Egiptolozi i etimolozi ne znaju izvorno značenje i porijeklo imena OZIRIS, nego to opisno prepričavaju po hijeroglifima iz kojih iščitavaju Ozirisovo ime: oko iznad prestola i čovjeka u specifičnom sjedećem položaju (slika ispod), te neki govore da je ime izvedeno od WSR sa značenjem MOĆNI. (1)
Flinders Petrie, engleski egiptolog s kraja 19. i prve polovine 20. vijeka, piše da je Oziris zapravo ASAR ili ASIR (2) i kaže da se Oziris pojavljuje u 5-6. dinastiji kao zamjena boga Anubisa.
Treći tvrde da ime OZIRIS potiče od OSIR, gdje OS znači MNOGO, a IRI je OKO, te njima OSIRIS znači VIĐENJE, VIDIK, PRIZOR; MNOGOOKI. (3)
Engleski egiptolog i filolog E. A. Wallis Budge (1857 - 1934) otvoreno priznaje:
“Tačno značenje njegovog imena je neizvjesno, jer značenje "stvoritelj prestola", što sugerisu Tekstovi piramida, teško da je uvjerljivo; bolje je odmah priznati činjenicu i reći da je to značenje nepoznato.” (4)
F. Petrie navodi Ozirisa sa imenima ASAR i ASIR, ali ne tumači porijeklo ni značenje ovih imena. W. Budge tvrdi da pravi izgovori i značenje imena ASAR nije poznato. (5) Imena ASAR i ASIR su složenice od AS AR i AS IR. Egipatsko AS znači BRZI, JURNI, JUREĆI, ŽUREĆI. (6)
Egipatsko ĀR je USPON, PENJANJE (7), a može da znači i LAV (8) i MAGAZIN, TREZOR (9). Od osnove ĀR je egipatsko AR-T sa značenjem VATRA, PLAMEN (10). I da provjerimo:
AS + AR > ASAR = BRZI PENJAČ, JURNI PENJAČ, ŽUREĆI LAV, ŽUREĆI TREZOR.
Egipatsko IR znači SJAJ (OGLEDALO) (11), zatim znači ZAČEĆE, a ponekad može da znači NEPRIJATAN, NEUGODAN i RIJEKA, TOK (12). Tako imamo:
AS + IR > ASIR = BRZI SJAJ, JURNO OGLEDALO, NEUGODNI BRZAK, BRZO ZAČEĆE.
Ozirisu pripada južno, zimsko nebo, i zato je on od zimskog solsticija PENJAČ ka sjevernom nebu i proljeću, NEUGODAN je i NEPRIJATAN je zbog zimske studeni i ZAČETNIK je novog ciklusa godine.
Tvrde da je latinsko OSIRIS prevod grčkog Ὄσιρις (ósiris), koje je, kažu, prilagođeni grčki oblik originalnom egipatskom obliku.
I gle: originalni egipatski oblik su ona tri hijeroglifa na slici ispod naslova: oko, prestol i čovjek u sjedećoj poziciji, pa opet niko od njih ne zna kako se ime tačno izgovara niti znaju značenje imena. Kako to može biti, kad su mogli po riječima AS AR i AS IR da odrede značenje baš kao što je na ovoj slici prikazano?
Sad ćemo vidjeti značenje tri hijeroglifa sa slike: oko, prestol i čovjek u sjedećem položaju.
Figura čovjeka čita se kao NTR sa značenjem BOG (13). Pretpostavljaju da je PRESTOL na egipatskom YŚ˙T ili ȦS˙T (14). To je ono AS u imenu ASAR ili ASIR. U sirem smislu egipatsko AS, AS-T znači MJESTO BORAVKA, STANIŠTE, SJEDIŠTE, PRESTOL. (15)
Hijeroglif OKO je riječ YR˙T (ȦR˙T) ili YR (ȦR) (16) i to je ono AR u imenu ASAR ili ASIR.
OKO zajedno sa PRESTOLOM misle da znači YS-UR (ȦS-AR), WŚ˙R ili UŚ˙ȦR (17). Dakle: tri hireoglifa u Ozirisovom imenu znače:
a) NTR AS + AR > NTR ASAR = BOG PRESTOLA OKA; BOG STANIŠTA OKA;
b) NTR UŚ+ AR > NTR UŚAR = BOG PRESTOLA OKA, BOG STANIŠTA OKA.
