TAJNI KODOVI MITRAIZMA U CRKVENOM KALENDARU

      Kao i u hrišćanskoj simbologiji i ikonografiji,  tajne kodove  mitraizma nalazimo i u crkvenom kalendaru. Ovdje ćemo objasniti jedan od tih kodova. 

Geometrija vremena godine.

 

Krug A je godina ima 365,242 dana.

Kvadrat B ima istu površinu kao i krug A.

Prečnik kruga A (D) = 116,26002377 dana = dužina I-II



 

I = 3. jun, crkveni praznik "Sv. car Konstantin i carica Jelena"

II = 27. septembar, crkveni praznik "Vozdviženje Časnog Krsta"

 



    Hristijanizacija julijanskog kalendara izvrsena je u 6. vijeku. Glavni posao uradio je monah Dionisije Mali, ondašnji vrsni znalac astronomije. Tada su glavni hršićanski nepokretni praznici dobili svoja stalna mjesta i kalendaru hrišćanske crkve. U tom kalendaru nasli su se i car Konstantin sa majkom Jelenom. Njihov dan svetkuje se 21. maja po julijanskom, ili 3. juna po gregorijanskom kalendaru.

 

    Kazu  hrišćani i pričaju  da je u svoje stare godine carica Jelena, Konstantinova majka, u Jerusalimu našla  krst na kojem je bio raspet Isus Hrist i tom krstu u hrišćanskom kalendaru posvećen je veliki crkveni praznik:  Vozdviženje Casnog Krsta 14. septembara julijanskog, odnosno 27. septembar  kasnijeg gregorijanskog kalendara.

    Zašto je caru Konstantinu i carici Jeleni posvećen  baš 21. maj (3. jun) i zašto je Vozdviženje Časnog Krsta na 14. septembar (27. sept.)? Je li to puka slučajnost ili je u tome neka simbolika? Hajde da prebrojimo dane izmedju ta dva praznika:

 

jun............... 27 dana
jul................ 31 dan
avgust..........31 dan
septembar...27 dana
-------------------------------
    Ukupno: 116 dana

Od 3. juna do 27. septembra je 116 dana:

116 x 3.14159 = 364.42444 dana = 365. dan = jedna godina.

 

     Vrijeme izmedju praznika "Sv. cara Konstantina i Jelene" i  "Vozdviženja Časnog Krsta" je prečnik godine u pravcu istok-zapad, sjever-jug,  a Časni Krst je Sunčev krst kruga godine čiji su krakovi prečnici tog kruga (slika iznad).

    Dužina Portala pred Kraljevom odajom u Velikoj piramidi iskazana u inčima je 116,2602378 inci. Inči i dani su mjerne jedinice pa ćemo uporediti brojeve tih mjernih jedinica. Pošto je prečnik kruga godine 116,2602378 dana   i pošto su površine kruga A i kvadrata B iste, obim kvadrata B iznosi 412,1316378 mjernih jedinica, što u inčima odgovara dužini Kraljeve odaje u Velikoj piramidi.

MANASTIR SV. ARHNGELA KOD PRIZRENA I DREVNI HRAMOVI BLISKOG ISTOKA

      Manastir Svetih Arhangela govore da je zadužbina srbskog cara Dušana Silnog (kralj 1331-1346, car 1346-1355). Manastir se se nalazi u kanjonu reke Bistrice jugoistočno od Prizrena. Vele da je građen je u period od 1343-1352 godine i kažu da je građen na mjestu starije crkve. Da li je tu bila starija crkva, ili je bilo nešto još mnogo, mnogo starije od te "starije crkve", pogledaćemo položaj, stil gradnje, materijal gradnje i  motive na fragmentima hramova ovog manastira.

 

Strane svijeta i pravci hramova Manastira Sv. Arhangeli: bijela strelica pokazuje da je oltar hrama u gornjem lijevom uglu slike okrenut jugozapadu. Crvena i plava strelica pokazuju prvac hramova prema jugoistoku. Neobjašnjivo je zašto oltari nisu okrenuti u pravcu istoka, jer je to pravilo u arhitekturi pravoslavnog hrišćanstva (sve slike uvećaj klikom).

 

U colki hrama je koso klesano kamenja, a iznad su pravilno fasadni klesani kameni blokovi ne baš malih dimenzija. Iz kojeg je to vremena i ko je to gradio? Srednji vijek i vrijeme cara Dušana? Neće biti!

 

Cokla od koso klesanih kamenih blokova, jedinstven i vrlo rijedak način obrade kamena u gradnji hramova uopšte i jedinstven u gradnji hrišćanskih hramova.

 

 

Sokla hrama izvedena je od monolitnih kamenih blokova tesanih pod uglom od oko 45 stepeni što je jedinstven primjer u crkvenoj arhitekturi.

 

 

Cokla čuvenog Jupiterovog hrama u libanskom Balbeku svojim koso klesanim kamenom slična je cokli Manastira Svetih Arhangela. Vrijeme gradnje temelja ovog hrama nauci je nepoznato (po svemu sudeći naučnicima je to zabranjena tema).

