GURA, GUKA I KUKA

        “GURA f (Vuk), bez paralela u ostalim slavinama, hrv.-srp. regionalno, ‘gybbus; sinonimi: grba, germanizam puklja (v.)’. Odatle:  pridjev na -av gurav ‘gybbosus, grbav, pukIjav’, hipokoristik guro m (Vuk), denominal guriti se, -im (Vuk, subjekt čeljade, od zime) (г-) ‘kupiti se, krčiti se, grbiti se’ .” (1)

Sunčeva putanja (ekliptika) je savijena, kriva linija: gura (grba, guka).

Guja ide savijajući se.

Kolo na lijevoj strani ima šest , a na desnoj dvanaest gulja (gobelja).

        Sve riječi izvedene od korijena gu- označavaju nešto savijeno, krivo: gura, gurav, gulja (savijeni dio drvenog kola), gužva, gubica, guvno, gudalo, guber, guja, gujavka, gusjena, guza, gurac (kurac, krivak).  
        Sanskritsko savijen (kriv) je bhuja (bhuj) i ovdje je jasno da je nastalo to od srbskog guj, dok je od srbskog guta izvedeno sanskritsko kuttila,  kuttati ( kutt)  i znači savijen, kriv (srbsko g dalo je sanskritsko k).

Figurine tripoljsko-kukuteni kulture sa jednim od vinčanskh slova G: guda, guzica (sfera).

       Sanskritsko guda znači sfera, kugla, guzica i jednim od oblika vinčanskog slova G (kasnije svrstano u latinicno pismo) obilježena je guda (guzica) ženskih figurina tripoljsko-             -kukuteni kulture (3700/3600-2800. godine p. n. e.)

        Od riječi gura preko oblika  gurva, gurava postale su riječi kurva, kurava (ona koja se često savija i u koju svako gura).

Riječi gura i guka su sunonimi:

        “GUKA… ‘1° činiti guke, 2° grčiti se, u guku svijati (Kosmet) (pod-, г-)«. S umetnutim n i (prema grčkom izgovoru) s prijelazom k > g: gûnga (Kosmet) ‘sinonim: guka’, pridjev na -av gûngav ‘sinonim: grbav’.” (2)

Od riječi guka postala je riječ čuka (povijeni vrh brda: Čukarica).

Ruke na kukovima.

        Riječ kuk (dio tijela) postala je od riječi guk (krivina, savijeno).

Kugla

        Od korijena gu- prvo je nastala riječ gúgla  ou kojoj je pri izgovoru g prešlo u k, te je postala riječ kugla.

Kuka

        Korijen gu- dao je riječ guka od koje je postala riječ kuka, jer je kuka samo jedna guka (grba). Jedna od varijanti slova G u vinčanskom pismu napisan u obliku kuke (tkz. ćirilićna varijanta), a tako je pisano i u feničanskom, etrurskom i aramejskom, samarijskom i kasnije u grčkom (slika ispod).

Slovo G je u obliku kuke.

        Zašto sve ovo pričamo i pokazujemo? Ovo je uvod u sljedeću temu o značenju i porijekla riječi oganj i ognjište.

..............................
(1) Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga i srpskoga jezika, Jazu, Zagreb, 1971
(2) Ib.

SRBSKI GODIŠNJI KALENDAR SA POČETKA HRIŠĆANSKE ERE

 

         Srbski narodni kalendar bio je solarni sa 365 dana u godini. Nazivi mjeseci zavisili su od kraja do kraja i glavnih zanimanja ljudi u tim podnebljima. Mnoge prehrišćanske praznike crkva je zamijenila crkvenim praznicima u čast stvarnih ili izmišljenih likova hrišćanstva. Ipak je glavna šema kola prehrišćanskog kalendara i nakon dvije hiljade godina jasno prepoznatljiva.

 

         Srbska kalendarska godina počinjala je rođenjem Mladog Koleda, Boga Svarožića Božića na zimski solsticij (zimska kratkodnevnica i prvi dan zime) 25. decembra početkom hrišćanske ere. I idemo od tog dana i prvog mjeseca nekadašnjeg srbskog kalendara (svi datumi su po julijanskom kalendaru):

 

- BOŽIĆ je 25. decembra u vrijeme zimske kratkodnevnice, rođenje Mladog Koleda, boga Sunca Svarožića Božića. Tu je i rođenje Isusa Hrista i to je bio prvi dan Sunčevog kola godine.

 

- PRVI MJESEC trajao je 30 dana: počinjao je 25. decembra, a završavao 23. januara. Prvi mjesec je trajao 30 dana.

 

- DRUGI MJESEC počinjao je 24. januara, a završavao 22. februara. Drugi mjesec imao je 30 dana.

 

- TREĆI MJESEC počinjao je 23. februara, završavao je 24. marta i on je imao 30 dana.

 

- ČETVRTI MJESEC počinjao je na proljetnu ravnodnevnicu 25. marta. Tog dana je crkveni praznik Blagovijesti. Mjesec je imao 30 dana i zadnji dan tog mjeseca 23. aprila bio je praznik Jurjevdan (Đurđevdan).

 

- PETI MJESEC sa 31 dan trajanja počinjao je 24. aprila i trajao je do 24. maja.

 

- ŠESTI MJESEC je počinjao 25. maja sa praznikom Treće obretanje glave Sv. Jovana Krstitelja. Mjesec je imao 30 dana. Zadnjim danom ovog mjeseca 23. juna navršavalo se pola godina od Božića: 181 dan.

 

- SEDMI MJESEC počinjao je ljetnom dugodnevnicom i prvim danom ljeta na ondašnji Vidovdan 24. juna i padao je na praznik Rođenje Sv. Jovana Krstitelja - Ivanjdan. Mjesec je trajao 31 dan i završavao se 24. jula.

 

- OSMI MJSEC počinjao je 25. jula. Trajao je 31 dan i završavao se 24. avgusta.

 

- DEVETI MJESEC je počinjao 25. avgusta i sa 31 danom trajanja završavao se 24. septembra.

 

- DESETI MJESEC pocinjao je 25. septembra. Imao je 31 dan i završavao se 25. oktobra.

 

- JEDANAESTI MJESEC je počinjao 26. oktobra na Mitrovdan i sa 30 dana trajanja završavao se 24. novembra.

 

- DVANAESTI MJESEC počinjao je 25. novembra i sa 30 dana trajanja završavao se 24. decembra na Badnji dan.

 

         Zbog Zemljine precesije u protekle dvije hiljade godina kalendarska mjesta početaka godišnjih doba su se postepeno pomjerala sa ondašnjih na današnje datume, a praznici su ostali na datumima onog vremena.

VERA, NADA, LJUBAV I MAJKA IM SOFIJA

Mart je treći mjesec po redu, a datum 14. je svjetski Dan Pi.

         Danas je 30. septembar (17. sept. julij.) i crkveni je praznik: Svete velikomučenice Vera, Nada i Ljubav i majka im Sofija. Crkva kaže da su one u vrijeme rimskog cara Adrijana (vladao 117-138. god.) stradale za vjeru u Hrista i kao velikomučenicama odrediše im u kalendaru 267. dan od dana proslave Božića.

         Pokazaćemo zašto 267. dan od Božića crkva slavi ove velikomučenice simboličnih imena: Vera, Nada, Ljubav i majka im Sofija (Mudrost).

        Od Božića 7. januara (25. decembra julij.) do polovine dana 30. septembra je 266,5 dana. Godina ima 365,242 dana:

 

365,242 - 266,5 = 98,742

Matematička konstanta je broj Pi = 3,14159...

 

98,742 : 3,14159 = 31,43058133 ≈ 10Pi

 

Da vidimo šta dobijemo ako 10Pi (31,4159) pomnožimo sa Pi (3,15159):

 

31,4159 x 3,14159 = 98,69587728 dana

 

Od 365,242 dana godine oduzmimo 98,69587728 dana i da vidimo rezultat:

 

365,242 - 98,69587728 = 266,5461227 dana = broj dana od Božića do 30. septembra u 13 časova, 6 minuta i 25 sekundi. To je vrijeme kad na 30. septembar (17. sept. julij) Sunce nad Rimom, u kojem je bio (izgleda i ostao) centar crkve, dostigne svoju najvišu tačku na zenitu. To je tkz. sunčano podne (solar noon, en.)

