CBETA ЛАЖ

      Laž je zarobila skoro sve ljude, strahom im blokirala razum i jezik, te je vrijeme za restart svijeta ka novom svijetu na temeljima istine i pravde.

NIJE CRKVA ONO ŠTO MISLITE

Četiri zemaljska elementa dobijaju snagu od Zemlje (hrana u činiji), a Zemlja je stvorena od Svetog Trojstva:

1. Bog Duh (Prvo Kreativno Načelo, Otac);
2. Nebeska Voda ili Eter (Drugo Kreativno Načelo, Majka Golubica, Sveti Duh);
3. Sin (Vidljiva Svjetlost, Sunce)

TU JE SUNCE, TU NEMA ISUSA

(solarni motivi srpske narodne nošnje)

Sunce svakoga grije, hrani i čuva; a šta čini Isus!

I ne zaboraviti: "Kako dole, tako gore!"

 

SRPSKO BITI ILI NE BITI

     Simboli su isto kao i piktografi, isto kao hijeroglifi, isto kao i slova, isto kao i knjiga i, ako poznaješ simbole, oni ti ispričaju svu priču koja se krije iza njih, bez obzira kojim jezikom govoriš, jer jezik simbola je ezoterijski, metafizički i može ga razumjeti svako ko je naučen čitanju njihovog smisla.

     Da se bi se od Jafetovskih naroda arjanske rase naroda otrglo i sakrilo znanje o simbolima, u arjanske narode je početkom hrišćanske ere upuećna grupa judejskih agenata, članova judejske masonerije. Sa svojim stručnim pomoćnicima jedni su bili zaduženi za Rim, drugi za Malu Aziju i Iliriju, a treći za crnomorsku Sarmatiju i Krim.

     Ovo tajno društvo je narodnim masama osmislilo laznu priče o Isusu kao Spasitelju svih naroda svijeta, o njegovom u 13-godišnjoj djevojčici čudesnom začeču od Boga, njegovom rođenju, njegovoj smrti sa spas čovječanstva i vaskrsenju početkom proljeća.

     Ali pored Sunca, Boga Sunca i predačkih bogova sunca, narod nije prihvatao vjeru u tog "Bogočovjeka" i ostajao je u staroj vjeri. A onda počnju prva istorijska lobiranja, tj. mitom potkupljivanja vođa tih naroda i njihovo prihvatanje vjere u Isusa. Uz finansijsku potporu misionara oni jačaju svoje vojske i pokreću vojne podode protiv nehrišćana, prvo u Rimskom carstvu, a poslije širom Evrope.

     I nakon skoro hiljadu godina trajanja crkve Rusi i Srbi, kao i većina Slovena širom Evrope, uspješno je odolijevala oružanim nasrtajima "milostivog Isusa" i njegovih "poganske" krvi žednih ratnika. I gdje te vojske nisu ništa mogle postići, postiglo je veliko mito vođama tih naroda: velikim zlatom nagrađeni, oružjem i vojskom ojačani oni se pokoravaju crkvi i njenom Bogu Isusu, stvarnom ili nestvarnom čovjeku Judejinu iz Palestine. A onda su silom mača svojih vođa u jednom danu dotad nepokoreni narodi bili natjerani u hrišćanstvo, a sve staro prehrišćansko je spaljivano, rušeno i smrću u najtežim mukama kažnjavano, a crkvi korisno je crkvenom propagandom prilagođavano potrebama crkve. Tako je bilo sa kalendarom, tako je bilo sa simbolima.

     Poznavanje i korištenje simbola kod Srba bilo je opštenarodno: sav narod je znao i koristio simbole, sav narod je bio javno društvo religije Sunca i svjetlosti. Sila je to nebeska od naroda bila i Sila nebeska je s narodom bila, sve dok mitom potkupljen i mnogom vojskom ojačan u Rašku nije stigao Nemanja, od nepoznatog oca i nepoznate matere.

     Dvanaest je plemenskih velikih srpskih župana i njihovih porodica pobio, a ostali su pred njegovom jakom vojskom izbjegli iz zemlje. I vratišvi se iz Carigrada, gdje je od grčkog cara i grčke Ortodoksne crkve primio darove i naloge za izvršenje njihovog novog plana, oko 1186. podigao je Nemanja silnu vojsku protiv starovjeraca i dvovjeraca krstjana i, po nekim tvrdnjama, od oko 600 hiljada tadašnjih stanovnika Raške, pobio je Nemanja oko 200 hiljada, a mnogi su izbjegli tražeći spas izvan Raške.

