Klasična etimologija naziv HAIMOS, drevno ime Balkana, izvodi iz grčke mitologije po mitološkom kralju Trakije sa imenom HAIMOS (starogrčki: Αἷμ-ος, latinizirano HAEMOS), sinu Boreje, sjevernog vjetra.
Druga klasična etimologija naziv HAEMOS iz druge mitološke priče o borbi Zevsa i zmaja Tifona. Po toj mitologiji Tifon je satjeran u Trakiju oko planine HAIMUS odakle je bacao planine na Zevsa.
Postoji i treća varijanta ove priče o kojoj se skoro ništa ne zna i ne piše:
"'HERO ili HEROS, je egipatski grad koji se naziva i Haimos (krv), jer je TIFON, koji je tamo pogođen gromom okaljao zemlju svojom krvlju'. Ali Herodot nam govori o mjestu zvanom ErIthre-Bolos, to jest 'Crvena glina'. Po tome su Egipćani Tifona zvali ROSH ili 'crvena zemlja' ili 'zemlja Tifona' na nji-hovom jeziku prevedeno u CHEROSH." [1]
Egipatsko ROSH je ROŠ i grčko AIMA (αίμα) znači CRVEN. Galsko ROS istog je značenja kao i galsko RAS, RES, RIS, RUS sa značenjem RUŽA; SUN-CE [2]. U simbolici RUŽA, ili ROZETA, uvijek je simbol SUNCA.
“Osamdeset kilometara od Alba Iulia ili Deve je Ro-şia Montană (Crvena planina) postoje rudnici koji datiraju od vremena Dačana, od prije 2000 godi-na…” [3]
Rumuni pišu "ROȘIA Montană" s tim da je ovo ru-munsko Ș isto što i malo umekšano srbsko Š. Tako ROȘIA bukvalno znači CRVENA, isto kao i egi-patsko ROŠ.
Na grčkom KRV je αίμα (AIMA). KRV je CRVENA i od AIMA je HAIMOS, HAEMOS i to je TIFON, egipatski CHEROSH. Ime CHEROS je od CHE + ROSH. Galsko CHE (čitaj ĆE) znači MJESTO [4], u narodnom govoru Srba to je ĐE, Vukovom refor-mom prepravljeno u GDJE. Pošto ROSH, tj. ROŠ, znači CRVEN, ime CHEROS znači MJESTO CR-VENILA, CRVENO MJESTO i to je isto što i HA-IMOS sa značenjem KRVAV, tj. CRVEN, na gal-skom CER [5] i to je ime planine u Srbiji.
Hrast CER (Quercus cerris) ima ružičastu boju dr-veta. U jesen CEROV list je izrazito CRVEN. La-tinsko CERRIS zadržalo je samo prenesena zna-čenje starosrbskog CER: ljut, žestok, gnjevan, žuč-an, opor, gorak, latinski SORBUS, SORBEO.
CRVEN u egipatskom znači ROŠ, u galskom ROS, RAS, RES, RIS, RUS i CER. ROS je u srbskom ROSA, RAS je ime srednjovijekovnog grada, RES je u RESA i RESAVA, RIS je velika ljuta divlja ma-čka, RUS je ime srbskog naroda u RUSIJI. Od RUS preko oblika RUSA je srbsko RUŽA.
Osnova RA u RAS je jedno od najstarijih imena SUNCA. Sanskritsko RA znači DAVANJE; IMANJE; VATRA, TOPLOTA, LJUBAV, UŽIVANJE; BRZINA; ZLATO; SJAJ, BLJESAK, RASKOŠ [6]. Od RA preko oblika RAS izvedeno je RASA, ROD. San-skritsko RASYA znači KRV [7]:
a) RA > RAS > RASA > RASANI > RAŠANI = CRVENI,
b) RA > RAS > RASENI = RAŠANI
Tračani su opisani kao narod raše, ruse, riđe, od-nosno crvene kose:
“Fizičke karakteristike Tračana ustanovljene su od šestog vijeka stare ere kad Xenophanes usput iz-vještava o plavim očima i crvenoj kosi….” [8]
U svakom jeziku, pa i u srpskom, postoje sinonimi kao riječi različitog oblika, a istog značenja. Sino-nim riječi RASA, što znači CRVEN, je starosrpsko CER sa značenjem KRV. Tako su ilirski CERAUNI u stvari CERIĆI ili RAŠACI, tj. RAŠANI. Najstariji is-torijsko pomen RAŠANA je u vrijeme asirskog cara Tiglath-Pilesera III koji je vladao u 8. v. st. ere [9].