 

         Dana 14. marta je svjetski Pi Day (Dan Pi) jer je mart treći mjesec, a 14. je datum tog mjeseca. Skupa sastavljeni mjesec i datum daju 3,14 (Pi). Tog dana Sunce se kreće istom linijom neba  kao i 30. septembra: 

 

a) 14. mart: -02° 34' 56.7"

b) 30. septembar: -02° 45' 13.2"

 

         I tako vidimo da je crkva i te kako upućena u astronomska zbivanja i pretvara ih u tajna svetačka imena, umjesto da naukom kaže narodu da se Bog kroz vrijeme prirode projavljuje i na  ovaj i drugim načinima. Vera, Nada, Ljubav i Sofija je Bog!

CRKVA JE GOSPODARILA ZNANJEM I NEZNANJEM LJUDI

 

         Ovdje ćemo pokazati 64. pravilo Peto-sestog (Trulskog) sabora kojim se zabranjuje svjetovnim (nesvešteničkim) licima da budu učitelji:

 

        “Ne smije svjetovnjak pred narodom držati govore ili učiti, i time uzimati na sebe učiteljsko dostojanstvo, negi ima se pokoravati ustanovi, koju je Gospod predao, i slušati one, koji su blagodat učiteljske riječi dobili i od njih se božanstvenome poučavati. Jer u jednoj je crkvi različite udove s...tvorio Bog po riječi apostola (I Kor. 12, 27) koju riječ tumačeći Grigorije bogoslov pokazuje kako to treba razumijevati: ‘Ovaj, braćo, red počitujmo, ovaj red čuvajmo: ovaj neka bude uvo, a onaj jezik; ovaj pak ruka, a onaj sto drugo; ovaj neka uči, a onaj neka se uči.’ I malo za tijem: ‘Pa koji se uči, neka se uči u poslušnosti; koji razdaje, neka razdaje radosno; koji služi, neka služi usrdno; da ne budemo svi jezik, što je najbrže; ni svi apostoli; ni svi proroci; ni svi da razjašnjujemo.’ I poslije opet: ‘zašto da se pastirem činiš, kad si ovca? zašto se prikazuješ glavom, kad si noga? zašto se usiljavaš da budeš vojvodom, kad si u red vojnika uvršćen?’ I na drugom mjestu: ‘Premudrost zapovijeda: ne budi brz na riječi (Ekl. 5, 1); ne pružaj se sa bogatim, kad si ubog; ne traži da si mudriji od mudrih.’ (Prič. 23, 4). A koji se zateče, da prestupi ovo pravilo, neka se za četrdeset dana odluči.” (Nikodim Milaš, Pravila pravoslavne Crkve s tumačenjima, Knjiga I, fototipsko izdanje, Istina – izdavačka ustanova Eparhije dalmatinske, Beograd – Šibenik, 2004, Pravila Svetog sestog vaseljenskog sabora, Trulskoga, Pravilo 64, str. 548)

 

         Ovu zabranu crkvena lica tumače samo kao zabranu učenja po pitanju vjere i crkvenih stvari, što nije tačno, jer za svo vrijeme feudalizma javnih svjetovnih škola i svjetovnih učitelja nikad nije bilo, već su po manastirima postojale samo crkvene škole sa crkvenim (svesteničkim) učiteljima, koji su učili samo svoje probrano sveštenstvo i bogate privilegovane feudalce.

 

         Govore nam da je Sveti Sava bio veliki, najzazlužniji prosvjetitelj Srba i današnje škole slave ga kao velikog srbskog prosvjetitelja. Čime, gdje i kako je Sveti Sava prosvijetlio Srbe kao narod? Gdje su bile te škole Savinog prosvjetiteljstva? Bile su tamo gdje već rekosmo: u pojedinim manastirima gdje su znanju učena samo odabrana, privilegovana sveštena lica i privilegovani feudalci. 'ebo vas Sava!

