PRVI MAJ JE SRPSKI PRAZNIK

“PRVI DAN MJESECA MAIA

U Dubrovniku za vremena republike izlazio je BEMBELJ prvoga Maija kao čoroje, vila i turica, na sretenije. On je imao haljinu svu iskićenu zelenim lišćem i svakojakim cvijećem; oko njega su se vili blavori i jednoga je u ruci nosio i s njima se igrao. Išao je u onaj dan i k manastiru sv. Jakova (oko po sahata od grada).” (Vuk Stef. Karadžić, Život i običaji naroda srpskoga, Beč, 1867, str. 30)

Bembelj je ilirski Silanus, Sileno, Veles, kasniji Vlaho, bog proljeća. Dubrovčani su se izjašnjavali kao Srbi sve do početka Prvog svj. rata., a Dubrovačka Republika je ukinuta tek 1808. godine. I neka crkvena propaganda protiv 1. maja prestane, jer je samo još jedna od mnoštva crkvenih laži.  Iluminati? Pa šta, i Rimljani i svi nehrišćani slavili su Saturnalije (srpski prehrišćanski Božić) pa nije crkvi smetalo da 25. decembar ozvaniči i slavi kao Isusovo rođenje!

HEBREJSKA PASHA I PROLJETNI EKVINOCIJ

     Po biblijskoj mitologiji Jahve je naredio Mojsiju da 14. dan prvoga mjeseca Nisana (vrijeme mart-april) uoči dana izlaska iz Egipta svi Hebreji domaćini zakolju janje ili jare i da krvlju zaklanog obilježe kućna vrata na štokovima i na nadvratku:

     “I neka uzmu krvi od njega i pokrope oba dovratka i gornji prag na kućama u kojima će ga jesti.” (Izlazak,12,7)

     Kao razlog tome je navodni Jahveov noćni prolazak kroz Egipat, prolazak u kojem će pobiti sve prvorođene sinove u svim kućama na kojima vrata ne budu onako obilježena krvlju. Međutim, to je samo alegorijski priča kojom su u novoosnivani judaizam Ezrini masoni iz Vavilona uklopili već postojeći narodni običaj proslave nastupanja proljeća, samo su dan proslave pomjerili na 14. dan Nisana kao ondašnjeg prvog mjeseca nove kalendarske godine. Vrata su simbl i istočne kapije Sunca i Sunčev prelazak iz zimskog južnog dijela na sjeverni dio proljetnog neba.

     Pošto Srbima istoriju pišu judeo-hrišćani, u desrbizaciji i judeizaciji Srba kroz crkvu sve više se nameće Srbima lažna tvrdnja da je srpska nova godina počinjala u proljeće, iako je još živo narodno predanje, iako je evidentirano u etnografskim izvorima i zapisano u zbirkama narodne književnosti da je umiranjem Starog Koleda krajem jeseni i rođenjem Mladog Koleda Božića Svarožića na prvi dan zime počinjala srpska nova kalendarska godina.

ЈА САМ СУНЦА РАСЕ СРБ

Ја сам Сунца расе Срб

И коријена свјестан свог,

Сунце ми је штит и грб,

Из Сунцa ме чува Бог!

Petroglyph shields incised on Alcatraz Rock in southeastern Montana.

БЕЛИ ВИДЕ, БОЖЕ СРПСКОГ РОДА

    

LAŽI O LAZARU

ΛΑΣ = LAS (keltski) = SVJETLOST.

        "Lazi, lazi, Lazare!
         Te dolazi do mene,
         Privataj se za mene:
         Za svilene rukave,
         Za svilene marame,
        Za klečane kecelje." (Vuk S. Karadžić, Život i običaji naroda srpskoga, Beč, 1867, str. 25)

        O porijeklu i značenju srpskog imena LAZAR u svim rječnicima srpskog jezika piše ovakav smisao:

        "Lazar ili Lazarus je muško ime hebrejskog porekla, mada može biti i prezime. Potiče od heb. אלעזר (Elʿāzār, Елеазар), što znači 'Bog je pomoć' ili 'Bog je pomogao', što dalje vuče korene od aram. עֲזַרְיָה (Azarya, Azarija) s istim značenjem." (Vikipedija, Slobodna enciklopedija, Lazar ime)

I ovako se Srbima laže preko hiljadu godina. Prvo laže crkva, a onda lažu lingvisti, lažu novinari, lažu učitelji i na kraju laže narod sam sebi. Ima preko šest godina da sam jasno objasnio odakle potiče i sta znači srpsko ime Lazar (a ne hebrejsko Eleazar), ali većina današnjih Srba vole laži, za lažima idu, lažima se mole i klanjaju i u laži žive. Tako je moj glas i o istini imena Lazar ostao prećutani glas istine u ušima srpske laži! Zaista, Srbi, šta je s vama?

        Zašto se laže narodu? Zašto laže crkva, zašto lažu lingvisti i novinari? Lažu da bi prikrili porijeklo Srba, jer većina današnjih Srba nisu porijeklom ono što oni govore da Srbi jesu i sve stare izvorne srpske riječi progalasiše grčkim, latinskim, hebrejskim, turskim, njemačkim...

