VENETI SU SLAVONI, TJ. SLAVENI ILI SLOVENI

Kao saveznike Trojanaca Homer u "Ilijadi" spominje paflagonijske ENETE pod imenom Ένετοί [1]. Ime najranije spomenutih Ilira je VENETI, Herodotovi ENETI (Ένετοὺς) [2]. Tri vijeka nakon Herodota Cezar spominje keltske VENETE [3] sa njihovom zemljom Venecijom (Venetia) u Armorici, na jugozapadnoj obali današnje Francuske [4].

Osnova u imenu VENETI je VEN, VENE. Kod većine Slovena stari naziv za zvijezdu Danicu je VENERA (latinski: VENUS); kod Čeha i Slovaka je VENUŠA, kod Poljaka WENUS. Ime VENERA je ženskog roda, muški rod je VENER i to je SUNCE:

“Ven (sunce), Vena, mjesec, hindu riječ." [5]

"Što se tiče samih Veneta, ne može se ne primijetiti da tri plemena ili naroda s ovim imenom susrećemo i u drugim dijelovima svijeta, osim onih u Italiji, to jest galskog plemena Veneta na obali Armorike; Venedi ili Veneti kod Tacita, sarmatsko ili slavonsko pleme na obalama Baltika i Heneti ili Eneti, čije se postojanje spominje u Paflagoniji u doba Homera (Ilijada, ii, 85)." [6]

"S druge strane, postojanje pleména ili národa na južnim obalama Baltika, koji su bili poznata Rimljanima (preko njihovih germanskih susjeda) kao Venedi ili Veneti, ime očigledno isto imenu Vendi ili Vends, pod kojima je slavonska rasa u cjelini bila poznata Germanima, doveli bi nas do toga da talijanske Venete također smatramo mogućim slavonskim plemenom; ovo se čini u cjelini najpouzdanijom pretpostavkom." [7]

Da se podsjetimo šta je VEN:

“Ven (sunce), Vena, mjesec, hindu riječ."

Sanskritsko VEN znači TEŽITI VAN (KA SVJEŽEM VAZDUHU), a znači još IĆI i BOGOSLUŽBA [8]. Dakle je u sanskritu VEN, u srpskom VAN: VEN = VAN.

Englesko WEND znači IĆI [9], Islandsko VENDA, holandsko WENDEN, švedsko VANDA, dansko VENDE, gotsko WANDJAN, njemačko WENDEN je OKRET i sve je postalo od VINDA [10] i to je srpsko ikavsko VINTA, sinonim za VENAC ili ikavsko VINAC: KOLOTURA, KOLOVRAT, KOLOVRT, tj. SVASTIKA. Još kod Srba i Hrvata postoje vlastita imena VENKO, VENKA, VINKO i VINKA.

“A Paflagoncima bješe Pilemen rutavac srčan

Vođ od enetske zemlje, gdje divljih mazgi imade,

Tamo u gradu Kitoru i Sesamu življahu oni,

Oko Partenija vode u kućama življahu slavnim.” [11]

PAFLAGONIA je keltski naziv, srodnan nazivima PELAGONIA, KALEDONIA, MIGDONIA, MAKEDONIA, itd.

Velšani ili Kumri direktni su potomci tračkih Briga sa balkanskih brigova. Velško WENER (čitaj: VENER) ili GWENER (čitaj: i GVENER) je VENERA, DANICA [12].

U nazivima VENER (Sunce, sunce), VENERA (Danica) i VENETI sunarod iz Homerove “Ilijade” i Herodotovi Iliri) imaju VEN izvedeno od EN. Gle šta znači EN:

• velško EN = IZVOR ŽIVOTA; NAČELO ŽIVOTA; ŽIVOT; BESMRTNOST, BOŽANSTVO; DUH; DUŠA; SRŽ, SUŠTINA; ČIST, RASAN, PLEMENIT [13];

• velško ENED = DUŠA, ŽIVOT [14];

• bretonsko ENE = DUŠA [15];

• galsko ENEV = DUŠA, DUH; RAZUM; OSJEĆANJA; NAČELO ŽIVOTA; ŽIVOT; SRŽ, JEZGRO, SRCE [16];

• galsko ENET = PROSLAVA, SLAVA [17].

Galsko VEN znači BIJEL; LIJEP [18] i značenjem je isto galskom VAN, VIN, VON i VUN sa značenjem BAL, tj. BEL, odnosno SUNCE [19]. Sanskritsko EN znači JEDAN (ON), JEDNA (ONA), JEDNO (ONO)[20]: SUNCE je INO, tj. JEDNO, odnosno ENO prema obliku EDEN, jedan, jedno.

I šta znači ime ENETI, odnosno VENETI, u grčkom prevodu Ilijade u jednini Ἐνετῶν, u mnozini Ένετοί; kod Herodota Ένετοὺς? Znači SLAVNI, SLAVENI, jer galsko, tj. brigijsko, odnosno tračansko ili ilirsko ENET znači SLAVA.

Herodot dvaput pominje Enete u Iliriji i pominje ih na Jadranu. Prvi put pominje ih po običaju prodaje djevojaka za udaju, po istom običaju kakav su imali Asirci:

“Prema mome mišljenju, najpametniji im je ovaj obi-čaj; a isti takav postoji, kako sam čuo, i kod ilirskog plemena Eneta.” (Herodot, Istorija, Knjiga I, 196)

Kao simbolična tradicija običaj kupovine mlade ostao je kod Srba sve do danas i praktikuje se u mladinoj kući pred predaju djevojke djeveru i djeverušama. Ni kod Veneta nije to bila prodaja u bukvalnom smislu, nego svojevrsna nadoknada mladinoj porodici za izgubljenu radnu snagu.

Drugo Herodotovo pominjanje Eneta je kad priča o rasprostranjenosti Sigina i tada kaže:

“Zemlja im se proteže do Eneta na Jadranu." (Herodot, Istorija, Knjiga V, 9)

“Vendi, Veneti ili Slavonci, koji, kad su prvi put postali poznati Evropi, bili su naseljeni na granicama Italije prema Tirolu i Karniolu postepeno se šireći u Raetiju ili u zemlju Grisoniju, u Švabiju i moguće u Frankoniju. Ova rasa trenutno zauzima sav prostor sastavljen između iznad pomenutih zemalja i istočne obale Jadranskog mora, na jednoj strani, i Ledenog okeana na drugoj. Oni su porijeklom od drevnih Slavona koji su prodrli u Kamčatku, naseljavajući Aleutska ostrva i možda prešli preko na sjevernoamerički kontinent. Stanovništvo Rusije, dio Turske i vladarske kuće Austrije sastoje se gotovo isključivo od Slavona.” [21]

Karniola (Carniola, en.) je Kranjska, današnja Slovenija, a Grisonija (Grisons, en.) je današnji jugoistočni švajcarski kanton. Pod imenom VENETI su i Kelti u zapadnoj Normandiji i Armorici.

“Svi istoričari slažu se da su Slavonci, Veneti ili Sarmati originalno boravili na obalama Tanaisa, Palus Mæotisa i Kimerijskog zaljeva, zemljama istočno od Ilirije i Dalmacije.” [22]

Da, ali tu su došli množeći se i postepeno se šireći sa Balkana. Tanais je rijeka Don, a Palus Maæotides je močvarno područje oko Azovskog mora.