 

         Zar je to velika Savina zasluga za prosvjetljenje Srbskog naroda? Ako jeste, onda povratite Srbima to "veliko prosvjetiteljstvo" Svetog Save i biće vam da vaša djeca neće ići u školu, već će ići samo djeca svešteničke kaste i privilegovanih bogataša.

KAD SE LAŽE, LAŽ SE RAZOBLIČI KAD-TAD

 

         Iduće 2016. godine u jesen treba da se održi tkz. Osmi vaseljenski sabor i naravno sve odluke tog sabora biće dogmatski ozvaničene kao Božije istine, jer crkva tvrdi da se sve odluke na saborima donose Božijom voljom, tj. Svetim Duhom.

 

         Da se odluke na Vaseljenskim i ostalim pomjesnim saborima ne donose Božijom voljom preko Svetog Duha, već stranačkim demokratskim centralizmom glasovima većine, pokazaće nam sljedeći primjer.

 

         U 85. pravilu Apostolskih pravila, prvim pravilima crkve koja su prethodila pravilima Vaseljenskih sabora, nabrojane su kanonske knjige Svetog pisma među kojima su i Klimentove poslanice i Klimentove ustanove. Evo dijela tog 85. pravila:

 

        “Klimentove poslanice dvije; i ustanove, koje su mnom Klimentom za vas episkope u osam knjiga izdane, ali koje ne treba među svima rasprostirati, jer u njima ima tajanstvenoga…” (Nikodim Milaš, Pravila pravoslavne Crkve s tumačenjima, Knjiga I, fototipsko izdanje, Istina – izdavačka ustanova Eparhije dalmatinske, Beograd – Šibenik, 2004, Apostolska pravila, Pravilo 85, str. 163)

 

         I te dvije Klimentove poslanice i Klimentove ustanove u osam knjiga bile su sastavni dio Biblije vijekovima. Održan je Prvi (325. g.), održan Drugi, održan Treći i održan je Četvrti vaseljenski sabor (441. g.), a te Klimentove Poslanice i Klimentove ustanove niko nije izbacio iz kanonskih knjiga Svetog Pisma. Četiri Vaseljenska sabora su održana, a niko u Klimentovim poslanicama i Klimentovim ustanovama za sve te vijekove nije našao jeretičko učenje koje huli na Svetog Duha.

 

         A onda je 692. g. došao tkz. Peto-šesti (Trulski) Vaseljenski sabor koji te pomenute spise oglašava jeretičkim i izbacuje ih iz Biblije:

 

        “A pošto nam je u tim pravilima zapovijeđeno, da primamo Klimentom izdane ustanove, istih svetih apostola, u koje su odavna već inoverni na škodu crkve unijeli neke podmetnute i neblagočastive stvari, koje su nam uzvišenu ljepotu božanstvenih naredaba pomračili, to radi popravljanja i obezbjeđenja hrišćanske pastve iste ustanove razložito odbacismo, ne primajući ikojim načinom porode jeretičke laži i ne dopuštajući ih u čisto i savršeno apostolsko učenje.” (Nikodim Milaš, Pravila pravoslavne Crkve s tumačenjima, Knjiga I, fototipsko izdanje, Istina – izdavačka ustanova Eparhije dalmatinske, Beograd – Šibenik, 2004, Pravila Svetog sestog vaseljenskog sabora, Trulskoga, Pravilo 2, str. 431)

 

         Ako je Sveti Duh rukovodio sa četiri prethodna sabora i ako su odluke tih sabora donosene Svetim Duhom, koji je duh rukovodio ovim Peto-šestim (Trulskim) saborom te ovaj sabor odbacuje Klimentove ustanove? Je li se to Bog predomislio i mijenja svoje mišljenje od vremena do vremena, ili je to dokaz da odluke na saborima ne donosi Svetim Duhom, nego odluke donose ljudi glasanjem i nadglasavanjem? Naravno da se radilo i radi se o ljudskom glasanju i preglasavanju, čemu, kao i danas, prethodi lobiranje sa smjenjivanjem neistomišljenika i njihovim progonima, lobiranje podmićivanjem, prijetnjama i ucjenama, a ponekad i fizičkih obračuna bude

MJESEČEVI HEKSAGONI

 

 

 

         Tvrde da su kateri na Mjesecu nastali od udara velikig meteora, pa se pitam zasto su mnogi od ovih kratera u obliku pravilnih šestostranih heksagona? Odgovor je: Mjesečevi krateri nisu nastali od udara meteorita, nego su kreirani po istom zakone svete geometrije kao i snježne pahuljice.