 

U cokli  ruševina hrama starobiblijskog hananskog boga neba Ela (Ila)  u Hebronu nalaze se i koso klesani kameni blokovi, vrlo slični koso klesanim blokovima Manastira Sv. Arhangeli. Otkud ta sličnost i zašto ovako klesanog kamena u hrišćnaskim hramovima još negdje nema?

  

Zar ovakvi gromadni blokovi da budu klesani u vrijeme cara Dušana?

Megalitni blokovi nisu tek tako mogli biti postavljeni na golu zemlju. Ovaj  kvadratni blok, veličine    oko 2 x 2 m, nije mogao biti nosač običnog potpornog stuba u brodu crkve Dušanovog doba, jer je preglomazan i zauzimao bi mnogo prostora u unutrašnjosti hrama. Koja mu je svrha? Šta je ispod sloja trave? Pločnik? Da li je ovaj užljebljeni kamen nekada služio za oticanje krvi sa paganskog žrtvenika? 

 

Lav sa repom vuka.

 

Lav i zmaj. Zmaj je u hrišćanstvu symbol đavola. Otkud ovdje zmaj? Patos ovog hrama začuđujuće je sačuvan, dok je, sudeći po svemu, u glavnom hramu patos i dalje u zemlji, pod travom.

 

Zec je prehrišćanski simbol proljetnog rađanja i razmnožavanja. Otkud zec na hrišćanskim hramovima srednjeg vijeka, jer se u hrišćanstvu zec uopšte ne spominje, osim što je po Starom Zavjetu nečista životinja? 

  

Fragment iz manastira: isklesani svitak knjige!

 

Oltar mitraističkog hrama u Engleskoj sa  dva svitka sa strane žrtvenika.

 

      Postoji mnogo pokazatelja da su hramovi Manastira Svetih Arhangela kod Prizrena u rimsko vrijeme bili mitraistički, a prije toga hramovi neke drevne prehrišćanske vjere i od hrišćanstva možda stariji čak  oko 1-2 milenijuma.  Gdje su naši arheolozi svih prošlih godina? Ćutanjem se pokriva zavjera protiv istorije Balkana i protiv istorije Srba.

PLEME PAGANI

     Da je postojalo srbsko pleme pod vlastitim imenom PAGANI svjedoči nam Konstantin Porfirogenit u svom djelu "O upravljanju carstvom" (Constantine Porphyrogenitus, De administrando imperio).

Kopije citata iz knjige "O upravljanju carstvom" Konstantina Porfirogenita i dio spisa Crnorisca Hrabra "Сказање о писменима" (klikni na sliku radi uvecanja).

Porfirogenit piše:

      "Od vremena vladavine Heraklija, imperatora Bizantinaca, kako će biti kazano u pripovijestima koje se odnose na Hrvate i Srbe (Hrobaton kai Serblon), cijela Dalmacija i narodi oko nje, kao što su Hrvati, Srbi, Zahlumi, Terbuniti, Kanaliti, Dioklecijani i Arentani, koji se također nazivaju Pagani..."

 

      Vidimo da Porfirogenit PAGANE spominje pod dva imena: NERETLJANI (Arentani, lat.) i PAGANI. Da je ime PAGANI njihovo originalno, a ne latinsko ime svjedoče nam ove Porfirogenitove riječi:

     “Ali PAGANI, koji su zvani Neretljani na jeziku Rimljana, ostali su nekršteni u jednom nepristupačnom surovom dijelu zemlje. Na slovenskom jeziku PAGANI znači 'nekršteni'."

     Međutim, zavirimo li u "Skazanje o pisemenima" Crnorisca Hrabra (Чръноризьць Храбръ, О писмєньхъ), koji je živio krajem 9. i pocetkom 10. vijeka,  vidimo da je riječ POGAN srbska riječ za sve prljavo i nečisto, te su tako gordi i vjerom netolerantni Srbi hrišćani zvali nehrišćane: POGANI.

      Dakle imamo dvije oblikom slične riječi; PAGANI i POGANI. Pošto riječ PAGANI ovdje nije iz latinskog jezika (jezika Rimljana), jer su Rimljani ove PAGANE zvali NERETLJANI (Arentani), a Porfirogenit PAGANE pominje u nabrajanju plemena, znači da je PAGANI ime jednog plemena, jer je srbska riječ za nekrštene POGANI.

      Porfirogenit je pisao grčkim jezikom i nije upotrijebio latinski izraz PAGANUS u značenjima "seljak, oblast, područje", nego jasno kaže da je to slovenska, tj. srbska riječ, koju u definisanju, zbog morfološke sličnosti, brka sa drugom srbskom riječju POGANI.

     PAGANI je riječ srbskog jezika za POBOŽNE. Riječ PAGANI ima svoje etimološko porijeklo u sanskritskoj riječi BHAGA, što znači BOGATSTVO, IMANJE, NAPREDAK, SREĆA. Sva ta značenja sadržana su u srbskoj riječi BOG i znamo da je sanskritska riječ BHAGA istog značenja kao i današnja srbska riječ BOG.