     I svu srpsku dotadašnju pisanu istoriju i sve druge knjige Nemanja je popalio i pokušao da izvrši prvi opšti reset srpske kulture, znanja i vjere, ali nije mu to uspjelo, jer umni srpski narod skoro je sve sačuvao u svom usmenom predanju.

     Izvan države Nemanjića i zapadno od Drine gubljenje znanja o simbolima slijedi tek u vrijeme otomanske okupacije, kad Turci svu duhovnu vlast naroda na Balkanu predaju svom savezniku nemanjićkoj Ortodoksnoj, a poslije grčkoj Ortodoksnoj crkvi. U tom periodu opet dolaze zabrane svega prehrišćanskog i nehrišćanskog, čak su od episkopa i patrijarha sa crkvenog amvona izricane zabrane krshin slava. I opet im nije uspjelo sve zatrijeti i tamom pokriti, ne da im Bog Sunca!

     Simboli se još baštine u srpskim narodnim vezovima i na krsnom slavskom kolaču, ali se znanje o smislu simbola skoro potpuno izgubilo. Od vremena Slobodana Miloševića i kriptokatolika patrijarha Pavla jakom antisrpskom propagandom crkva, "srpska" vlast i strani vijekovni neprijatelji Srpstva ne žale pare da sve preostalo iz prehrišćanskih običaja i znanja izbrišu iz pamećnja i života Srba. Zelja im je da ono naroda što pretekne ni po čemu ne budu Srbi, osim po jeziku.

     Ime Sunca je u imenu Srba i Srbi će trajati onoliko dugo koliko dugo među njima bude onih koji kao Boga ne žele da slave čovjeka Isusa Judejina, nego kao ratnici svjetlosti da kroz Sunce nastave da slave Boga Slave.

SEDAM KOSMIČKIH STVARALAČKIH NAČELA

1. Sveti Duh (Bog), Prva Vatra, Prvo Načelo;

2. Etar, Druga Vatra, Drugo Načelo;

3. Nebeska Svjetlost, Treća Vatra, Treće Načelo rođeno iz Prva Dva;

4. Zemaljska Voda (pritiskom presovani Etar);

5. Vazduh (nastao u toku presovanja Etera);

6. Zemlja (Kopno, nastalo iz Zemaljske Vode);

7. Zemaljska Vatra (nastaje iz Zemaljske Vode, Vazduha i Zemlje).

     Prva Tri Načela su kosmičko Sveto Trojstvo i od njih su rođena Četiri Načela svijeta planete Zemlje iz kojih se uticajem Prva Tri Načela rađa, hrani i bitiše sve živo na Zemlji. A gdje je u tom poretku mjesto čovjeka?

     Čovjek je razumnom, milostivom i kreativnom dušom bio svojevrsni mirni bog svijeta planete Zemlje. Kad su odnekle iz dubine kosmosa sletjeli na Zemlju neki rod Vanzemaljca i kad su svijet Zemlje počeli remetiti potrebama svoje tehnologije, redizajnirali su čovjeka Adama i  od njegovog tijela i njegovim DNK klonirali mu ženu Evu, mirni božanski svijet Zemlje tada se preokrenuo se na zlo. Adamov i Evin rod i dio roda ovih Vanzemaljaca počeo se seksualno miješati sa preadamskim ljudima rađajući tako nove hibridne vrste humanoida pomračenog razuma. Zbog njih i od njih zlo se bilo zacarilo na Zemlji i rezultat toga bio je opšti biblijski potop 2627-2626. St. ere. Bio je prvi restart planete Zemlje, restart fizičkih i bioloških uslova života na njoj.

     Iako je još u prvom prepotopskom redizajnu čovjeka poremećena i smanjena čovjekova duševna veza sa Duhom Bogom u duši čovjekovoj, ipak je redizajnirani čovjek razumom i savješću ostao povezan sa Bogom i većina se trudila da sluša glas savjesti i kroz lični i kolektivni život da se upravlja Božijim putem istine, pravde i milosti. To je bezakonim Van-zemaljcima opet zasmetalo, te su ponovo počeli život i ponašanje ljudi da organizuju po svojim željama i potrebama.

     Znanjem i tehnologijom daleko ispred ljudskog nivoa, Vanzemaljci su počeli uticajnim ljudima da se prikazuju kao bogovi i preko tih ljudi počeše su da stvaraju nove lažne vjere, a tim ljudima dali su vlast nad ljudima koje oni milom ili silom pridobiju u lažnu vjeru.