NJIHOVE LAŽI I NAŠE ZABLUDE O LEDENOM DOBU

        Čudna je savremena nauka: sva se predala ideologiji Novog svjetskog poretka, izmišlja svoje teorije i kroz teorije (koje su samo nečije pretpostavke) postave svoje zvanične dogmate koji važe za istinu, a u stvari su improvizacija nekih mogućnosti i zamišljenih proračuna.

        O ledenim dobima i "zadnjem ledenom dobu"  pišu se knjige i ispredaju priče u ovom stilu:

        "Kraj ledenih doba karakteriše povećanje temperature i povlačenje glečera i ledenog pokrivača. Uz ta dva procesa takođe dolazi do podizanja nivoa mora i nastajanja ostrva i zaliva. Danas se uzima da se završetak poslednjeg ledenog doba odigrao otprilike 10.000 godina pre nove ere. Tada se led povukao u svoje sadašnje granice i formirali su se klimatsko-vegetacijski pojasevi kakve danas poznajemo. Nakon pleistocena nastupio je holocen u kojem i danas živimo." (Wikipedia)

        Gle slučajnosti:  kažu da je zadnje ledeno doba završeno prije 12.000 hiljada godina, a po hronologiji Velike piramide tad je bilo stvaranje svijeta. Da li je to slučajnost? Ne, nije, jer tad se na Zemlji pojavio čovjek, a oni su to pretvorili u kraj "zadnjeg ledenog doba". 

       Po Piramidi je od početka stvaranja svijeta do biblijskog potopa proteklo 7374 godine, a 7375. godine bio je potop. To je bilo 2626 godina prije nove ere.

        Kataklizma velikog potopa na dijelu Zemlje bliže polovima prouzrokovala je naglo smrzavanje i stvaranje ledenih kapa. Kako se to desilo, mi ne možemo znati, ali se desilo munjevitom, jer je u sibirskom raskravljenom tlu u smrznutim i čitavim mamutima nađena zelena trava u ustima i u stomaku. 

        Ako pogledamo geografske karte sjeverne Zemljine polulopte, vidimo južne granice tog "zadnjeg ledenog doba". To je granica oko 50-tog stepena sjeverne geografske širine (slika iznad). U današnje vrijeme polarna oblast leda je na 66. stepenu sjeverno od ekvatora. 

         I potop je trajao godinu dana. Noje sa porodicom izlazi iz arke na Aratatu i spuštaju se u toplije krajeve u Sumer. Tu nastaje sumerska civilizacija, prva postpotopska civilizacija. Tada nije bilo mnogo ljudi na zemlji. Prvi car tog vremena Nino Belov (Nebrod) imao je vojsku od 450 vojnika i sa tih 450 vojnika rođaka i saplemenika osvojio je sav tadašnji svijet. Pod Ninovim rukovodstvom ljudi grade vavilonsku kulu, koju Bog ruši i za kaznu raseljava narode iz Sumera.

        Potomci Nojevih sinova krenuli su prema svojim zemljama. To je bilo oko 2426-2400 g. st.ere, u vrijeme rođenja Simovog potomka Falega:

        “Eberu su se rodila dva sina: jednomu bješe ime Faleg, jer se u njegovo vrijeme razdijeli zemlja. Njegom je bratu bilo ime Joktan.” (Postanak, 10, 25)

  I kako je vrijeme prolazilo, ljudi i narodi su se množili, ali se i led  otapao. Sa postepenim otapanjem leda narodi su se širili prema od leda oslobođenim prostorima.

