Friday, July 16, 2021

JAH JE NOĆNO SUNCE

       U judaizmu šeol (sheol) je mjesto mrtvih, boravište duša, podzemni svijet, od Grka zvan had ili ad, u hrišćanstvu zvani pakao.

     Englez Gerald Massey (1828–1907) bio je pjesnik i poznati pisac o spiritizmu i starom Egiptu. Evo sta on piše o crnom suncu:

     “Dalje ćemo otkriti da je Hak (Kak ili Iak-Kab) identičan bogu Jah-Nesu, kojeg je otkrio Mojsije. Kak, Hak, Iach, Jah, Ioh, Iu ili Au, sve su to imena crnog boga sunca, sunca u Amenti ili Šeolu.” (1)

     U Torinskom papirusu, među navodnim faraonima trinaeste dinastije koji pripadaju kultu Sebek-Ra, koji je bio Amen Tifonaca, javlja se ime Ra-Nehsi; to je crno sunce, ili crni (Neh) sin (Si) Ra. Ime je napisano s gadnom crnom pticom, 'Neh', kasnijim simbolom sve nečistoće, i sa znakom kake, kao odlučujuće, koje takođe postaje vrsta nečega stranog Amoncima. Ra-Nehsi je bukvalno crnobog. Bio je to tifonski oblik imena Amen, ukriven, ili Sebek-Ra, sunce tame, i prema tome isto što i Kak, čije je ime izmijenjeno od Kebekh (Sebek).

     Jah-Nesov oltar, koji je podigao Mojsije, identifikuje Jah-a kao crnog boga, sunce u tami, božanstvo obrnutog dijela, donjeg neba.” (2)

Evo šta Pismo kaže o tome:

     “Tada reče Solomun: Gospod je rekao da će stanovati u mraku.” (1.Kraljevima,8,12)

     Crni bog sunca je bog sunca u podzemnom svijetu mrtvih, a jedno od njegovih imena je Jah, biblijski Jah-ve, bog judaizma u kojeg i hrišćani vjeruju kao u Boga Oca. Boga Sebeka (Sobeka), koji je  Mojsijev Jah, Egipćani su prikazivali sa glavom krokodila, dakle je to reptiloidno božanstvo, jer je na samom početku Biblije đavo upoređen sa zmijom:

     “Ali zmija bješe lukava mimo sve zvijeri poljske, koje stvori Gospod Bog; pa reče ženi: je li istina da je Bog kazao da ne jedete sa svakoga drveta u vrtu?” (Stvaranje,3,1)

Dakle se radi o reptiolidnoj vanzemaljskoj rasi.

Muška i ženska glinena figurina Vanzemaljaca reptiloida (Sumer, 5000 st. ere).

 .................................
     (1) Gerald Massey, A Book Of The Beginnings, Vol. II, London: Williams and Norgate, 1881, pg. 328.
     (2) Ibid. pg. 329.

No comments: