BADNJAK I SVETOSAVSKI MANASTIRI

         "Бадњи Вече

         Владика Данило и Игуман Стефан сједе код огња, а ђаци, весели, играју по кући и налажу бадњаке.

Игуман Стефан

 

Јесте ли их, ђецо, наложили,
у пријекрст ка треба метнули?

 

Ђаци

 

Наложили, ђедо, ка требује,
пресули их бијелом шеницом,
а залили црвенијем вином.

 

Игуман Стефан

 

Сад ми дајте једну чашу вина,
ма доброга, и чашу од оке,
да наздравим старац бадњацима.

Дају му чашу вина, он наздрави бадњацима и попи је." (P.P.Njegoš, Gorski vijenac)

 

         Da li je loženje badnjaka ustaljeni pravoslavni običaj u Hilandaru i po ostalim srbskim svetosavskim manastirima? Nije! Ako je Sveti Sava blagoslovio srbske prehrišćanske običaje u krilu svoje SPC (kao što se priča), onda treba lože; ako li nije to blagoslovio, onda ne lože i ta priča o Savinom blagoslovu je laž. Srbi, dajte odgovor?

TJEME (VRH) PIRAMIDE JE GLAVA OD UGLA

 

Tekst o Piramidi preuzet je iz casopisa sa slike.

         "A reče im Isus: Zar niste nikada čitali u Pismu: Kamen koji odbaciše zidari, on je postao glava od ugla; to bi od Gospoda i čudo je u vašim očima." (Matej, 21, 42)

        "A kad dođete k Njemu, kao kamenu živom, koji je, istina, od ljudi odbačen, ali od Boga izabran i pribran: I vi kao živo kamenje zidajte se u kuću duhovnu i sveštenstvo sveto, da se prinose prinosi duhovni, koji su Bogu povoljni, kroz Isusa Hrista. Jer u pismu stoji napisano: Evo mećem u Sionu kamen krajeugalan izbrani, i skupoceni; i ko Njega veruje neće se postideti.
         Vama, dakle, koji verujete čast je; a onima koji se protive kamen koji odbaciše zidari on posta glava od ugla, i kamen spoticanja i stena sablazni." (1. Pet. 2, 4-7)

SLOVO V U IMENIMA KELTSKIH PLEMENA

         Interesantno je da u nekim današnjim jevropskim jezicima čije je ishodište u ograncima keltskog jezika (npr. gaelik, irski, velški) nema glasa V. Kako se to moglo desiti kad su imena mnogih kelstkih plemena počinjala ovim glasom ili je taj glas bio u sastavu njihovog imena? Pogledajmo:

         Ambivareti
         Ambivarii
         Arverni
         Arvii
         Avantices
         Avatici

         Bellovaci
         Bituriges Vivisci
         Boviates
         Brannovices/Brannovii/Blannovii
         Cavares/Cavari
         Convenae
         Cavares
         Eravisci/Aravisci
         Esubii/Esuvii/Sesuvii
         Helvetii
         Helvii/Elvi
         Ilvates
         Laevi
         Latobici/Latovici
         Lemovices
         Levaci
         Nervii
         Pictavi
         Salluvii
         Segusiav
         Treveri
         Triviatii
         Varciani
         Veamini
         Veragri
         Verbigeni
         Vertamocorii
         Viberi
         Viducasses
         Vediantii
         Vellavi/Velaunii
         Venelli
         Vennonetes/Vennones/Vennonienses
         Venostes
         Veragri
         Vergunni
         Veroduni
         Vertamocorii
         Vesubiani
         Vindelici
         Vocontii
         Volcae
         Vordenses
         Vulgientes
         Yverdon

         Za nestanak glasa V (i slova V kao njegovog znaka) uzrok je prelazak V u U (kod Velšana i zamjena sa W).

KRALJEVA ODAJA I JEDAN VIJEK

Slika 1.