Korijen UŚ u sanskritu je vatra ili vrućina. (18)
Na PRESTOLU OKA sjedi BOG ASAR ili BOG UŚAR i to je Sunce u užem i sunce (svjetlost) u širem smislu. OZIRIS je zamijenio ANUBISA. Sumersko ANU znači BOG (19), a sumersko BI u BIS znači OGANJ, BLJESAK (20) i osnova BI je u srpskom BISER. Nego, šta je PRIJESTOL OKA, odnosno gdje stoluje OKO, gdje je boravište OKA? Oko je u glavi, glava je na vrhu tijela. Slobodni zidari vjeruju da je vrh piramide, tj. njeno tjeme kao tjeme glave, simbol Boga:
"Ram, dete moje, govoraše sveštenik, posmatraj teme piramide, koje je jedna tačka, i osnovu piramide, koja je jedan kvadrat, i ti ćeš pojmiti dva osnovna principa našega sveta: beskonačno i konačno; neodređeno i određeno; Boga i svet. Šta je teme piramide nego, polazna i dolazna tačka svega. Iz njega ističu i u njega utiču ivice i strane piramidine. U njemu se kvadrat osnove projektuje kao tačka; ka temenu sve gravitira i zato je ono simbol Boga." (21)
Piramida je geometrijsko tijelo, a njen završni kamen na vrhu je njena glava:
"A reče im Isus: Zar niste nikada čitali u Pismu: Kamen koji odbaciše zidari, on je postao glava od ugla; to bi od Gospoda i čudo je u vašim očima." (Matej, 21, 42)
Za Isusa apostol Petar kaže ovako:
"A kad dođete k Njemu, kao kamenu živom, koji je, istina, od ljudi odbačen, ali od Boga izabran i pribran: I vi kao živo kamenje zidajte se u kuću duhovnu i sveštenstvo sveto, da se prinose prinosi duhovni, koji su Bogu povoljni, kroz Isusa Hrista. Jer u pismu stoji napisano: Evo mećem u Sionu kamen krajeugalan izbrani, i skupoceni; i ko Njega veruje neće se postideti. Vama, dakle, koji verujete čast je; a onima koji se protive kamen koji odbaciše zidari on posta glava od ugla, i kamen spoticanja i stena sablazni." (1. Pet. 2, 4-7)
To isto tvrdi i apostol Pavle:
"Tako dakle više nijeste tuđi i došljaci, nego živite sa svetima i domaći ste Bogu, nazidani na temelju apostola i proroka, gdje je kamen od ugla sam Isus Hristos, na kome sva građevina sastavljena raste za crkvu svetu u Gospodu; na kome ćete se i vi sazidati za stan Božij u duhu." (Ef.2,19-22)
I šta ima u masonskoj ikonografiji? Ima piramida na čijem je vrhu vatra u kojoj je “Svevideće oko” (slika ispod).
PRESTOL OKA je Bog u Suncu kao nebeskom oku svijeta, simbolički na vrhu piramide, a BOG koji boravi na PRESTOLU OKA ovdje je egipatski NTR UŚAR, tj. BOG UŚAR, odnosno OZIRIS, tj. ISUS.
Hebrejsko ime Isusa je JOŠUA, potpunije JEHOŠUA ili JEŠUA, grčki Ίησοῦς (22). Hebrejsko ’ĒŠ značI kao i grčko PYR (πυρ): VATRA (23), dakle ime ISUS na hebrejskom znači VATRA, VATRENI. Tako je prijestol ASARA ili UŚARA, tj. OZIRISA i ISUSA kao glave piramidinog ugla locirani na istom mjestu: SVEVIDECE OKO u vrhu piramide, ali PRESTOL OKA, tj. očiju, postoji u ljudskoj glavi, u mozgu (slika ispod).
Da li su Oziris i Isus isti bog Sunca, odnosno isti BOG PRESTOLA OKA, tj. vida, ili je Isus sin Horus koji je sin Ozirisa. Isus je rekao:
"Dade mi se svaka vlast na nebu i na zemlji.” (Matej, 28,18 - 20)
Zar otac ne predaju vlast sinu, ako ne u cijelom carstvu, a ono u dijelovima carstva:
“Mitski Mesija je Horus u mitu o Ozirisu. Har-Khuti u Sut-Tifonskom mitu; Khunsu u Amen-Ra; Iu u kultu Atum-Ra; i Hristos Jevandjelja je mješavina svih ovih karaktera.” (24)
Oziris je umro (ubijen), pa je vaskrsao kao i Isus. Oziris je uvijek slikan zelenom bojom, bojom proljetne vegetacije, bojom života i vaskrsenja. Kao takav simbol ortodoksno sveštentvo nosi zelene odežde na Lazarevu subotu, Cvjetnu nedjelju i u dane Silaska Svetog Duha na apostole.
