Normani (Norman: Nourmands; francuski: Normands; latinski: Normanni) je narod koji je u 10. i 11. vijeku dobio ime u francuskoj Normandiji, ustvari je Normandija po njima dobila ime.
Normani su porijeklom vikinzi (englesko “north”, švedsko “norr”, norveško “nord”, dansko “nord”, holandsko “noord”, njemačko “nördlich” i islandsko “norður” znači “sjever”. NORMAN (NOR-MAN) znači ČOVJEK SJEVERA, a to je VIKING.
Normansko Kraljevstvo Sicilije.
U 10-11. vijeku vikinzi počinju da osvajaju sjeverozapadnu Francusku, osnivaju NORMANDIJU i dobijaju ime NORMANI. Tu primaju rimokatolicizam i odatle, ogrnuti plaštem rimokatolicizma, nastavljaju svoja osvajanja.
U vremenu između 1061-1072. godine Normani osvajaju Siciliju. Već do tog vremena na Siciliji bijaše veliki njemački uticaj, jer je Sicilija od ranije bila naseljena Vandalima, Gotima i drugim srodnim pripadnicima rase Aškenaza.
Normanska osvajanja.
Finansijski podržani i organizovani od Rimokatoličke crkve u vremenu od 1060-1071. godine Normani zauvijek progone Vizantiju iz južne Italije, a s njom biva prognano i vizantijsko ortodoksno hrišćanstvo. Odatle je Normanima bio otvoren put ka osvajanju Albanije.
U tadašnjoj Albaniji već je bilo je Normana naseljenih u vrijeme tkz. Komnenove restauracije. Vizantijski car Aleksije I Komnen (Alexios I Komnenos (1048 ili 1056 – 1118), vladao je vizantijskim carstvom od 1081-1118. godine. U reformaciji vojske unajmio je Normane od kojih je u Albaniji osnovano normansko pleme Maniakates (ime su uzeli po svom normanskom vođi Maniakatesu).
Podržan papom Gregorijem VII (Gregory VII) 1081. godine Normanin Robert Gviskard (Robert Guiscard, 1015 – 1085) sa 30 000 hiljada vojnika i 300 brodova napao je Vizantiju na obalno područje danasnje južne Albanije. Osvaja Valonu, Kaninu, Jeriho, (Jericho, današnji Orikumi) i dopire do grada Buthrotum (Butrint). Tu mu se pridružuje flota brodova koja je prethodno osvojila Krf (Corfu) i tad počinje normanski napad na Drač (Durazzo, Dyrrachium). Vizantijska vojska je razbijena, a car Aleksije jedva je uspio pobjeći.
Nakon osvajanja Drača Normani prodiru ka istoku sve do Soluna (Thessalonica). Komandni normanski oficiri se povlači u Italiju, a oficiri nižeg ranga, vojska i osoblje logistike ostaju u Albaniji. Nakon smrti Roberta, Drač, Valona i Btrint 1085. podine ponovo prelaze u vizantijske ruke.
Ali, to nije bio kraj normanskih osvajanja u Vizantiji na području Albanije. Nakon Četvrtog krstaškog rata, u 1107. godine, Normani pod komandom Robertovog sina Bohemonda (Bohemond I, Bohemund ili Boamund, 1058 – 1111), iskrcavaju se u Valoni i opsjedaju Drač. Bohemond zauzima Petrelu (Petrela), zauzima tvrđavu Mili i obalno područje rijeka Deabolis i Glavnica (Gllavnica, Ballsh). Bohemond zauzima i gradove Kaninu i Jeriho (Jericho). Tada Normani osiguravaju Arbanon prolaz i otvaraju sebi put ka Debru (Dibra). Iz nekih razloga (kažu zbog bolesti normanske vojske i vizantijskog otpora) Bohemond u gradu Devolisu (Deabolis), na zapadu današnje Makedonije, potpisuje mir sa Vizantijom.
Stalno slabljenje Vizantije pravi put novom normanskom napadu na područje vizantijske Albanije. Tako 1185. godine normanski kralj Sicilije Vilijam II (William II the Good, 1155 – 1189), osvaja Drač koji će nakon nekog vremena opet da bude vraćen Vizantiji.
Nakon četvrtog krstaškog rata 1205. godine Drač pada pod vlast Republike Venecije i tad se osniva Dračko vojvodstvo (Duchy of Durazzo).
Dvoglavi crni orao Normana Čarlsa I (Charles I, Charles of Anjou).
Godine 1272. Norman Čarls I (Charles I, Charles of Anjou, 1227–1285), kralj Sicilije, progla- šava sebe i kraljem Albanije. Njegov grb je dvoglavi crni orao.
Čemu sva ova priča? To je zato da se jednom i zauvijek s istorijskog dnevnog reda skine tabu tema o porijeklu današnjih Albanaca koji sebe zovu Šiptari (albanski: Shqiptar). Oni su porijeklom Normani, tj. vikinzi, odnosno Skiti Aškenazi.
Normani su latinizirani, ali su ipak uspjeli sačuvati svoj jezik sve do danas. U južnoj Italiji i na Siciliji i dalje postoje velike kolonije Normana (Šiptara) koji govore jednim od dijalekata albanskog jezika (Arbëreshë dialect). Albanci tvde da su to izbjeglice iz turskog vremena (mada je bilo i toga), ali zaboravljaju da je većina originalnih Albanaca primila islam i nije bježala od turskog zuluma.
No comments:
Post a Comment