“Ime kojem današnje nacije ove rase daju prvenstvo je Slaveni ili Slavi što znač i slavni.” [23]

“Fizičke osobine ove raširene nacije poznate pod imenima Slavonci, Vendi ili Veneti, Geti, Jazigezi, Anti i Srbi, variraju prema klimi zemalja naseljenih od ovih različitih grana. Rusi i Česi, ili Bohemijani, su niski i zdepasti; dok su Iliri, Hrvati i Poljaci ili viski ili dobro srazmjernog izgleda.” [24]

“Kada su Rimljani prodrli na istarsku obalu, utvrdili su da su stanovnici obožavali boginju Isis, a otud ime koje su dali ovoj zemlji. Većina seljaka je slavonskog porijekla, ali su primorski gradovi naseljeni Venećanima ili Italijanima. Bivši govor bio je na dalmatinskom ili ilirskom dijalektu, a kasnije na iskvarenom talijanskom.” [25]

Rimljani su prodrli u Istru oko 177. st. ere.

…………………………

[1] Homer, Ilijada, II, 9.

[2] Herodot, I; 196.

[3] Caesar, De Bello Gallico, Book III; 9.

[4] Ib., Book II; 34.

[5] Dunlap, S. F. (Samuel Fales), The origin of ancient names of countries, cities, individuals, and gods; Cambridge, Metcalf and Company, 1856, p. 25.

[6] William Smith, Dictionary of Greek and Roman Geography, Vol. II; Boston: Little, Brown and Co.,

1870, p. 1272.

[7] Ib., p. 1273.

[8] Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary; Oxford, The Clarendon Press, 1960, p. 1018.

[9] Walter William Skeat, An Etymological Dictionary of the English Language, Second Edition; Oxford: The Clarendon Press, New York: Mcmillan & Co., 1893, p. 703.

[10] Ib.

[11] Homer, Ib. II, 850-854.

[12] William Owen Pughe, A Dictionary of the Welsh Language, The Second Edition, Vol. I; Denbigh: Printed and published by Thomas Gee, 1832, p. 155.

[13] William Owen Pughe, A Dictionary of the Welsh Language, The Second Edition, Vol. II; Denbigh: Printed and published by Thomas Gee, 1832, p. 24.

[14] Ib.

[15] Robert Williams, Lexicon Cornu-Britannicum; Llandovery: Roderic; London: Trubner & Co., 1865, p. 135.

[16] Jean-Baptiste Bullet, Mémoires Sur La Langue Celtique, Tome II; Besançon: Claudi-Joseph Daclin, 1759, p. 542.

[17] Ib.

[18] Ib. Tome III, p. 468.

[19] Ib.

[20] Monier Monier-Williams, Ib. p. 232.

[21] Frederic Shoberl, Illyria and Dalmatia, Volume I, Introduction xi-xii; London, Printed for R. Ackermann, 1821.

[22] Ib. xiii.

[23] Ib.

[24] Ib. xvii-xviii.

[25] Ib. p. 48.

SAMO ZA SRBENDE

 

Januara 1. julijanskog (14. jan. greg.) je Isusovo sunećenje.

https://stecciibogumili.blogspot.com/2023/12/solarna-simbolika-obrezivanja-sunecenja.html

 

Pravoslavna Nova godina je 1. septembra julijanskog, tj. 14. septembra gregorijanskog.  

Srpska Nova godina prehrišćanske srpske vjere bila je na prvi dan zime, na dan rođenja Božića Svarožića, Mladog Koleda i slavila se kao Božić (početak novog kola godine).

I šta slave današnji Srbi? 😄

SUNČEVA ANALEMA, ČOVJEK, ZEMLJA I PIRAMIDA

  Od zimskog solsticija prvog dana zime, kad je Sunce na svojoj najnižoj južnoj tački (S), penjući se ka sjevernom nebu i prvom dan ljeta (N ) iz sata u sat, iz dana u dan ono se ne penje pravolinijski, nego mu je putanja u obliku slova S. Istu takvu putanju pravi od prvog dana ljeta spuštajući se ka prvom danu zime, samo je sad putanja suprotna onoj prvoj, ukrštava se sa prvom i gradi dijagram sa dva ukrštena S, slično broju 8, znaku beskonačnosti. To je Sunčeva analema.