        Dakle za ovih 4625 godina od Nojevog potopa led se neprekidno topio, a topljenje se nastavlja i u naše vrijeme. Savremeni zvaničnici to proglasiše globalnim zagrijavanjem uzrokovanim prevelikom emisijom industrijskih gasova. Kažu da je zbog tog globalnog zagrijavanja od 1860. godine temperatura vazduha porasla za nekih 0,75 – 1,06° C. Naravno da će stalnim topljenjem i smanjenjem ledenog omotača prema polovima temperatura na Zemlji  da raste. Osim toga, Zemljino magnetno polje neprekidno slabi i sve više Sunčeve svjetlosti dopire u atmosferu što doprinosi još vecem porastu temperature atmosfere, okeana i mora, te se zato u naše vrijeme led brže topi.

         Da bi spriječili prebrzo topljenje leda uzrokovanim povećavanjem temperature, oni avionima zaprašuju atmosferu, Zaprašivanje stvara vještački sloj tankih oblaka koji smanjuje prodor Sunčeve svjetlosti u niži i gušći dio atmosphere i time vazduh ispod oblaka drže hladnijim.

         Zaprašivanje izaziva veću masu oblaka kumulusa, veću razliku u temperaturama vazduha ispod stvorenih oblaka i temperature iznad tih oblaka. To je uzrok razornih oluja sa  ciklonima i tornadima čak i u područjima u kojima ih nikad ranije nije bilo.Zaprašivanje je uzrok velikih proloma oblaka i naglih poplava. 

        Zaprašivanje je i veliko trovanje eko-sistema i katastrofalno urušavanje zdravlja ljudi. Ali, što je - to je, a šta će biti, ko doživi sljedećih koju desetinu godina, vidjeće.

NIJE RIBA, NEGO MJESEC

Oči i usta idola kulture Lepenskog vira nisu modelirani po izgledu ribe, nego po izgledu Mjeseca. 

        Zašto Mjesec? Zato jer je noćni ribolov mnogo uspješniji od ribolova danju, a uz mjesečinu je najbolji. Danju se riba od svjetlosti Sunca skriva u dubini pod kamenjem ili uz obalu u žilama drveća. U noćima  bez mjesečine riba se  ne grupiše i svuda raštrka, dok se po mjesečini grupiše u jata sklanjajući se u sjenu pri vrhu vode i tako su Lepenci odabirali najbolja mjesta za lov.

UNIVERZALNI SIMBOL GODIŠNJIH DOBA

Na slici gore lijevo je solarni simbol na žrtveniku postavljenom uz ognjište u kući kulture Lepenskog vira (Padina, oko 6000 god. st. ere), desno je motiv na stecku (Blace, Konjic, BiH), a ispod su tetovirani simboli na ruci mumije (1100 – 1300. godine, Chiribaya mummy, El Algarrobal Museum, Peru).

Skito-sarmatska tamga

 

Na simbolima je prikazano Sunce sa četiri godišnja doba.

DIJALOG SA CAREM DUŠANOM

O presvijetli moj care Dušane,
Nisu Srblji ono što su bili,
Već se svakom sklanjaju sa puta,
Srbskijeh se odriču zemalja
I još malo pa će sv’jeta radi
I Srbiju zemlju da poklone
Da poklone crnoj Arapiji
Radi glasa da su Srbi dobri.

Srb je post'o sluga svog dušmana
I dušmanu svome on ugađa:
Poklanja mu i tijelo i dušu'
Poklanja mu zemlju pa i Crkvu
Da dušmanu svome on ugodi!

A tebe su Srbi ocrnili
Da si silom presto zadobio
I bezbožnom zavladao vlašću,
Što si Srblje od Grka vratio,
Te i tvoga rušitelje carstva
Što pljunuše Boga i zakletvu
I ubice tvog sina Uroša
U veliku podigoše slavu,
Slaveći ih k'o najveće svece
Što Srbima za zakletvu služe
Kako treba Bogu i otčestvu
Za Nebesku služiti Srbiju.

Al' to Bogu po volji ne bješe
Te na Srbe tešku kaznu baca,
Umanjujuć' sve što srbsko bješe
Umanjuje i t'jelo i dušu
Te je Srba i srbskih zemalja
Svakim danom sve tanje i manje.