        Da Velika piramida pokazuje vrijeme stvaranja, trajanje i kraj svijeta, uvjerićemo se na brojevima mjera Kraljeve odaje i brojevima mjera Solomonovog hrama (ove brojeve u bukvalnom značenju povezuju mjere Zemlje).

 

         Širina Kraljeve odaje je 206,0658189 (inči), a brojevi mjera Solomonovog hrama su 120 (broj visine portala), 60 (broj dužine hrama), 30 (broj visine hrama) i 20 (broj  širine hrama).

 

        Svi brojevi imaju bukvalna i simbolična mistična značenja. Uzmimo broj  kao simbolično značenje 206,0658189 sekundi i množimo sa brojevima Solomonovog hrama:

 

        a) 206,0658189 x 120 = 24 727,89827 sekundi
        b) 24 727,89827 x 60 = 1 483 673,896 sekundi
        c) 1 483 673,896 x 30 = 44 510 216,88 sekundi
        d) 44 510 216,88 x 20 = 890 204 337,6 sekundi = 14 836 738,96 minuta = 247 278,9827 časova = 10 303,29095 dana = 28,20949109 godina = AB (slika 1).

 

Simbolična površina kvadrata ABCDA je 795,7753876 "kvadratnih godina", a krug T ima istu toliku “površinu”. “Prečnik” kruga T je  31,8310155 "godina".

 

        4 x 31,8310155  = 127,324062 (tangens ugla uspona Velike piramide je 1,273240621).

 

Obim kruga = 31,8310155 x 3,14159 = 100 godina (u simboličnom smislu) = 1 vijek.

 

        Dakle je dužina vremena od 100 godina (1 vijek) kodirana u  širini Kraljeve odaje Velike piramide.

 

        Velika piramida tvrdi da je od stvaranja svijeta do početka hrišćanske ere proteklo tačno 10 000 godina:

              10 000 : 31,8310155 = 3,14159

Slika 2.

 

        Godina ima 365,242 dana = 31 556 908,8 sekindi. Podijelimo broj vih sekundi sa brojevima Solomonovog hrama:

 

a) 31 556 908,8 : 120 = 26 2974,24 sekundi,
b) 26 2974,24 : 60 = 4382,904 sekundi,
c) 4382,904 : 30 = 146,0968 sekundi,
d) 146,0968 : 20 = 7,30484 sekundi (2 x 3,365242).

7,30484 sekundi = 175,31616 vida (1 sekunda = 24 vida):

a) 175,31616 : 0,886226551 (AB, slika 2) = 197,8231862 vida = 8,242632758 sekundi,
b) 8,242632758 : 7,30484 = 1,128379644,
c) 1,128379644² = 1,273240621 (broj tangens ugla uspona Velike piramide),
d) 1,128379644 x 3,14159 = 3,544906205 = obim kvadrata ABCDA (slika 2).

7,30484 sekundi = 175,31616 vida:

a) 175,31616 x 0,886226551 (AB, slika 2) = 155,3698358 vida = 6,473743159 sekundi,
b) 7,30484 : 6,473743159 = 1,128379644
c) 8,242632758 : 6,473743159 = 1,273240621 = tangens ugla uspona Velike piramide.
..................................
Brojevi Piramide: http://www.scribd.com/doc/202357632/Petko-Nikolic-Vidusa-Knjiga-Piramidina

VID I BROJEVI VELIKE PIRAMIDE

         VID je najmanja jedinica vremena:

a) 24 vida = 1 sekunda,
b) 1 vid = 0,041666666 sekundi.

Ova jedinica vremena simbolično je kodirana u geometriji broja 1 i broja Pi, a sve ovo povezano je sa brojevima Velike piramide.

 

Prečnik (d) kruga T iznosi = 1 vid.
Obim kruga T = 3,14159 vidova.
Površina kruga T = 0,7853975 "kvadratnih" vidova = površina kvadrata ABCDA.
Jedna strana kvadrata ABCDA = 0,886226551 vidova.