 

Početak analeme je u danu zimskog solsticija na prvi dan zime. Tad je Sunce u svojoj najnižoj godinjoj tački na južnog neba i od tog dana počinje da se penje ka sjeveru prema prvom danu ljeta. U 15. aprilu Sunce presijeca osu sjever-jug i pelazi na drugu stranu (vidi sliku). Mjesto ukrštanja uzlazne i silazne putanje pravi znak X i to je egipatski hijeroglif sa značenjem ZBIR, SKUP. To je Sunčev čvor, Sunčeva pletenica, na čovjekovom tijelu solarni pleksus, treća ili Manipura čakra (sanskritsko "mānī" znači "mjera").

 Računajući i dan zimskog solsticija na 21. decembar, od 21. decembra do kraja 15. aprila je 116 dana. I gle: 

a) 1 godina = 365,242 dana, 

b) 21. decembar – 15 april = 116 dana, 

c) 365,242 : 3,14159 = 116,2602377 dana 

 Prečnik kruga godine ima 116,2602377 dana, dakle čim Sunce pređe vertikalu ose sjever-jug 15. aprila, tada se navršava 116,2602377 dana i to je prečnik godišnjeg kruga vremena. To je takođe vremenski ciklus u kojem se Merkur poravnava i mimoilazi sa Zemljom. Sad malo ezoterije i njene simbolike: 

a) 50 x 116,2602377 = 5813,011885 = u inčima visina Velike piramide. = 14.765,05019 cm, 

b) 14.765,05019 : 116,2602377 = 127 cm = ako bi se nešto kretalo brzinom 127 cm/s, za godinu bi prešlo 40.077,27418 km = dužina Zemljinog ekvatora. Prečnik godine je 116,2602377 dana:

 116,2602377 : 50 = 2,325204754 dana. Godina ima 365,242 dana: 365,242 : 2,325204754 = 157,0795 = 50 Pi.

Mjere kruga su proporcije čovjekovog tijela i Zemlje. Pupak je centar kruga i nalazi se na 28,64791396º iznad baze kvadrata (baza je linija linija AB): • dužina Zemljinog ekvatora = 40.077,27418 km, • krug = 360º a) 40.077,27418 : 360 = 111,3257616 km = 1º geografske širine na ekvatoru, b) visina pupka na crtežu = 28,64791396º, c) 28,64791396º x 111,3257616 km = 3189,25084 km, d) 3189,25084 x 2 = 12.757,00336 km = 6378,50168 km = ekvatorski poluprečnik Zemlje. U odnosu na osu horizontalno raširenih ruku, ruke su podignute pod uglom ugla Sunčeve ekliptike: 23,4461943º (ugao CD). Horizontalni raspon između vrhova srednjih prstiju podignutih ruku je 42,97187094º = 2 x 21,48593547º, te po tome slijedi: a) 1º geografske širine na ekvatoru (pravac istok-zapad) = 111,3257616 km, b) 42,97187094 x 111,3257616 = 4783,87626 km, c) 4783,87626 x 2 = 9567,75252 km, d) 9567,75252 : 3 = 3189,25084 km e) 3189,25084 x 2 = 6378,50168 km = ekvatorski poluprečnik Zemlje.

Uglovi kanala Kraljeve odaje polaze iz korijena penisa (korijenska čakra).

Iz Kraljeve odaje izlaze dva uska ventilaciona kanala: južni se uspinje pod 45º, sjeverni pod 32,48165854º. Na da Vinčijevom crtežu Vitruvijevog čovjeka pravac pod 45º penje se od korijenske čakre na gornji lijevi ugao kvadrata ekliptike, tj. na liniju 23,4461943º (linija tropskog kancera).