      Kako je nastala riječ PAGANI, odnosno PAGAN? Evo kako:

BHAGA > BHAGAN > PAGAN

     Dakle je PAGAN čovjek pun BOGA, BOŽJI ČOVJEK, POBOŽNI ČOVJEK, a PAGANI su BOŽJI POBOŽNI LJUDI i kao takvi PAGANI su se najduže opirali hristijanizaciji.

 

AKO JE OVO HRISTOS, A KO JE SATANA

      Dvije hiljade godina hriscanstva nicim nije usrecilo svijet, niti je ista popravilo zivotnu muku obicnog čovjeka. Rob je cijelo vrijeme ostao rob, seljaci su pretvoreni u kulučare na feudalnim posjedima hriscanske vlastele i crkve. Crkva je zatvarala nejvernike i sumnjive vjernike, zatvarala ljude, zene i djecu u memljive podzemne tamnice medju pacove, vjesala, sakatila ljude na razne nacine, čerečila, spaljivala, sjekla glave, sakatila, kuvala ljude u kazanima.

      Ubijali su se medjusobno hriscanski carevi i narodi, ubijali očevi sinove, majke ubijale sinove, krvila se i istrijebljivala braca i rodjaci radi vlasti i gospodstva. U ovom ili onom obliku bilo je to i na istoku kod ortodoksnih i  na Zapadu kod rimokatolika, kao i kod od njih odvojenih anglikanaca i protestanata.

      Nehriscanski narodi sirom kugle zemaljske dozivjeli su genocide, a ostaci tih naroda su prisilno hristijanizovani. Tako je trajalo sve do Francuske revolucije od kad je crkva sa zastitnim feudalnim oligarsima pocela da gubi vladajuce pozicije u drzavama i narodima. 

Ko su zapravo hriscani, ciji su, ko im je Bog, Isus Hristos ili Satana?
      Pravoslavni obred krstenja ide ovako: "Sveštenik okreće oglašenog licem ka zapadu, kao ka onoj strani gde zalazi sunce i odakle se pojavljuje tama, jer đavo, koga treba da se odrekne, jeste tama, i njegova vladavina je u tami; zatim zapoveda oglašenom da podigne ruke, kao pred satanom koji se nalazi blizu njega, pa mu tri puta postavlja pitanje:
      "Odričeš li se satane, i svih dela njegovih, i svih anđela njegovih, i svakog služenja njemu, i sve gordosti njegove?" 
Na ovo oglašeni takođe tri puta odgovara: "Odričem se". 
Onda ga tri puta pita: "Jesi li se odrekao satane?", a ovaj odgovara:
"Odrekao sam se". 
Ovo trikratno odricanje oglašeni završava time što na traženje sveštenika: 
      "I duni i pljuni na njega" duva i pljuje na satanu, pokazujući time nemoć đavola, svedočeći o svome preziru prema njemu i svome odlučnom raskidu sa njim. Posle odricanja od satane oglašeni se sjedinjuje sa Hristom. On se radi toga okreće ka istoku, odakle nam je zasijala svetlost istinita, što prosvećuje i osvećuje svakog čoveka koji dolazi u svet, spušta ruke pokazujući time svoje smirenje i pokornost Bogu, i na tri puta ponovljeno pitanje sveštenika: 
      "Sjedinjuješ li se sa Hristom?" i "Jesi li se sjedinio sa Hristom?" odgovara: "Sjedinjujem se" i "Sjedinio sam se". 
Ovo sjedinjenje sa Hristom nije ništa drugo nego obećavanje vernosti Njemu: kao što vojnik prilikom stupanja u službu polaže zakletvu vernosti svome caru, tako i oglašeni, stupajući u savez sa Hristom u vidu zakletve tri puta izgovara Simvol vere. Potom ga sveštenik poziva da se pokloni Hristu, što on čini uz reči: 
      "Poklanjam se Ocu i Sinu i Svetome Duhu, Trojici Jednosuštnoj i Nerazdeljivoj". 
      AKO SU TAMNICE, VJESANJA, CERECENJA, SAKACENJA, SPALJIVANJE NA LOMACAMA, ODSIJECANJE GLAVA, SAKACENJA, KUVANJE U KAZANIMA, GENOCIDI, OCEUBISTVO I BRATOUBISTVO, ZAVJERENICKE SPLETKE I INTRIGE HRISTOVO DJELO KROZ HRISCANSKE CAREVE I KRALJEVE I NJIHOVE VOJNIKE, AKO JE TO HRISTOVO DJELO KROZ HRISCANSKE PAPE, KARDINALE, BISKUPE, SVECENIKE, REDOVNIKE I VJERNIKE, AKO JE TO HRISTOVO DJELO KROZ HRISCANSKE PATRIJARHE, EPISKOPE, SVESTENIKE, MONAHE I VJERNIKE, DA LI SMO SE IKAD KAO POBOZNI I RAZUMNI LJUDI ZAPITALI: PA KO JE TAJ SATANA I KOJA SU NJEGOVA ZLA DJELA ZA OVIH DVIJE HILJADE GODINA HRISCANSTVA?