 

        Ugao uspona bočnih strana Velike piramide = 51,85399754°.
Tangens 51,85399754° = 1,273240621

 

0,886226551 x 1,273240621 = 1,128379644

1,128379644² = 1,273240621

 

         Jedna tropska godina = 365,242 dana:

 

1,128379644 x 365,242 = 412,1316378 (dužina Kraljeve odaje u inčima je 412,1316378).

1,128379644 x 3,14159 = 3,544906206 = 4 x 0,886226551 = obim kvadrata ABCDA.

 

Zašto Milankovićev kalendar nikad neće biti uveden kao zvanični kalendar? Zato jer se svojom dužinom godine od 365,25 dana ne slaže sa svetom geometrijom 1 vida, brojem Pi i brojem dužine Kraljeve odaje Velike piramide (412,13116378), kao što se sa ovim brojevima slaže dužina godine od 365,242 dana:

 

365,242 : 412,1316378 = 0,886226551 = AB

VID, TROPSKA I SIDERALNA GODINA

        VID je 24-ti dio sekunde: 1 sekunda = 24 vida.

 

 

        Prečnik  (d) kruga  T = 1
        Obim kruga T = 3,14159
        Površina kruga T = 0,7853975 = površina kvadrata ABCDA
        Dužina AB = 0,886228551

 

         Dužina Kraljeve odaje Velike piramide = 412,1316378 (inči).

         Tropska godina = 365,252 dana:

 

        365,242 : 412,1316378 = 0,886226551

 

         Uzmimo broj 0,886228551 kao broj vidova. Sada ćemo pokazati šta ta predstavlja dužina AB sa svojih 0,886228551 vida:

        100 x 0,886228551 = 88,62285512 vida = 3,69261063 sekundi = 0,06154351 minuta.

 

         Tropska godina ima 365,242 dana, a 365,242 dana  tropske godine po 0,06154351 minuta daje 22,47828564 minuta (22 minuta, 28,6971384 sekundi). Ovih 22,47828564 minuta vezano je za precesiju ekvinocija. To je vremensko zbivanje kad po tropskom kalendaru Sunce prelazi iz jednog u drugo godišnje doba, a od tog momenta protekne još 22,4782858564 minuta dok i po sideralnom kalendaru uđe iz jednog u drugo godišnje doba (u tropskom kalendaru mjeri se vrijeme određenog položaja Zemlje u odnosu na Sunce, a u sideralnom se mjeri vrijeme određenog položaja Zemlje prema zvijezdama).

 

         22,47828564 minuta = 0,374638094 sati = 0,01560992 dana.

 

Broj 365,242 je broj dana sunčane (tropske) godine. Dodajmo ovoj mjeri 0,01560992 dana:

 

365,242 + 0,01560992 = 365,2576099 dana = 365 dana, 6 sati, 10,9582848 sekundi = dužina sideralne (zvjezdane) julijanske godine, a sve je kodirano u mjerama Kraljeve odaje i u geometriji broja 1 i broja Pi.

PREĆUTANA TAJNA GREGORIJANSKOG KALENDARA

        Gregorijanski kalendar je  sunčani (tropski) kalendar, jer mjeri vrijeme punog kruga Zemlje oko Sunca. Julijanski kalendar je zvjezdani (sideralni) kalendar, jer mjeri puni krug Zemlje u odnosu na zvijezde (zbog tačnosti mjerenja vremena astronomi koriste julijanski kalendar).

 

        Godina julijanskog kalendara duža je od godine gregorijanskog za 11 minuta i 14 sekundi (11,23333333 minuta). Ta razlika godinama se skuplja i izaziva pomijeranje  datuma godišnjih doba u julijanskom kalendaru: skoro svakih 128 godina početak godišnjih doba pomjera se za jedan dan na niži kalendarski datum.

 

        Da bi se izbjeglo ovo pomijeranje i da bi početak godišnjih doba ustalili na istom datumu,  Rimokatolička crkva 1582 godine odbacuje julijanski zvjezdani kalendar i uvodi sunčani gregorijanski kalendar.

 

        I pogledajmo sad ovo: crkva je odredila dan Hristovog rođenja 25. decembra ondašnjeg julijanskog kalendara, jer je u vrijeme Hristovog rođenja na taj da padao prvi dan zime (zimski solsticij). I to je uzeto kao dan rođenja Sunca Pravde Isusa Hrista. Od tog 25. decembra do 1582. godine zimski solsticije se pomjerao kroz kalendar svake godine za 11,23333333 minuta:

 

         1582 godine po 11,23333333minuta je 17771,13333 minuta = 296,1855555  časova = 12,34106481 dana = 13. dan.

 

 

        Ako pogledamo priloženu sliku i od 25. decembra julijanskog (ćirilica) i odbrojimo 13. dan, to pada na 12. decembar julijanskog i to je bio 25. decembar 1582. godine gregorijanskog kalendara, tačno na dan rimokatoličkog Božića po gregorijanskom kalendaru.

 

        Ali, još   te 1582. godine Rimokatolička crkva je tvrdila da je prvi dan zime (zimski solsticij) u to vrijeme bio 22. decembar gregorijanskog, odnosno 9. decembar julijanskog kalendara, a to odgovara prvom danu zime tek u naše doba 20-21. vijeka. Provjerimo:

 

         2000 godina po 11,23333333 minuta = 22 466,66666 minuta = 374,4444444 časova = 15,60185185 dana = oko sredine 16. dana od 25. decembra julijanskog kalendara.

 

        Govore kako je Rimokatolička crkva ravnala svoj kalendar, ne prema početku hrišćanske ere, već  prema vremenu 325. godine kad je bio Prvi vaseljenski sabor.  Da vidimo koliko se prvi dan zime pomjerio za ovih 325. godina:

 

        325 x 11,23333333 = 3650,8333332 minuta = 60,472222 časova = 2,535300925 dana = sredina 3. dana od 25. decembra početkom hrišćanske ere i to je 22. decembar julijanskog kalendara.

 

Ali, svi govore da je od 325. godine do 1582. godine, kao godine uvođenja gregorijanskog kalendara, prvi dan zime pomjeren za 10 dana i to se lako provjerava:

 

        1582 – 325 = 1257 godina

 

        1257 godina po 11,23333333 minuta je 14120,3 minuta = 235,3383333  časova = 9,805763886 dana = 10. dan od 22. decembra julijanskog kalendara.

        Držeći se onih 11,23333333 minuta za svaku godinu razlike u duzini zvjezdane od suncane godine papini astronomi su tačno izračunali 10 dana pomijeranja zimskog solsticija od 325 -1582. godine. Idemo do slike i odbrojmo deseti dan od 22. decembra julijanskog kalendara kad je bio Božič 325. godine. Deseti dan pada na 12. decembar julijanskog, tj. na 25. decembar gregorijanskog i to je 1582. godine bio prvi dan zime (zimski solsticij) i rimokatolički Božić.

        Sad se postavlja pitanje: zašto je još one 1582. godine Rimokatolička crkva slagala da je zimski solsticij te godine bio 22. decembra gregorijanskog, tj. 9. decembar julijanskog kalendara? Po astronomskom računanju tropskog gregorijanskog kalendara zimski solsticij morao je ostati fiksiran na 25. decembru kad je rimokatolički Božić, jer je tako bilo 1582. godine, a nije ostalo tako? Zašto nije? Da li se prvi dan zime kroz vrijeme od 1582. godine do 20. vijeka pomjerio na 22. decembar, sto bi značilo da je tačnost papinog tropskog kalendara samo jedna laž i obmana?

 

    

ŠTA JE KRŠTENJE

        Ovu priču počinjemo vedskim predanjem o BOGU ŽIVU i BOGINJI ŽIVI.

 

Sanskritsko JIVA = ŽIV, ŽIVA, ŽIVAN, ŽIVEĆI, ŽIVOTNI DUH.
Sanskritsko JIIVA = ŽIVANA = ZEMLJA.

 

BOG je JIVA jer je vječno ŽIV, ŽIVA, ŽIVAN, ŽIVEĆI, I ON JE ŽIVOTNI DUH.

ZEMLJA je JIIVA, tj. ŽIVA (dugouzlazni akcent na “i”).

 

        BOG JIV je MUŠKI PRINCIP (OTAC), a JIIVA je ŽENSKI PRINCIP (MAJKA).
BOG JIV i BOGINJA JIIVA su OTAC i MAJKA, jer STVARAJU ROD: OTAC OPLODI, MAJKA RAĐA ROD.

 

        Čime i kako BOG JIVA “oplođava” BOGINJU JIIVU? “Oplođava” je TOPLOM LJUBAVLJU KOJA JE U SVJETLOSTI SUNCA i VODOM KIŠE koja je SIMBOLIČNI prikaz je SPERME. Sve ovo je simbolični, alegorijski prikaz NEBA (JIVE) i ZEMLJE (JIIVE). JIVA je NEBESKI ŽIVOTNI DUH, JIIVA je ZEMLJSKA MATERIJA koja rađa ROD.

 

         KIŠA je VODA SA NEBA. Dok pada KIŠA, ona spaja NEBO (JIVU) i ZEMLJU (JIIVU). Spajanje MUŠKOG NEBESKOG i ŽENSKOG, ZEMALJSKOG je UKRŠTANJE VRSTA, jer NEBESKA DUHOVNA SUŠTINA nije ista ZEMALJSKOJ MATERIJALNOJ SUŠTINI, odnosno NEBESKO TIJELO OCA JIVE nije isto ZEMALJSKOM TIJELU MAJKE JIIVE i zato je njihovo sjedinjenje UKRŠTANJE RAZLIČITOSTI.

 

Po srbskom jeziku UKRŠTANJE je UKRŠTENJE ili kraće rečeno KRŠTENJE (vino u koje se doda voda je “kršteno” vino, jer ima suštinu vina i suštinu vode i te dvije suštine spojene su u jednu novu suštinu novog kvaliteta).

 

         Ime JOVAN ili IVAN izvedeno je od imena JIVA. KRSTITELJ JOVAN je KRŠTAVAO VODOM, tj. simbolično je spajao BOŽIJE DUHOVNO NEBESKO sa MATERIJALNIM ZEMALJSKIM TIJELOM ČOVJEKA. Jevrejska starozavjetna sekta esena uvela je običaj porinuća u vodu kao inicijaciju u "Red pravednika" i to je činio i Jovan Krstitelj, koji je porinućem u vodu rijeke Jordana i Isusa krstio.

 

         Hrist je objasnio da Jovanov način KRŠTENJA nije pravo UKRŠTANJE, tj, nije pravo KRŠTENJE čovjeka. Takvim KRŠTENJEM, kao vrstom UKRŠTANJA, ne postiže se pravi ROD, tj. pravo ROĐENJE, jer je to samo simbolična FORMA, te je Hrist objasnio:

 

        “Zaista, zaista ti kažem: ako se ko ne rodi vodom i Duhom, ne može ući u Carstvo Božije?" (Jn. 3:5)

 

KRŠTENJE VODOM I DUHOM, šta ovo znači? Pogledajmo:

 

        “U početku stvori Bog nebo i zemlju. A zemlja bješe bez obličja i pusta, i bješe tama nad bezdanom; i duh Božiji dizaše se nad vodom.” (Stvaranje, 1, 1-2)

 

         DUH BOŽIJI odvojen je od VODE, a UKRŠTANJE (KRŠTENJE) je spajanje u JEDNO TIJELO, jer MUŽ I ŽENA UKRŠTANJEM (KRŠTENJEM) RAZLIČITOSTI postaju JEDNO TIJELO i pri tome donose ROD.

 

         DUHOVNO LJUDSKO ROĐENJE nastaje UKRŠTANJEM (KRŠTENJEM) ČOVJEKOVOG TJELESNOG sa BOŽIJIM DUHOM U ČOVJEKU. Čovjek stvoren na PRILIKU BOŽIJU i BOG mu je u tijelo udahnuo DUH ŽIVOTNI, te je ČOVJEK ujedno ZEMALJSKO BIĆE I NEBESKO BIĆE.

NOVO ROĐENJE je UKRŠTANJE (KRŠTENJE) ZEMALJSKOG I NEBESKOG U ČOVJEKU UKRŠTANJE(KRŠTENJE) VODE I BOŽIJEG DUHA. Na koju se VODU misli? Misli se na VODU koja je u čovjekovom tijelu, jer se čovjekovo tijelo pretežno sastoji od vode. Tu ZEMALJSKU TJELESNU VODU (nad kojom se diže DUH BOŽIJI), tu VODU čovjek treba da UKRSTI (KRSTI), tj. SPOJI sa BOŽIJIM DUHOM u sebi i to je ČOVJEKOVO DRUGO ROĐENJE. TAKAV ČOVJEK POSTAJE OBOŽENA TVAR, NOVI ČOVJEK U NOVOM TIJELU koje donosi BOŽANSKI DUHOVNI ROD.

 

     ROD NEKRŠTENOG I PONOVO NEROĐENOG ČOVJEKA je kurvarstvo, krađa, zloba, pakost, lažljivost, lakomost, pakost, zavist, svađa, ubistvo, nemilost, lukavstvo, zloćudnost, ogovaranje, mržnja istine, bogomržnja, hvalisavost, gordost.

 

         ROD KRŠTENOG I PONOVO ROĐENOG ČOVJEKA JE poštenje, dobrota, iskrenost, milost, pobožnost, mirotvorstvo, skromnost. Sve ovo ukratko je rečeno ovako:

 

         1. “Ljubi Gospoda Boga svog svim srcem svojim, i svom dušom svojom, i svom misli svojom.” (Mat. 22, 37)

         2. “Ljubi bližnjeg svog kao samog sebe.” (Mat. 22, 39)

 

        “Svako drvo, koje ne rađa roda dobra, siječe se i u oganj se baca.” (Mat.7, 19)

 

        “Neće svaki koji mi govori: Gospode! Gospode! Ući u carstvo nebesko; no koji čini po volji Oca mog koji je na nebesima.” (Mat. 7, 21)

 

 

        Govore da je etimološko porijeklo "grčke" riječi BAPTISMA (βάπτισμα, gr.) nepoznato, a tu "grčku" riječ prevode kao "duboko porinuće". Međutim, u nekim indo-arijskim jezicima postoji riječ BAP* (izgovara se sa dugim A, pa se to A piše duplo: BAAP) i znači OTAC:

 

- Gujarati: BAAPA = OTAC
- Hindu: BAAP = OTAC
- Prakrit: BAAP = OTAC

 

BAAP (BAP) > BAPTISMA (βάπτισμα, gr.) = POOČENJE = BITI KAO OTAC.

 

         KRŠTENJE JE UKRŠTANJE ZEMALJSKOG U ČOVJEKU SA BOŽANSKIM U ČOVJEKU. Time čovek postaje nova tvar u novom oboženom tijelu i to je čovjekovo DRUGO ROĐENJE i samo takvi ljudi čine što je po volji OCA NEBESKOG i donose DOBAR ROD.

 

        “Koji uzveruje i krsti se, spasiće se; a ko ne vjeruje osudiće se.” (Mar.16, 16)

..................................
         *R. L. Turner, A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Language, Volume 1, Motilal Banarsidass Publishers Private Limited, Delhi, 2008, pg. 520
ISBN 978-81-208-1661-9

VLADARSKA TITULA "KARAN"

 

         Da su Srbi Cimbri (Cimeri) pokazuju mnoge riječi u srbskom jeziku. Jedna od tih riječi je vladarsaka titula KARAN. Tako imamo toponime KARANOVAC i u Srbiji kod Kraljeva i u Bosni kod Banjaluke. Tu su i prezimena KARAN i KARANOVIĆ.

 

        Keltsko (gaelik) CARAN* (velško CARAN, irsko CARAN, latinsko CORONA) je KORONA, tj. KRUNA. A svemu je početak u srbskoj riječi ZAR (svjetlost, sjaj):

 

ZAR > ZARAN > SARAN > CARAN = KARAN

..............................
         *R.A. Armstrong, A. M.Gaelic Dictionary in Two parts: I. Gaelic and English. II. English and Gaelic, London, Printed for James Duncan, 37, Paternoster Row; 1825, pg. 100

SANSKRIT I JAHVE

Jakov se rve sa "Bogom".

 

        Jedna biblijska priča  pripovijeda o tome kako se Jakov, praotac Hebreja, rvao sa Bogom:

 

        "A kad osta Jakov sam, tada se jedan čovek rvaše s njim do zore. I kad vide da ga ne može svladati, udari ga po zglavku u stegnu, te se Jakovu iščaši stegno iz zglavka, kad se čovek rvaše s njim. Pa onda reče: 'Pusti me, zora je!'

 

       A Jakov mu reče: 'Neću te pustiti dokle me ne blagosloviš.'

 

        A čovek mu reče: 'Kako ti je ime?'

 

        A on odgovori: 'Jakov!'

 

        Tada mu reče: 'Odsele se nećeš zvati Jakov, nego Izrailj; jer si se junački borio i s Bogom i s ljudima, i odoleo si.'

        A Jakov zapita i reče: "Kaži mi kako je tebi ime?'

 

        A On reče: 'Što pitaš kako mi je ime?'

 

        I blagoslovi ga onde.

        I Jakov nadede ime onom mestu Fanuil; jer, veli, Boga videh licem k licu, i duša se moja izbavi. " (Stvaranje, 32, 24-30)

 

        Iz ove priče vidimo da se Jakovljev "Bog", koji Jakovu ni ime ne zna,  boji svjetlosti dana.



 

        Sanskritsko YAHU = MOĆNI, SILNI, NESPOKOJAN, NEMIRAN.

        Sanskritsko YAHVAA = UM, RAZUM, INTELIGENCIJA.

        Sanskritsko YAHVII = NEBO I ZEMLJA....
        Sanskritsko YAHVA = NEMIRAN, AKTIVAN, POKRETAN.
        Sanskritsko VESATI (VEH) = TEŽITI, NASTOJATI, STREMITI.

 

        Po semantici sanskrita: YAH+VEH = JAHVEH = JAHWEH = onaj koji stremi, nastoji, teži da bude MOĆAN (jer u stvari on to nije), koji stremi da bude INTELIGENTAN (jer on to nije); stremi da bude NEBO I ZEMLJA (jer on ni to nije), ali je NEMIRAN, AKTIVAN I POKRETAN.

       JAHVE NEMA NIKAKVE VEZE SA SUNCEM I SVJETLOŠĆU, A SUNCE JE ODUVIJEK SIMBOL BOGA, JER JE BOG SVJETLOST.

       "Tada reče Salomon: 'Gospod je rekao, da će stanovati u mraku.' (1. Car. 8,12)

JAHVE VOLI MRAK.

        Apostol Jovan kaže: "I ovo je obećanje koje čusmo od njega i javljamo vama, da je Bog svjetlost, i tame u njemu nema nikakve." (1. Jovanova, 1,5)

Apostol Jovan govori o onom što je o Bogu čuo od Isusa, dakle je sve je jasno!