Velika piramida je visoka 147,6505019 m: • hiljadu visina Piramide = 14.765,05019 km, • 14.765,05019 : 4 = 3691,262548 km = dužina pod 45º od korijenske čakre do vrha gornjeg lijevog ugla kvadrata i to je hipotenuza pravouglog trougla sa katetama dužine 2610,116779 km: a) 1º geografske širine na Zemljinom ekvatoru = 111,3257616 km, b) 2610,116779 : 111,3257616 = 23,44575722 stepeni ekliptike. Razlika između 23,4461943º ekliptike i 23,44575722º je 0,00043708º i to je 1,573488 sekundi (x 2 = 3,146976 = Pi sa dvije decimale). Računajući po visini pupka, kao centru Zemljinog kruga, dobili smo da je od baze kvadrata (linija AB) visina pupka 28,64791396º. Pošto 1º geografske širine na ekvatoru iznosi 111,3257616 km, ovih 28,64791396º daje 3189,25084 km i ovo je polovina ekvatorskog poluprečnika Zemlje. Dakle je ekvatorski prečnik 6378,50168 km i to je simbolična dužina koja se pod uglom 32,48165854º penje iz korijenske čakre do tačke E izvan kruga Zemlje. To je ugao uspona drugog ventilacionog kanala Kraljeve odaje: • sjeverni kanal Kraljeve odaje = 32,48165854º • tan 32,48165854º = 0,63662031 • sin 32,48165854º = 0,537029595 • ekvatorski poluprečnik Zemlje = 6378,50168 km = od korijenske čakre pravcem nebeskog ekvatora (Cel. Equator) do tačke 0º. Na sanskritu naziv korijenske čakre je Muladhara čakra. Sanskritsko “mūlā” znači “izvorni, prvi”; “mūla” je “baza, korijen”; “dhārā” je “tok padanja”; “oštri vrh”, “krajnja granica”. I kao zaključak slijede mjere: a) 6378,50168 x 0,63662031 = 4060,683717 km = h = E-0º, b) 4060,683717 x 3,14159 = 12.757,00336 km = ekvatorski prečnik Zemlje, c) 4060,683717 : 2 = 2030,341859 km, d) 2030,341859 : 6378,50168 = 0,318310155 e) 0,318310155 x 4 = 1,273240621 = tangens 51,85399754º = ugao Piramidinog uspona.

"I stvori Bog čovjeka po obličju svojemu, po obličju Božijemu stvori ga; muško i žensko stvori ih." (Postanak, 1, 27)

Presjek Velike piramide u pravcu sjever-jug i gometrija Zemllje. Na crtežu Vitruvijevog čovjeka centru Zemlje u tački G odgovara korijen penisa, korijenska ili Muladhara čakra, prva čakra.  

 

Mjesto ukrštanja uzlazne i silazne putanje Sunčeve analema pravi znak X i to je egipatski hijeroglif sa značenjem “zbir, skup”. To je Sunčev čvor, Sunčeva pletenica, u ljudskom tijelu solarni pleksus, Manipura čakra, čakra mjere, jer se navršava tačno tu 116,2602377 dana sa danom zimskog solsticija.

Ako vrijeme jedne godine prikažemo kao geometrijski krug (krug T, slika iznad), tada je 116,2602377 dana prečnik tog kruga (d):

• 1 solarna (tropska) godina = 365,242 dana = krug T,

• prečnik (d) = 116,2602377 dana = mjera,

• poluprečnik = 58,13011885 mjera = broj ⅒ Piramidine visine = 5813,01188 inči ili 50 x 116,2602377),

• površina kruga T = 10.615,78044 kvadratnih mjera = površina kvadrata ABCDA,

• jedna strana kvadrata (A-B) = 103,0329095 mjera (dana) = dužina granit-nog dijela poda u Portalu pred Kraljevom odajom u Piramidi = ½ širine Kraljeve odaje = ¼ dužine Kraljeve odaje.

Ako 365,242 dana jedne godine podijelomo brojem 103,0329095, dobijemo 3,544906203 dana. To je obim kvadrata čije su strane duge 0,88622655 mjera. Površina tog kvadrata je 0,7853975 mjera. Krug površine 0,7853975 mjera ima poluprečnik 0,5 mjera, prečnik 1 mjeru i obim 3,14159 mjera. Sve polazi od broja jedan i broj 1 simbol je jednog Boga:

5813,01188 inči = 147,6505019 m: 147,6505019 x 43.200 = 6378,50168 km = ekvatorski pluprečnik Zemlje.