Drugi zajednički simbol je masonski simbol Γ:
“Dakle Г predstavlja 'G', koje takođe ima duplo značenje kao kod nas, ali ima i treće: imenuje Boga Velikog G, koji primjenjuje kvadrat svog Zakona cijelom stvorenom univerzumu Koji je sam Zakon.” (25)
Slovo Γ (G) su Pitagora i Hebreji preuzeli od Egipćana (26):
“Ugaonik Γ, vrlo jasno prikazan, simbolički, u egipatskom Ritualu jasno prikazan u Knjizi mrtvih sa tri figure koje sjede na tome – od kojih su dvije prikazane kao Maat ili Mati – Istina, Pravda, Zakon, itd., a treća figura biva Oziris, sjedi na Ugaoniku u odaji Sudnice.” (27)
Da li je Isus Oziris, ili je sin Ozirisa?
..............................
(1) Mark Smyth, Following Osiris; Oxford, Oxford University Press, 2017, pg. 125.
(2) W. M. Flinders Petrie, The Religion of Ancient Egypt; London: Archibald Constable and Co. Ltd, 1906, pg. 37.
(3) Charles Forster, The Monuments of Egypt; London: Richard Bentley,1853, pg. 20, 60-61.
(4) E. A. Wallis Budge, Egyptian Religion of Resurrection Osiris, Preface, xxii; New York, University Books, 1961.
(5) E. A. Wallis Budge, An Egyptian Hieroglyphic Dictionary, Vol. I, London, John Murray, 1920, pg. 83.
(6) Ibid. pg. 9.
(7) Ibid. pg. 129.
(8 ) Ibid.
(9) Ibid. pg. 130.
(10) Ibid.
(11) Ibid. pg. 143.
(12) Ibid.
(13) Francis Llewellyn Griffith, A Collection of Hieroglyphs: A Contribution to the History of Egyptian Writing, Chapter II, London, 1898, pg. 13.
(14) Ibid. pg. 54.
(15) L. A. Waddell, Egyptian civilization of Sumer origin & real Chronology, Luzak & CO, London, 1930, Plate XXXI.
(16) Ibid. pg. 12.
(17) Ibid. pg. 54.
(18) Helena Petrovna Blavatsky, The Secret Doctrine: The Synthesis of Science, Religion, and Philosophy, Vol II, London: The Theospohical Publishing House, 1893; pg. 120.
(19) Stephen Langdon, A Sumerian Grammar and Chrestomathy, Paris, Libraire Paul Geuthner, 1911, p. 32.
(21) Stephen Langdon, Ibid. pg. 206.
(20) Đ. B., O simbolima starih Egipćana i njihovom značaju (po francuskom); Neimar, organ jugosloven-skih slobodnih zidara, Br. 6, mart 1922, Beograd, Grafičko preduzeće “Prosveta” A. D., 1922, str. 287.
(22) Patrick Fairbairn, The Imperial Bible Dictionary, Vol. I; London, Glasgow and Edinburgh: Blackie and Son, 1866, pg, 962.
(23) Merrill C. Tenney, The Zondervan Pictorial Bible Dictionary, Regency Reference Library, Grand Rapids, Michigan, 1967, pg. 283.
(24) Gerald Massey, The Historical Jesus and Mythical Christ, A Lecture; London,1886, pg. 10.
(25) John A. Cockburn, Freemasonry And The Ancient Gods; London: Simpkin, Marshall, Hamilton, Kent & Co. Ltd.; 1921, pg. 75.
(26) Charles H. Vail, 32º, Ancient Mysteries and
Modern Masonry, First edition, New York City, Macoy Publishing and Masonic Supply Co., 1909, pg. 190.
(27) Albert Churchward, The signs and symbols of primordial man, London: Swan Sonnenschein & Co., LMT; New York: E. P. Dutton & Co., 1910, pg. 289.