     Preko svojih ljudi učili su Vanzemaljci narod da je samo njihova vjera prava vjera, a druge vjere su lažne i da ih čak i oružjem treba privesti u pravu vjeru. Nakon preko četiri i po milenija od Potopa i mnoštva krvavih i genocidnih vjerskih ratova, i to je Vanzemaljcima dosadilo, te su odlučili da izvrše novi redizajn čovjeka, redizajn kojim će čovjekovu dušu potpuno odvojiti od Boga i u čovjekovoj duši ugasiti dejstvo božanske savjesti koja čovjeka opominje na dobro i zlo.  Ka tom cilju, osim globalne depopulacije, vodi “pandemija koronavirusa” i “spaso-nosne vakcine” sa nanotehnologijom koju će ativirati sateliti 5G generacije. Velika piramida govori o novoj transformaciji ili novom redizajnu ovog svijeta u vremenu 2035-2070., a šta će to biti, saznaće oni koji tada budu živi i svjesni.

 

IDEOLOGIJE I KULT (LIČNOSTI)

Isus, Staljin, Hitler i Tito: tri ideologije kulta ličnosti koje su zatirale i zatiru svijet i Srpstvo, a njihov manifest napisan je u Novom zavjetu:

           „Ne mislite da sam ja došao da donesem mir na zemlju; nisam došao da donesem mir nego mač. Jer sam došao da rastavim čoveka od oca njegovog i kćer od matere njene i snahu od svekrve njene: I neprijatelji čoveku postaće domašnji njegovi. Koji ljubi oca ili mater većma nego mene, nije mene dostojan; i koji ljubi sina ili kćer većma nego mene, nije mene dostojan. I koji ne uzme krst svoj i ne pođe za mnom, nije mene dostojan.” (Mateja, 10:34-38)

      „Mislite li da sam došao da donesem mir na zemlju? Ne, kažem vam, nego razdor. Jer će od sad pet njih u jednoj kući biti razdeljeni; podeliće se troje protiv dvoje i dvoje protiv troje, otac protiv sina i sin protiv oca, majka protiv kćeri i kći protiv majke, svekrva protiv svoje snahe i snaha protiv svekrve.“ (Luka,12:51-53)

 

KRSNI HLJEB (SLAVSKI KOLAČ)

 

Šare su solarni simboli (klikni na sliku radi uvećanja).

     Ovu lekciju počinjemo od srpskog izraza “nebeski šar”. Šta je “nebeski šar”? To su sva SVJETILA koja se vide na nebu, dakle je ovdje riječ ŠAR značenjem jednaka značenju riječi SJAJ, SVJETLA, SVJETILA.

     Sumersko ŠAR znači SJAJ (1), a isto to znači i sumersko SAR (2), dakle je ŠAR = SAR = SJAJ, SVJETLOST.

     Dok gledamo u svjetila nebeskog šara, vidimo da mnoga od njih trepere, trećpu, bljeskaju. To iskričasto izbijanje zraka iz nebeskih svjetila u sumerskom je dalo ime travi: jedno od značenja sumerskog SAR je TRAVA (3), jer trava izbija iz zemlje i raste zrakasto, kao ZRAKA iz nebeskih svjetila.

     Rekli smo da je sumersko ŠAR istog značenja kao i SAR, a postanjem su od korijena SIR koje znači SJATI (4): SIR > ŠAR = SAR.

     Osim što znači SJAJ, SVJETLO, summersko ŠAR takođe znači NAJVIŠI, NAJUZVIŠENIJI, NAJMOĆNI-JI, SVEVLADAR (5).

     U srpskom postoji riječ ŠARET: “Pokazao mu šaretom”. Od ŠAR je ŠARET, bilo pokazan mimikom ili sli-kom u vidu ŠARE. Tu je ŠAR nosilac značenja ZNAK, SIGNAL. Skoro svaka ŠARA je ZNAK NEČEGA, SIGNAL, SIMBOL koje neupućen školarci nazivaju “naučnim” terminom “ornamenti”. Tako su vremenom mnoge ŠARE postale SLOVNI ZNAKOVI, SLOVA. Tako od nebeskog ŠARA nastaju ljudske ŠARE i ŠARETI, prvo u vidu SIMBOLA i kasnije u vidu SLOVA. Dijete uzme flomaster i ŠARA po zidu. I gle: sumersko ŠAR znači PISATI.

     Svojim najširim značenjem SVE, sumersko ŠAR obuhvata sve nebesko i sve zemaljsko (6): ŠAR je SVE, i nebeski i zemaljski ŠAR su JEDNO.