"I stvori Bog čovjeka po obličju svojemu, po obličju Božijemu stvori ga; muško i žensko stvori ih." (Postanak, 1, 27)

Ovo je prava VERONAUKA, jer VERA izvorno znači ISTINA, TAČNOST. Sve VERE koje se ne temelje na ISTINI i TAČNOSTI jesu ljudske zablude, greške i prevare.

SUNČEVA ANALEMA, VRIJEME, ZEMLJA I PIRAMIDA

Vitruvijev čovjek (Leonardo da Vinči) i Sunčeva analema.

     Od zimskog solsticija prvog dana zime, kad je Sunce na svojoj najnižoj južnoj tački (S), penjući se ka sjevernom nebu i prvom dan ljeta (N ) iz sata u sat, iz dana u dan Sunce se ne penje pravolinijski, nego mu je putanja u obliku slova S. Istu takvu putanju pravi od prvog dana ljeta spuštajući se ka prvom danu zime, samo je sad putanja suprotna onoj prvoj, ukrštava se sa prvom i gradi dijagram sa dva ukrštena S, slično broju 8, znaku beskonačnosti. To je Sunčeva analema. 

Ankh, krst života. 

 

Sa danom zimskog solsticija do kraja 15. aprila je 116 dana. Na 15. april Sunce prelazi preko ose sjever-jug (0) drugu stranu neba (mjesto X).

     Početak analeme je u danu zimskog solsticija na prvi dan zime. Tad je Sunce u svojoj najnižoj godinjoj tački na južnog neba i od tog dana počinje da se penje ka sjeveru prema prvom danu ljeta. U  15. aprilu Sunce presijeca osu sjever-jug i pelazi na drugu stranu (vidi sliku).Mjesto ukrštanja uzlazne i silazne putanje pravi znak X i to je egipatski hijeroglif sa značenjem ZBIR.

     Računajući dan zimskog solsticija 21. decembra do kraja 15. aprila je 116 dana. I gle:

a) 1 godina = 365,242 dana,
b) 21. decembar – 15 april = 116 dana,
c) 365,242 : 3,14159 = 116,2602377 dana.

     Prečnik kruga godine ima 116,2602377 dana, dakle čim Sunce pređe vertikalu ose sjever-jug 15. aprila, tada se navršava 116,2602377 dana i to je prečnik godišnjeg kruga vremena. To je takođe vremenski ciklus kad se Merkur poravnava i mimoilazi sa Zemljom.

     Sad malo ezoterije i njene simbolike:

a) 50 x 116,2602377 = 5813,011885 = u inčima visina Velike piramide. = 14.765,05019 cm;

b) 14.765,05019 : 116,2602377 = 127 cm = ako bi se nešto kretalo brzinom 127 cm/s, za godinu bi prešlo 40.077,27418 km = dužina Zemljinog ekvatora.

     Prečnik godine je 116,2602377 dana:

116,2602377 : 50 = 2,325204754 dana.

Godina ima 365,242 dana:

      365,242 : 2,325204754 = 157,0795 = 50 Pi 

....................
     127 cm = 50 inči = 2 sveta lakta ("sveti lakat" je starozavjetni "lakat stare mjere", amah ili hamah).

Pupak je centar kruga.

     Mjere kruga su proporcije čovjekovog tijela i Zemlje. Pupak je centar kru-ga i nalazi se na 28,64791396º iznad baze kvadrata (linija AB):

     • dužina Zemljinog ekvatora = 40.077,27418 km,

     • krug = 360º

a) 40.077,27418 : 360 = 111,3257616 km = 1º geografske širine na ekvatoru,
b) visina pupka na crtežu = 28,64791396º,
c) 28,64791396º x 111,3257616 km = 3189,25084 km,
d) 3189,25084 x 2 = 12.757,00336 km = 6378,50168 km = ekvatorski poluprečnik Zemlje.

