbu da svi moraju u taj i taj dan sići do rijeka da od popova dovedenih iz Romeje prime krštenje i kroz krštenje ima da budu hrišcani. I tako su u Rusiji nastali prvi hrišćani “ milošću Božijom i voljom Duha Svetoga”. 

     Tako su ruski hrišćanski vladari nadirali širom Rusije, ubijali i rušili i palili sve jazičesko i prisilnim pokrštavanjem Rusa “Duhom Svetim širlili pravu vjeru”.

     Iako pokršteni nikad Rusi nisu odrekli svog Boga Sunca i uporedo sa hrišćanstvom njegovali su i praktikovale stare jazičeske običaje i ta dupla vjera nazvana je dvoverje.

 Sastavljani palac, domali i malim prst (11th century Byzantine fresco, Karanlık Kilise, near Goreme in Cappadocia, Turkey).

     Prolazili su vijekovi, crkveni uticaj je sve jači, crkva gradi mnoge hramove i manastire i postepeno u narodu hrišćanstvo postaje dominantna vjera. Mnogi vjeruju sa dubokim fanatizmom kroz koji su spremni i život dati za vjeru u Hrista. I onda oko 1653. godine ruski patrijarh Nikon odlazi u posjetu Romeji i Carigradu i čim se vratio počinje da vrši reforme ruske crkve, što izaziva veliki otpor oko polovine tadašnjeg ruskog stanovništva. U jednu od novina te reforme spadalo je i novi način zakrštavanja ili krštavanja sa tri prsta: do tada je pri molitvi na tijelo nanošen znak krsta sastavljanim palcem, domalim i malim prstom kao simbolom Svetog Trojstva, dok su kažiprst i veliki prst bili ostajali uspravni kao simbol dviju Hristovih pririoda: božanske i čovječije. Tako su Rusi bili načueni od prvih dana pokrštavanja, tako su  se i Grci vijekovima osjenjivali znakom krsta, ali su to krajem srednjeg vijeka promijenili.

Hrist Pantokrator sa sastavljane tri prsta kako su se krstili ortodoksni hrišćani sve do kraja srednjeg vijeka (11th century Byzantine fresco, Karanlık Kilise, near Goreme in Cappadocia, Turkey).

Iznad je detalj sa romejske freske, a ispod ikone ruskih starovjeraca: sastavljeni palac, domali i mali prst.

Sastavljeni palac, domali i mali prst (oko 1350. godine Pećka patrijaršija, Crkva svetih Apostola).

     I neslaganje sa načinom zakrštavanja izazvalo je raskol u Ruskoj crkvi, ali patrijarh Nikon, potpomognut vojskom cara Aleksija Mikhailoviča, baca anatemu na njemu nepokorne koji uporno drže do stare vijekovne tradicije, i šalje na nja njih carsku vojsku. Mnogi arhijereji, sveštenici, boljari i vjernici starovjerci su spaljenji, bezbroj njih je pobijeno, mnoštvo bačeno u tamnice, a sve ostalo reformama nepokorno izbjeglo je po pustim i surovim prostranstvima Sibira.

     Tako crkvena i politička masonerija manipulie narodom: silom gasi jezičestvo kao plemensku, slobodarsku i njima neogovarajucu ideologiju, silom naturajući  novu ideologiju (vjeru) koja podupire njihovu feudalnu pohlepu i slobodne ljude pretvara u robove feudalaca, a onda od tih robova stvara vjerske fanatike i te iste fanatike istrebljuju kad fanatici zasmetaju njihovim novim reformama.

     Ovdje smo naveli primjer Rusa, a kod Srba u Raškoj to su kroz krvoprolie odradili Stefan Nemanja, sin mu Sava i ostali Nemanjići, koji su današnjim Srbima prvi i najveći sveci i Srbi. Sve je do moždanog sklopa, do lukavstva i vještine moćnika  koji znaju da onog trena kad uvjere ljude da je vjera koju im nameću istina, tada dobijaju apsolutnu rukovodeću vlast nad ljudima,

.................................
     (1)  William Holwell, Mythological, Etymological And Historical Dictionary; London, Printed for C. Dilly, In The Poultry, 1793, pg. 55.
    (2) F. Dunlap, The Origin of Ancient Names of Countries, Cities, Individuals and Gods; Cambridge: Metcalf and Company, 1856, pg. 18