     I pošto SAR znači SVE I SVJA, vladar nad narodom uze sebi titulu SAR. Hetitsko SAR znači CAR (7), egipatsko SAR je ČAST, SLAVA (8); hetitsko i akađansko SAR takođe znači ŽUTO, SJAJNO (9).

     Hebrejsko SARAPH (grčki: Σαράф) znači VATRE-NI, PLAMTEĆI, (10), a isto to znači i hebrejsko SERAFIM (11). Dakle su SAR i SER istog značenja. SARGON je bio sumerski SAR, tj. sumerski CAR, a ime SARGON značilo je SJAJNI, SUNČEV, PRINC SUNCA. (12)

     SAR je CAR i on je DRŽAČ:

a) SAR = ŠAR = SJAJ, SVJETLOST;

b) ŠAR > ŠARKA = DRŽAČ, OSOVINA;

c) SAR > SARAPH = SERAPHIM = SERAFIM = DRŽAČI SLAVE;

d) SAR > SARAPH > ŠARAF = DRŽAČ

     Otključajmo sad vrata svoga uma: orijentalno ZAR, SAR, SER, SOR znače GLAVA u smislu POGLAVAR (13). Persijsko SAR ili ZAR ili FAR znači GLAVA, POGLAVAR, UPRAVITELJ, VRH (14) (persijsko SARDAR je srpsko SERDAR). Persijsko ZER znači ZLATO, a ZERFAN znači ZLATAN (15). Hebrejsko SARAH je PRINC, persijsko SÂR ili SER je STARJEŠINA, PRINC (16), a to znači i afganistansko ZAR, kurdsko SSÂR i SER, osetsko ZER i SSER (17).

     Hebrejsko ZERAH je IZVORNI; IZLAZEĆI, RASTUĆI (18), a ZARAH (Zαρά, Zara) znači PODIZANJE SVJETLA, ŽARNA ZORA (19). Hebrejsko ZER (Τύρος: SER) je KREMEN. (20)

     Ime asirskog cara BELTAZAR znači BELI CAR, jer je ZAR = SAR = ZER = SER = SIR (21) = ZIR = SUR = SURA = SŪRYĀ = SUNCE.

     Eto je SVE kazano o značenje svih varijanti imena Srba.

..............................

    (1) Stephen Langdon, Sumerian Grammar And Chrestomathy, Paris: Librairie Paul Geuthner, 1911, pg. 236.

    (2) Ibid.

    (3) Ibid.

    (4) Ibid.

    (5) Ibid.

    (6) Ibid.

    (7) C. R. Conder (Claudie Reignier), The Hittites and their Language; New York: Dodd, Mead, and Co.; Edinburgh and London: William Blacwood and Sons, 1898, pg. 51, 301.

    (8) E. A. Wallis Budge, An Egyptian Hieroglyphic Dictionary, Vol. II, London, John Murray, 1920, pg. 637.

    (9) C. R. Conder (Claudie Reignier), Ibid. p. 226, 230.

    (10) William Smith, Dictionary of the Bible, Vol. IV; Boston: Houghton, Mifflin and Co., 1883, pg. 2842.

    (11) Augustin Calmet, Dictionnaire historique, critique, chronologique, géographique et littéral, pg. 215.

    (12) William Smith, Ibid. pg. 2844.

    (13) Charles de Pougens, Trésor des origines et dictionnaire grammatical raisonné de la Langue Françiase, Paris: De L’imprimerie Royale, 1819, p. 279.

    (14) John Richardson, A Dissertation on the Languages, Literature, and Manners of Eastern Nations; Proofs and Illustrations, Oxford: The Clarendon Press, 1777.

    (15)  Ibid.

    (16) Ibid.

    (17) Ibid.

    (18) William Smith, Ibid. pg. 3618.

    (19) Ibid.  pg. 3593.

    (20) Ibid. pg. 3618.

    (21) Charles de Pougens, Ibid. pg. 278 – 279.

SRBLJI POLUVIRCI

 

Pored glava arhijereja u desnom gornjem vrhu donje polovine freske jasno piše:   +ПОЛОВѢРNНЦН (u donjem dijelu N i H su napisani kao ligatura). To su poluverci 9. člana Dušanovog zakonika (slika ispod).

Radoslav M. Grujić, Pravoslavna Srpska Crkva; Izdavačka knjižarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost – Kalenić, Kragujevac, 1989, str. 38.

