"Među najranijim pisanim radovima na posrbljenom slovenskom jeziku nalaze se dve Nemanjine biografije, suverena koji je prvi ujedinio izdijeljene srpske župe u jednu oblast. Ove biografije napisali su u trinaestom vijeku njegov sin Stefan, zvani ‘Prvovenčani’, i Sava, prvi srpski mitropolit. Zatim su sledile biografije kraljeva i mitropolita, koje je napisao archiepiskop Danilo. Ovi najstariji poznati primjerci srpskog autorstva daleko su savršeniji od svih koji slede, a toliko su savršeni u gramatici, konstrukciji i stilu da ih je nemoguće uzeti za prvi književnu trud na ovom jeziku. Spaljivanje jeretičkih knjiga zabilježena su kao djela Nemanje; i, kao, prije nego što je primio ortodoksnu vjeru, sav srpski narod mogao se oglasiti za jeretike, čini se vjerovatnim da je plamen njegove revnosti progutao cijelu srpsku književnost.” [1]
To nisu moje riječi, to je 1864. napisao David Mather Masson, ondašnji škotski akademik. I nije to Nemanja uradio radi vjerske revnosti, nego radi templarskog zadatka naređenog, pomognutog i nagrađenog od iskonskih neprijatelja Srba: od vla-dara iz Vatikana i Konstantinopolja.
.............................
[1] David Masson, Macmillian’s Magazine, Vo. X; London: Macmillan and Co.; and Cambrigde, 1864, 1 pg. 296.
Na Fejsbuku maloprije gledam: jedan beogradski starovjerac, vjernik stare srpske prehrišćanske vjere (barem se tako javno predstavlja) ima skoro pet hiljada prijatelja i sve žestoki svetosavsci, a ti isti svetosavci mene kao sljedbenika Sunca i Boga Sunca, mene svuda u javnosti iza leđa pljuju. Do čega je to? To je do laži njegove i njihove, svi oni jednom bogu Laži služe i Svjetlost Istine preziru!
Владика Данило и Игуман Стефан сједе код огња, а ђаци, весели, играју по кући и налажу бадњаке.
Игуман Стефан
Јесте ли их, ђецо, наложили,
у пријекрст ка треба метнули?
Ђаци
Наложили, ђедо, ка требује,
пресули их бијелом шеницом,
а залили црвенијем вином.
Игуман Стефан
Сад ми дајте једну чашу вина,
ма доброга, и чашу од оке,
да наздравим старац бадњацима.
Дају му чашу вина, он наздрави бадњацима и попи је." (P.P.Njegoš, Gorski vijenac)
Što se srpskih manastira tiče, badnjak je ložen samo na Cetinju. Da li je loženje badnjaka ustaljeni crkveni običaj u Hilandaru i po ostalim srpskim svetosavskim manastirima? Nije! Kako to? Tako!
Ako je Sava Nemanjić blagoslovio srpske prehriš-ćanske običaje u krilu svoje crkve (kao što se zvanično priča), onda, valjda, lože; ali ako on to nije blagoslovio, tj. nije dozvolio,onda ne lože (jedino od 2000. lože u Dečanima radi ono malo jadnog na-roda što je ostalo na Kosovu). I ko laže i ko glavom ne razmišlja?
O porijeklu riječi “badnjak” i originalnom značenju Badnjeg dana ili Badnjice, etimolozi nikad ništa nisu sigurno rekli, pa i ono što govore i popovi prenose, to su sušte laži. Neki su to dovodili u vezu sa riječju “badanj”, ali niko sa sigurnošću ništa nije kazao, jer niko nije smio reći da se ne bi zamjerio crkvi.
Porijeklo naziva “badnjak” Petar Skok nalazi u riječi “bdenje” za koje pretpostavlja da je postalo od “indoevropskog *budh- > slav. bbd- (lit. budétï)” [1]. Po tom njegovom hipotetičkom *budh on izvodi porijeklo naziva “badnjak” i “badnji”[2]. Evo šta još kaže Skok:
“... badnjak, bug. bădnik u dva značenja: 1° to i badnji dan (ŽK, badnjaK); 2° drvo ili panj koji se pali uoči Božića, folklorni običaj koji ima svoj cere-monijal i svoju simboliku.”[3]
Aleksandar Loma tvrdi da je postanjem od pret-postavljenog “*bādna” sa značenjem “bdenje”. I tako sa narodu laže da je naziv “badnjak” izveden od glagolske imenice “bdenje” koje "potiče" od pret-postavljene riječi *bādna, koje se odnosi na bdenje [4], tj. nespavanje. Lažu!
Sanskritsko BĀDHA oblikom je vrlo blisko riječi BADNJAK i BADALJ. BĀDHA znači SMETNJA, BOL, MUKA, PATNJA, TUGA, NESREĆA, OZLJE-DA, UDALJAVANJE, ZLO, UNIŠTENJE [5]. San-skritsko BĀDHANA i BĀDHAKA znače UZNEMI-RAVANJE, UGNJETAVANJE[6].
Srpsko BADANJ je PONOR, DUBINA, a BADALJ je žaoka trepavice koja bodući žulja oko i ometa vid. Korijen je BAD-, isti korijen kao u BADNJAK. Šta je značenje korijena BAD-?
BAD je postanjem od PAD. U izgovoru prelas-kom P u B od PADNJAK postaje BADNJAK. To je PADNUTO SUNCE, Sunčeva najniža tačka u najkraćem danu godine, najniži godišnji Sunčev PAD. Zato sanskritsko BĀDHA, BĀDHANA i BĀD-HAKA znače SMETNJA, BOL, MUKA, TUGA, NES-REĆA, PATNJA, UDALJAVANJE, OZLJEDA, ZLO, UNIŠTENJE, UZNEMIRAVANJE, UGNJETAVANJE. Sva ova značenja obuhvaćena su engleskim BAD sa značenjem ZLO.
BADNJAK se pali radi simboličnog slabljenja sile Crnoboga i simboličnog ojačavanja Sunca kako bi se ono oduprlo daljem PADANJU. Zato su stari Srbi sebe zvali RABI BOŽJI, jer staro keltsko, tj. tračko, odnosno izvorno srpsko RABH znači POZORNIK, ČUVAR, STRAŽAR (rabh > rab, raboš).
Višnji
Bog i Mali Bog, Svarog i Svarožić Božić (stećak, Donje Vrbno, Bisažine, Trebinje).
I nakon loženja badnjaka u Badnjoj večeri PAD SUNCA se zaustavlja, i tri dana ono ide skoro istim linijom i onda počinje da se penje ka sjeveru. Paljenje badnjaka je prehrišćanski običaj hiljadama godina stariji od hrišćanstva i nema nikakve veze sa hrišćanskim bdenjem baš kao što i naziv BOŽIĆ nema veze sa Isusom, jer BOŽIĆ je novorođeni SVAROŽIĆ, Mladi Koledo, sin Svarogov.
Naravno da se ne radi o nekakvom novorođenom Bogu, to je simbolični egzoterijski (lažni) naziv ezoterijskog (pravog) kalendarskog zbivanja: Sunce prestaje da se spušta ka jugu, zaustavlja padanje i počinje da se podiže ka sjeveru i proljeću.To je iskonska srpska vedska tradicija koju judeo-hrišćanske ezoterijske lopuže izbrisaše iz glava neupućenih i naivnih Srba.
Pravi Badnji dan je dan uoči zimske kratkodnevnice, uoči zimskog solsticija i prvog dana zime, jer i Crkva je Isusovo rođenje stavila na prvi dan zime 25. decembra u ono vrijeme prije 2022 godine i tako je ostalo na tom datumu, a Sunce se pomijera kroz kalendar na niže dane i evo ga danas na 21. decembru gregorijanskog, tj. na 8. decembru starog julijanskog kalendara.
..............................
(1)Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Knjiga I; JAZU, Zagreb, 1971, str. 128.
(2) Ibid.
(3) Ibid.
(4) Aleksandar Loma, Etimološki rečnik srpskog jezika, sveska 2; Institut za srpski jezik SANU, Beograd, 2003, str. 69.
(5) Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary, Oxford, The Clarendon Press, 1960, pg. 728.
“Ukupna populacija Hrvatska-Slavonija u 1900. iznosi 2,400,76, povećanje za 688,413 u dvadeset godina. Od ovih 1,482,353 su Hrvati, 607,381 Srbi – ili ukupno 2,089,734 Srbo-Hrvata kao suprotnost 311,032 drugih rasa (uključujući 90,180 Mađara i 134,000 Nijemaca). Po religijama njih 1,710,425 su rimokatolici, 612,604 su pravoslavci, 43,628 protes-tanti i 20,032 Jevreji.” [1]
Dakle, u 1900. godini procenat Srba u Hrvatskoj je skoro 41%. Koliko je procenat bio od 1900 - 1941. godine? Koliki je procenat Srba u Hrvatskoj danas?
Nema Srba u Hrvatskoj, pobio ih i protjerao crkveni “milostivi Isus koji propovijeda ljubav”. Tako "od mu-kotrpnog i bezvrijednog" zemaljskog života 'spasa-va' Isus 'voljene' Srbe još od Nemanje i Nemanjića i ostalih svetosavskih -ića i papskih Pavelića.
“Populacija Bosna-Hercegovina iznosi po popisu iz 1895. do 1,568,092 i sada se procjenjuje na 1,800,000. Od ovih najmanje 96 posto su Srbo-Hrvati. Pokušaj bivšeg barona Kalaja da stvori umjetni 'bosanski' jezik bio je samo vješt manevar namijenjen kočenju zagovornika Srpsko-Hrvatskog jedinstva; u ovom slučaju to ni na koji način ne od-govara istinitim činjenicama. Ukupna domorodačka populacija ovih dviju provincija – izuzimajući 8000 Jevreja glavnog grada – je Srbo-Hrvat po porijeklu i jeziku. Ali kao i u drugim balkanskim zemljama, linija cijepanja dosad je bila rađe religijska, nego rasna. Ovako izdijeljeni populacija je sljedeća:
pravoslavnih . . . . . . . 670,000
muhamedanaca . . . . . . 550,000
rimokatolika . . . . . . . . 334,000
Svi pravoslavci, bez izuzetka, smatraju se Srbima, svi rimokatolici su Hrvati. Muhamedanci, na drugu ruku, - porijeklom od starog slovenskog plemstva koji su predali vjeru da bi zadržali svoje posjede – nemaju jaku nacionalnu svijest i nastoje ostati samo Bosanci.” [2]
Koliko danas ima Srba u BiH? Od 1895. do 2000. proteklo je 105 godina? Ne zna se koliko danas ima Srba u BiH, ne zna se koliko ima Bošnjaka ni Hrvata. Ne zna se čak ni koliko Srba ima u Re-publici Srpskoj, jer popis stanovništva u BiH nije izvršen od 1991. godine. Zašto?
..............................
[1] Robert William Seton-Watson, The Southern Slav Question and the Habsburg Monarchy, London, Constable & Co. Ltd., 1911, p. 4.
Kumir (idol) Trojanaca (Henry Schliemann, The City and Country of the Trojans, New York: Harper and Brothers, 1880, p. 232).
Kumir tračkih Frižiana, tj. Briga (gvozdeno doba,7–6. v. st. ere, Kerkenes Dağ, Turska; Geoffrey D. Summers, Excavations at the Cappadocia Gate: Kerkenes Final Reports I; Oriental Institute Publication, Vol 145, The Oriental Institute Of Chicago, Chicago, Illinois, 2021, Plate 139.
Kumir tračkih Frižiana, tj. Briga (gvozdeno doba,7–6. v. st. ere, Kerkenes Dağ, Turska; Geoffrey D. Summers, Excavations at the Cappadocia Gate: Kerkenes Final Reports I; Oriental Institute Publication, Vol 145, The Oriental Institute Of Chicago, Chicago, Illinois, 2021, Plate 138).
Petroglifi tračkih Frižiana, tj. Briga (gvozdeno doba,7–6. v. st. ere, Kerkenes Dağ, Turska; Geoffrey D. Summers, Excavations at the Cappadocia Gate: Kerkenes Final Reports I; Oriental Institute Publication, Vol 145, The Oriental Institute Of Chicago, Chicago, Illinois, 2021, Plate 143).
Petroglifi tračkih Frižiana, tj. Briga (gvozdeno doba,7–6. v. st. ere, Kerkenes Dağ, Turska; Geoffrey D. Summers, Excavations at the Cappadocia Gate: Kerkenes Final Reports I; Oriental Institute Publication, Vol 145, The Oriental Institute Of Chicago, Chicago, Illinois, 2021, Plate 142).
Kumir "Visoko Sunce" traje kod Srba od Troje do polovine 19. vijeka.
Behind Shiva is the tree of life with a small bucket on the branch.
It is written in the New Testament, "But whosoever drinketh of the water that I shall give him shall never thirst; but the water that I shall give him shall be in him a well of water springing up into everlasting life." (John,4, 14)
Everything that is unknown is a mystery, a secret. Secret keepers are members of secret societies, Masons or Freemasons.
One of the world's secrets is the so-called "Handbag" universal motif on stone reliefs, temples, sanctuaries, petroglyphs, church frescoes and tombstones. This motif appears from the end of the Ice Age in 10,000 BC and throughout the entire history of mankind until the 19th century AD. This is proof that freemasons around the world branched out from one of the oldest common societies, and one of the secrets kept everywhere is the secret of the handbag and the question of ordinary people: "What's inside?"
Inside is the secret of immortality: the divine water of immortality, the elixir of immortality, divine soma, the juice of the fruit of the tree of life, templars "holy grail". Of course, it is a human obsession, a human dream that they too become immortal gods. So, it's not the bag, but a bucket, a small pail.
In Yiddish, "bucket" is "tash" and it is Serbian, or Thracian, "tashna", becoming from the base "tas", which was the name of the Sun among the ancient Aryans. A synonym for the name "tas(h)na", i.e. "bucket" is Serbian, i.e. Trachian "kab, kabal, kabao" and from that is the Hebrew "Kabala".
..........................
ŠTA JE UNUTRA
Sve što je nepoznato, to je misterija, tajna. Čuvari tajni su članovi tajnih društava, frimasona, masona ili slobodnih zidara.
Jedna od svjetskih tajni je tkz. "ručna torba" univerzalni motiv na kamenim reljefima, hramova, svetilišta, na petroglifima, na crkvenim freskama i nadgrobnicima. Ovaj motiv javlja se od kraja ledenog doba 10 000 BC pa kroz cijelu istoriju čovječanstva sve do 19. vijeka nove ere. To je dokaz da su se masoni širom svijeta razgranali iz jednog najstarijeg zajedničkog društva, a jedna od svuda čuvanih tajni je tajna ručne torbice i pitanje običnih ljudi: "Šta je unutra?"
Unutra je tajna besmrtnosti: božanska voda besmrtnosti, eliksir besmrtnosti, božanska soma, sok voća drveta života, templarski "sveti gral". Naravno, to je ljudska opsesija, ljudski san da i oni postanu besmrtni bogovi. Dakle, to nije torba, već kanta, kantica.
Na jevrejskom jidišu "kanta" je "taš" i to je po srpskom, odnosno tracanskom "tašna", postanjem od osnove "tas", što je kod drevnih Arjana bilo ime Sunca. Sinonim nazivu "tasna", tj. "kanta" je "kab, kabal, kabao" i od toga je jevrejsko "Kabala".
Na arijskom domaaki, dumaki ili Domaa Dardik jeziku (Dardic languageDardu or Pisaca) u Gilgit-Baltistan-u, Pakistan, SUNCE je TOO. Dardi su Dardani, Dardanci, crvenokosi trački Rašani:
U Londonu 1717. osnovana je masonska Velika loža Engleske:
"На звезди пише: Hic De Virgine Marie Jesus Christus Natus Est – 1717, што у преводу значи: Овде је рођен Исус Христос од Девице Марије – 1717. Година која је уклесана, значи да је звезда постављена те године, која је на тајанствен начин нестала 12. октобра 1847. године. Нова је стављена тек 1852. године, а натпис потиче од старе." (Википедија, Црква Рођења Христовог)
Zvijezda je postavljena 1717. godine i "tajanstveno nestala" 1847., pa su 1852. postavili novu, ali su i na novoj postavili isti natpis! Ko razuma ima, shvata o čemu se radi!
