Simboli su isto kao i piktografi, isto kao hijeroglifi, isto kao i slova, isto kao i knjiga i, ako poznaješ simbole, oni ti ispričaju svu priču koja se krije iza njih, bez obzira kojim jezikom govoriš, jer jezik simbola je ezoterijski, metafizički i može ga razumjeti svako ko je naučen čitanju njihovog smisla.
Da se bi se od Jafetovskih naroda arjanske rase naroda otrglo i sakrilo znanje o simbolima, u arjanske narode je početkom hrišćanske ere upuećna grupa judejskih agenata, članova judejske masonerije. Sa svojim stručnim pomoćnicima jedni su bili zaduženi za Rim, drugi za Malu Aziju i Iliriju, a treći za crnomorsku Sarmatiju i Krim.
Ovo tajno društvo je narodnim masama osmislilo laznu priče o Isusu kao Spasitelju svih naroda svijeta, o njegovom u 13-godišnjoj djevojčici čudesnom začeču od Boga, njegovom rođenju, njegovoj smrti sa spas čovječanstva i vaskrsenju početkom proljeća.
Ali pored Sunca, Boga Sunca i predačkih bogova sunca, narod nije prihvatao vjeru u tog "Bogočovjeka" i ostajao je u staroj vjeri. A onda počnju prva istorijska lobiranja, tj. mitom potkupljivanja vođa tih naroda i njihovo prihvatanje vjere u Isusa. Uz finansijsku potporu misionara oni jačaju svoje vojske i pokreću vojne podode protiv nehrišćana, prvo u Rimskom carstvu, a poslije širom Evrope.
I nakon skoro hiljadu godina trajanja crkve Rusi i Srbi, kao i većina Slovena širom Evrope, uspješno je odolijevala oružanim nasrtajima "milostivog Isusa" i njegovih "poganske" krvi žednih ratnika. I gdje te vojske nisu ništa mogle postići, postiglo je veliko mito vođama tih naroda: velikim zlatom nagrađeni, oružjem i vojskom ojačani oni se pokoravaju crkvi i njenom Bogu Isusu, stvarnom ili nestvarnom čovjeku Judejinu iz Palestine. A onda su silom mača svojih vođa u jednom danu dotad nepokoreni narodi bili natjerani u hrišćanstvo, a sve staro prehrišćansko je spaljivano, rušeno i smrću u najtežim mukama kažnjavano, a crkvi korisno je crkvenom propagandom prilagođavano potrebama crkve. Tako je bilo sa kalendarom, tako je bilo sa simbolima.
Poznavanje i korištenje simbola kod Srba bilo je opštenarodno: sav narod je znao i koristio simbole, sav narod je bio javno društvo religije Sunca i svjetlosti. Sila je to nebeska od naroda bila i Sila nebeska je s narodom bila, sve dok mitom potkupljen i mnogom vojskom ojačan u Rašku nije stigao Nemanja, od nepoznatog oca i nepoznate matere.
Dvanaest je plemenskih velikih srpskih župana i njihovih porodica pobio, a ostali su pred njegovom jakom vojskom izbjegli iz zemlje. I vratišvi se iz Carigrada, gdje je od grčkog cara i grčke Ortodoksne crkve primio darove i naloge za izvršenje njihovog novog plana, oko 1186. podigao je Nemanja silnu vojsku protiv starovjeraca i dvovjeraca krstjana i, po nekim tvrdnjama, od oko 600 hiljada tadašnjih stanovnika Raške, pobio je Nemanja oko 200 hiljada, a mnogi su izbjegli tražeći spas izvan Raške.
I svu srpsku dotadašnju pisanu istoriju i sve druge knjige Nemanja je popalio i pokušao da izvrši prvi opšti reset srpske kulture, znanja i vjere, ali nije mu to uspjelo, jer umni srpski narod skoro je sve sačuvao u svom usmenom predanju.
Izvan države Nemanjića i zapadno od Drine gubljenje znanja o simbolima slijedi tek u vrijeme otomanske okupacije, kad Turci svu duhovnu vlast naroda na Balkanu predaju svom savezniku nemanjićkoj Ortodoksnoj, a poslije grčkoj Ortodoksnoj crkvi. U tom periodu opet dolaze zabrane svega prehrišćanskog i nehrišćanskog, čak su od episkopa i patrijarha sa crkvenog amvona izricane zabrane krshin slava. I opet im nije uspjelo sve zatrijeti i tamom pokriti, ne da im Bog Sunca!
Simboli se još baštine u srpskim narodnim vezovima i na krsnom slavskom kolaču, ali se znanje o smislu simbola skoro potpuno izgubilo. Od vremena Slobodana Miloševića i kriptokatolika patrijarha Pavla jakom antisrpskom propagandom crkva, "srpska" vlast i strani vijekovni neprijatelji Srpstva ne žale pare da sve preostalo iz prehrišćanskih običaja i znanja izbrišu iz pamećnja i života Srba. Zelja im je da ono naroda što pretekne ni po čemu ne budu Srbi, osim po jeziku.
Ime Sunca je u imenu Srba i Srbi će trajati onoliko dugo koliko dugo među njima bude onih koji kao Boga ne žele da slave čovjeka Isusa Judejina, nego kao ratnici svjetlosti da kroz Sunce nastave da slave Boga Slave.