“Ovim dakle nacinnom odlùcih yà Pijsmo ovega, Rituala, illi Obicàynika istomacciti nascki, bivsci yà govorio, i opcchio s’ gliùdmi od razliçih Rùsagà Slovinskih, hodecchi pò sfijtu: i yàsam gnih ovakka govorenya razumio, i oni sumoya: (Karstyanni, Rasciàni, Serbgli Poluvirçi, i Turci* )

            “Ovim dakle načinom odlučih ja pismo ovega Rituala ili Običajnika istumačiti naški, bivši ja govorio i općio s ljudima od različitih rusaga slovinskih hodeći po svitu, ja sam njih ovaka govorenja razumio i oni su moja (Krstjani, Rasijani, Srblji Poluvirci i Turci)...” (1)

             Bartol Kašić bio je rimokatolički sveštenik i krstjani koje on pominje su rimokatolici, jer je opštepoznato da Rimokatolička crkva hrišćanima (krstjanima) smatra samo rimokatolike. Pošto Kašić  ne pominje rimokatolike, mada su i  oni u to vrijeme živjeli na istim područjima izmiješani  sa Srbima poluvjercima i Turcima, potpuno je jas-no da Kašić pod krstjanima podrazumijeva upravo rimokatolike.

            “Rasijani” su Srbi Rasi, Rašani iz nemanjićke Raške, jer su ispovijedali grčko ortodoksno hrišćanstvo, a “Srblji poluvirci” su Srbi dvovjerci koji su u hrišćanskoj vjeri zadržali prehrišćanska vjerovanja i običaje, a Turci su oni koji su primili islam i govore istim jezikom kao i Kašić, dakle su to domaći islamizirani starosjedioci.

             Kašićevi Srblji poluvirci su dvovjerci koji su sebe zvali krstjani, lažno nazvani bogumili. Bartol Kašić je živio i radio u 17. vijeku i on ne pominje nikakve patarene, nikakve katare, niti pominje bogumile, već pominje Srbe  poluvjerce, one iste poluvjerce koje pominje Dušanov zakonik tri vijeka ranije, ali nikad niko ni riječi nije napisao o ovim poluvjercima, sve do moje knjige "Stećci, laž i bogumili" u kojoj je detaljno objašnjena suština srpskog dvovjerja.

"U Srbiji opet zvali su ih Babunima jer ih je najviše bilo oko planine Babune nad Prilepom u Maćedoniji, ili Poluvercima, jer su se dosta držali i Pravoslavlja. - Međutim, oni sami u Bosni i Hercegovini nazivahu se uvek samo Hrišćanima ili Krstjanima." (2) 

 https://www.youtube.com/watch?v=sK-QX_mnq6w&t=10s

…………………….

   (1)  Bartol Kašić, Ritual rimski; Pag-Dubrovnik-Pag, 1640.    

    (2) Radoslav M. Grujić, Pravoslavna Srpska Crkva; Izdavačka knjižarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost – Kalenić, Kragujevac, 1989, str. 38.

SRBI - NEKAD I SAD

 

        Pogledajmo ukrasne motive na ovom stećku: sve nebeski simboli Sunca, simboli vaskrsenja, rajske svjetlosti i života! Svi ovi univerzalni simboli potiču još iz vremena vinčanske kulture, dakle iz vremena od prije 7500 godina.

        A danas? Šta ima danas na nadgrobnicima? Ništa! Bili smo duhom bliži nebesima kao starovjerci i poluvjerci!

RIJEKA LIM, LIMAN I LIMANA

      Neko laprdalo napisalo na Vikipediji da ime rijeke LIM znači GRANICA, po latinskom LIMIT. Misleći da pametuju, jedu govna razna nestručna piskarala. Ako je i jedna rijeka granica, onda je to Drina, ali eto njoj nije ime LIM.

      U imenu LIM osnova je LI sa drevnim značenjem SJAJ, SUNCE. Tako i latinsko LĪMO znači SJAJAN, POLIRAN [1]. Riječ POLIRAN izvedena je od LI kao i riječi LIM, LIMUN i LICE.

      Istog postanja i značenja je riječ LIMA što je bio jedan od naziva za testeru (žagu ili pilu) i za turpiju [2].

Limana, svastika ili kolovrt.

LIMAN, LIMANA = KOLOVRAT, KOLOVRT, SVASTIKA, VRTLOG [3].

      I riječi umiru, a knjige su im nadgrobni spomenici!

..............................

      [1] Francis Edward Jackson Valpy, An Etymological Dictionary of the Latin Language, London: Printed by A. G. Valpy, 1828, p. 231.

      [2] Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Knjiga II, JAZU, Zagreb, 1972, str. 303.

     [3] Vuk Stef. Karadžić, Srpski rječnik istumačen njemačkijem i latinskijem riječima, Beč, Štamparija jermenskoga namastira, 1852, str. 328.