Još od 2400 stare ere kroz svo vrijeme vinčanske kulture pa sve do početka 20 vijeka ukrašavali su Srbi svoje kumire i nadgrobnike crvenom, odnosno rašom bojom.
Rekli smo da je RA jedno od najstarijih imena Sun-ca, a istog značenja je i naziv AR [10], te su RAS i ARS u imenu srednjovijekovnog srbskog grada is-tog značenja i ARS nije latinsko kao što nam lažu da jest. Imena TRAČANI, RASENI, RAŠANI i AR-JANI takođe su sinonimi:
“U drevna vremena Tračani su zvani Peske ili Aria, ...” [11]
Persijsko SAR ili ZAR ili FAR znači GLAVA, POG-LAVAR, UPRAVITELJ, VRH [12]. Orijentalno ZAR, SAR, SER, SOR znače GLAVA u smislu POGLA-VAR [13]. Egipatsko ROŠ znači CRVEN, hebrejsko ROŠ (rō'sh) znači GLAVA, POGLAVAR, VOĐA [14].
Pismo rimskog pape Klemensa VI ( (papa od 1342 - 1352) pisano 1346. godine svjedoči da su Rašani sta-novnici i srednjovijekovne Bosne. Ovim pismom papa obavještava da postavlja dumanjskog biskupa Ivana i preporučuje ga splitskom nadbiskupu i bosanskom ba-nu Stefanu II Kotromaniću:
“… archiepiscopo Spalatensi et Stephano Bano principi Rasciensi (Bosnensi)."
Prevod: "…arhiepiskopu splitskom i Stefanu Banu starješini Rašana (Bošnjana)." [15]
Današnji RUSI su biblijski ROŠ i oni od 1917. ratu-ju protiv vavilonskih Velikih magova Cionista i Ilu-minata Zapada i Izraela (Jezekilj, Glava 38 - 39). Trenutni rat razbuktaće u kosmički rat svetih sljed-benika Svjetlosti protiv sljedbenima Tame, osim ako sile Tame infiltrirane u Rusiju i ostali dio svijeta iz-dajom ne odrade predaju svijeta u ruke vrha sljed-benika Tame.
..............................
[1] M. Malte-Brun, Universal Geography, Or a Description of All the Parts of the World on a New Plan, According to the Great Natural Divisions of the Globe; Vol. IV; Edinburgh, Printed for Adam Black; and Longman, Hurst, Rees, Orme, Brown, & Green, London, 1823, p. 53.
[2] Jean-Baptiste Bullet, Mémoires Sur La Langue Celtique, Tome III; Besançon: Claudi-Joseph Dac-lin, 1759, p. 322.
[3] Lonely Planet, Romania & Bulgaria, 6th edition – April 2013, ISBN 9781743216378.
[6] Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dic-tionary; Oxford, The Clarendon Press, 1960, p. 859.
[8] Joseph E. Skinner, The Invention of Greek Eth-nography: From Homer to Herodotus, Oxford, Uni-versity Press, 2012, p. 85, ISBN 9780199793600
[9] C. H. W. Johns, Ancient Babylonia, Chapter VIII, University Press, Cambridge, 1913, p. 115.
[10] The Christian Examiner and Religious Misce llany, Vol. 61, Boston: Crosby, Nichols, and Co., New York: C. S Francis & Co., London: Edward T. Whitfield, 1856, p. 95.
[11] John Pym Yeatman, The Shemetic Origin of the Nations of Western Europe; London: Burns and Oates, 1879, p. 212.
[12] John Richardson, A Dissertation on the Lan-guages, Literature, and Manners of Eastern Nati-ons; Proofs and Illustrations, Oxford: The Claren-don Press, 1777. p.
[13] Charles de Pougens, Trésor des origines et dictionnaire grammatical raisonné de la Langue Fran çiase, Paris: De L’imprimerie Royale, 1819, p. 279.
[14] Merrill C. Tenney, The Zondervan Pictorial Bi-ble Dictionary, Regency Reference Library, Grand Rapids, Michigan, 1967, p. 733.
[15] Vasilije Đerić, O Srpskom imenu po zapadni jem krajevima našega naroda, Biograd, Državna štam parija Kraljevine Srbije, 1900, str. 22.
.jpg)
.png)