BADNJAK BOŽIĆA SVAROŽIĆA

Владика Данило и Игуман Стефан сједе код огња, а ђаци, весели, играју по кући и налажу бадњаке.

Игуман Стефан

Јесте ли их, ђецо, наложили,

у пријекрст ка треба метнули?

Ђаци

Наложили, ђедо, ка требује,

пресули их бијелом шеницом,

а залили црвенијем вином.

Игуман Стефан

Сад ми дајте једну чашу вина,

ма доброга, и чашу од оке,

да наздравим старац бадњацима.

Дају му чашу вина, он наздрави бадњацима и попи је." (P.P.Njegoš, Gorski vijenac)

Što se srpskih manastira tiče, badnjak je ložen samo na Cetinju. Da li je loženje badnjaka ustaljeni crkveni običaj u Hilandaru i po ostalim srpskim svetosavskim manastirima? Nije! Kako to? Tako!

Ako je Sava Nemanjić blagoslovio srpske prehriš-ćanske običaje u krilu svoje crkve (kao što se zvanično priča), onda, valjda, lože; ali ako on to nije blagoslovio, tj. nije dozvolio,onda ne lože (jedino od 2000. lože u Dečanima radi ono malo jadnog na-roda što je ostalo na Kosovu). I ko laže i ko glavom ne razmišlja?

O porijeklu riječi “badnjak” i originalnom značenju Badnjeg dana ili Badnjice, etimolozi nikad ništa nisu sigurno rekli, pa i ono što govore i popovi prenose, to su sušte laži. Neki su to dovodili u vezu sa riječju “badanj”, ali niko sa sigurnošću ništa nije kazao, jer niko nije smio reći da se ne bi zamjerio crkvi.

Porijeklo naziva “badnjak” Petar Skok nalazi u riječi “bdenje” za koje pretpostavlja da je postalo od “indoevropskog *budh- > slav. bbd- (lit. budétï)” [1]. Po tom njegovom hipotetičkom *budh on izvodi porijeklo naziva “badnjak” i “badnji” [2]. Evo šta još kaže Skok:

“... badnjak, bug. bădnik u dva značenja: 1° to i badnji dan (ŽK, badnjaK); 2° drvo ili panj koji se pali uoči Božića, folklorni običaj koji ima svoj cere-monijal i svoju simboliku.” [3]

Aleksandar Loma tvrdi da je postanjem od pret-postavljenog “*bādna” sa značenjem “bdenje”. I tako sa narodu laže da je naziv “badnjak” izveden od glagolske imenice “bdenje” koje "potiče" od pret-postavljene riječi *bādna, koje se odnosi na bdenje [4], tj. nespavanje. Lažu!

Sanskritsko BĀDHA oblikom je vrlo blisko riječi BADNJAK i BADALJ. BĀDHA znači SMETNJA, BOL, MUKA, PATNJA, TUGA, NESREĆA, OZLJE-DA, UDALJAVANJE, ZLO, UNIŠTENJE [5]. San-skritsko BĀDHANA i BĀDHAKA znače UZNEMI-RAVANJE, UGNJETAVANJE [6].

Srpsko BADANJ je PONOR, DUBINA, a BADALJ je žaoka trepavice koja bodući žulja oko i ometa vid. Korijen je BAD-, isti korijen kao u BADNJAK. Šta je značenje korijena BAD-?

BAD je postanjem od PAD. U izgovoru prelas-kom P u B od PADNJAK postaje BADNJAK. To je PADNUTO SUNCE, Sunčeva najniža tačka u najkraćem danu godine, najniži godišnji Sunčev PAD. Zato sanskritsko BĀDHA, BĀDHANA i BĀD-HAKA znače SMETNJA, BOL, MUKA, TUGA, NES-REĆA, PATNJA, UDALJAVANJE, OZLJEDA, ZLO, UNIŠTENJE, UZNEMIRAVANJE, UGNJETAVANJE. Sva ova značenja obuhvaćena su engleskim BAD sa značenjem ZLO.

BADNJAK se pali radi simboličnog slabljenja sile Crnoboga i simboličnog ojačavanja Sunca kako bi se ono oduprlo daljem PADANJU. Zato su stari Srbi sebe zvali RABI BOŽJI, jer staro keltsko, tj. tračko, odnosno izvorno srpsko RABH znači POZORNIK, ČUVAR, STRAŽAR (rabh > rab, raboš).

Višnji Bog i Mali Bog, Svarog i Svarožić Božić (stećak, Donje Vrbno, Bisažine, Trebinje).

I nakon loženja badnjaka u Badnjoj večeri PAD SUNCA se zaustavlja, i tri dana ono ide skoro istim linijom i onda počinje da se penje ka sjeveru. Paljenje badnjaka je prehrišćanski običaj hiljadama godina stariji od hrišćanstva i nema nikakve veze sa hrišćanskim bdenjem baš kao što i naziv BOŽIĆ nema veze sa Isusom, jer BOŽIĆ je novorođeni SVAROŽIĆ, Mladi Koledo, sin Svarogov. 

Naravno da se ne radi o nekakvom novorođenom Bogu, to je simbolični egzoterijski (lažni) naziv ezoterijskog (pravog) kalendarskog zbivanja: Sunce prestaje da se spušta ka jugu, zaustavlja padanje i počinje da se podiže ka sjeveru i proljeću.To je iskonska srpska vedska tradicija koju judeo-hrišćanske ezoterijske lopuže izbrisaše iz glava neupućenih i naivnih Srba.

Pravi Badnji dan je dan uoči zimske kratkodnevnice, uoči zimskog solsticija i prvog dana zime, jer i Crkva je Isusovo rođenje stavila na prvi dan zime 25. decembra u ono vrijeme prije 2022 godine i tako je ostalo na tom datumu, a Sunce se pomijera kroz kalendar na niže dane i evo ga danas na 21. decembru gregorijanskog, tj. na 8. decembru starog julijanskog kalendara.

..............................

(1) Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Knjiga I; JAZU, Zagreb, 1971, str. 128.

(2) Ibid.

(3) Ibid.

(4) Aleksandar Loma, Etimološki rečnik srpskog jezika, sveska 2; Institut za srpski jezik SANU, Beograd, 2003, str. 69.

(5) Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary, Oxford, The Clarendon Press, 1960, pg. 728.

[6] ibid.