     U odnosu na osu horizontalno raširenih ruku, ruke su podignute pod uglom ugla Sunčeve ekliptike: 23,4461943º. Horizontalni raspon između vrhova srednjih prstiju podignutih ruku je 42,97187094º = 2 x 21,48593547º, te po tome slijedi:

a) 1º geografske širine na ekvatoru (pravac istok-zapad) = 111,3257616 km,

b) 42,97187094 x 111,3257616 = 4783,87626 km,

c) 4783,87626 x 2 = 9567,75252 km,

d) 9567,75252 : 3 = 3189,25084 km

e) 3189,25084 x 2 = 6378,50168 km = ekvatorski poluprečnik Zemlje.

ЗАТРВЕНО ЈОШ ЈЕДНО СТАРО СРПСКО ГРЕБЉЕ

 

Крајем 2023. на површинскoмм копу рудника Колубарa затрвено још једно старо српско гребље. Багером још необорен и несатрен стoји сећак ступ. Коловрат у врху није очишћен и нејасне је форме као и спирале око лика соларног божанства. Као многи до данас и овај драгуљ српске крстјанске “богумилске” историјске, културне и духовне баштине биће уништен од Срба хрићана.

SUNČEVA ANALEMA, VRIJEME, ZEMLJA I PIRAMIDA

Vitruvijev čovjek (Leonardo da Vinči) i Sunčeva analema.  

Od zimskog solsticija prvog dana zime, kad je Sunce na svojoj najnižoj južnoj tački (S), penjući se ka sjevernom nebu i prvom dan ljeta (N) iz sata u sat, iz dana u dan Sunce ne idu vertikalno pravolinijski, nego mu je putanja u obliku slova S. Istu takvu putanju pravi od prvog dana ljeta spuštajući se ka prvom danu zime, samo je sad putanja suprotna onoj prvoj, ukrštava se sa prvom i gradi dijagram sa dva ukrštena S slično broju 8 i taj godišnji dijagram Sunčeve putanje je analema.

Sunčev godišnji put  sjever-jug i obratno je Sunčeva analema. 

Ankh, krst života.

-nastavlja se-

ILIRIJA

     Po starim grčkim i rimskim piscima ILIRI su zabilježeni pod imenima:

    a) grčki: Ίλλυριοί  

    b) latinski: Illyrii  

ILIR je galska, tj. tračanska, odnosno ilirska riječ:

• IL = ARU [1]

• ARU =  OŠTRO, SILNO, MOĆNO, VELIKO, GROMADNO [2] (u drevnom izvornom smislu to je SUNCE);

• LIR = LEAR [3]

• LEAR = VIS, BRDO, PLANINA [4]

    IL + LIR > ILLIR > ILIR

Keltsko IA znači OBLAST, ZEMLJA, BORAVIŠTE [5].

ILLIR + IA > ILLIRIA > ILIRIJA

    ILIRIA = GROMADNIH PLANINA ZEMLJA.

 Po njihovom mjestu boravišta stanovnici planinske Ilirije nazvani su ILIRI, dakle to nije  bio neki poseban narod različit od Kelta, tj. Tračana, nego su tako nazvani po njihovom staništu.

     Nazivi ILIRIJA, HELM, HAEMUS i BALKAN nazivi istog značenja, sinonimi.

..............................
    [1] Jean-Baptiste Bullet, Mémoires Sur La Langue Celtique, Tome III; Besançon: Claudi-Joseph Daclin, 1759, p. 43.
    [2] Ib. Tome II, p. 90.
    [3] Ib. p. 87.
    [4] Ib. p. 76.
    [5] Robert Archibald Armstrong, Gaelic Dictionary in Two parts, London, Printed for James Duncan, 1825, p. 320.

SLAVA ISTINITOM BOGU

 

Bog tvoj? Da li on mrzi li, muči i ubija?