        U srpskom jeziku je istina srpskog genealoškog identiteta, istina srpskih istorijskih korijena i to lažovi kriju i lažima drže Srbe u neznanju ko su i šta su i gdje su bili u drevnim preistorijskim i istorijskim remenima. Od Srba se krije da su porijeklom od Cimerijana koji su kasnije zvani različitim imenima od kojih su najpoznatija imena Tračani, Kelti i Iliri. To su tri istorijska imena jednog naroda sa mnoštvom narodnih plemena rasutih širom Evrope, Male Azije i Bliskog istoka. Da, to su najstariji genealoški i istorijski korijeni većine današnjih Srba, Srba starosjedilaca Balkana i to se krije i radi tog sakrivanja laže crkva, lažu lingvisti, lažu istoričari, lažu novinari...i lažu mnogi Srbi u narodu! No, vratimo se imenu LAZAR, porijeklu imena i njegovom značenju.

        Prvo pogledajmo srpski glagol LASKAT:

        "laskat, pridjev na -at (17. v., jedna potvrda) 'svijetao', proširena na -ьп laskatan 'isto', poimeničen u maskulinumu laskat (17. v.) 'sijevanje, munja', denominal na -ati laskàtati, -ãm pored -ćem (17. v., također slov.)." (1)

Gdje je etimološko ishodište riječi LASKAT? Hajdemo u sanskrit! Sanskritsko LAS, LASA ( लस् ) znači SJAJAN, BLJEŠTAV.

Vidimo da sanskritski oblici LAS i LASA svojim značenjem odgovaraju srpskom LASKAT: SJAJ, SVJETLINA, SIJEVANJE, BLJEŠTAVOST.

LAS-ER = LASER = "akrinom za 'Light Amplificationby Stimulated by Emission of Radiation'."

 Irsko muško ime LASAIR je od LASAIR i znači PLAMEN, VATRA. Čudi me da i riječi LASTA (ptica) i LASNO (lako) sa osnovom LAS kao u LASAR (Lazar) nisu proglasili hebrejskim riječima?

        Ime LAZAR nastalo je oosnove LAS u riječi LASAR. Jedina promjena je radi olakšanja izgovora te je glas S prešao u Z: LASAR > LAZAR!

Pošto je većina Srba porijeklom od Tračana, Iliria ili Kelta, normalno je prvo u njihovom jeziku tražiti smisao riječi srpskog jezika. Tako imenu LAZAR korijen nalazimo u keltskoj riječi LAS (2):

- gaelik LAS = SVJETLOST, SJAJ, ISKRIČAVOST, PLAMEN, BLJESAK,

- gaelik LASACH = PLAMENI, GOREĆI

        Lasi, lasi, Lasare > Lazi, lazi, Lazare

Starokeltsko LASI, LASI, LASARE dalo je srpsko LAZI, LAZI, LAZARE. U bukvalnom smislu stih LASI, LASI, LASARE znači SVIJETLI, SVIJETLI, SVIJETLI i pjesma je posvećena SUNCU PROLJEĆA, to je HIMNA SUNCU PROLJEĆA, a crkva je tu samo podmetnula svoje judeo-sektaško kukavčije jaje pod vidom hrišćanskog Jevreja Lazara. I gle: biblijski Eleazar tri dana u grobu, a četvrti dan Isus ga vaskrsava. Šta je to? Tri dana u grobu su tri mjeseca trajanja zime, a četvrti dan je četvrti mjesec i počeak proljeća uz vaskrsenje prirode. Tu i osnovnoškolci shvataju simboliku!

       Srpske obredne narodne pjesme svojom vjerskom ritualno-duhovnom sadržinom premošćuju vijekove i milenijume povezujući duh drevnih srpskih predaka sa duhom današnjih Srba. Tako se održava kontinuitet srpskog duha i sve dok narod gaji i čuva svoj tradicionalni duh, on će postojati bez obzira kakve istorijsko-političke (ne)prilike da ga zadese.

        Ako crkva, lingvisti, istoričari, novinari i internetski botovi srpskih dušmana uspiju potpuno da prekinu duhovnu vezu Srba prošlosti i Srba sadašnjosti, nestaće Srba! Nažalost, iz mnogih životnih primjera dosadašnjeg ponašanja današnjih Srba (kao na primjeru ćutanja o srpskom imenu Lazar), vrijeme nestanka Srba privodi se kraju.

………………………

………………………
         (1) Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Knjiga II, JAZU, Zagreb, 1972, str. 272.
         (2) Edward Dwelly, A Gaelic Dictionary, Specially Designed for Beginners and for Use in Schools, Vol. II, Published by Herne Bay: E. Macdonald & CO., The Gaelic Press, 1902-, pg. 570.

CRKVENA MASONERIJA I SOLARNI SIMBOLI

KRALJEVSKI LUK NA SOLOMONOVIM STUPOVIMA BOAZU I JAHINU. OD SREDNJEG KAMENA, KAO SIMBOLA DUGODNEVNICE, TRI SU KAMENA SA JEDNE, A TRI SA DRUGE STRANE. TO SU MJESECI PROLJEĆA I LJETA U ZNAKU ZODIJAKA.

OVO JE SKORO SVE ISTO KAO NA PRETHODNE DVIJE SLIKE.

Jedan kolovrat (svastika) okreće u jednom, drugi u drugom smijeru? To su vrijeme proljeća (podizanje sunca) i vrijeme ljeta (padanje sunca). U sredini je postavljen vijenac kao Sunce prvog dana ljeta (oni bijeli simboli su zaklonjeni vijencem).

ZAŠTO JE 22. APRIL DAN ZEMLJE

     Godina ima 365.242 dana:

365.242 : 3.14159 = 116.2602377 dana = prečnik kruga godine (AB).

Dan Zemlje je 22. april. U numerologiji broj 22 simbolizuje princip preciznosti i ravnotežete, te je kao takav jedan od najmoćnijih brojeva i pripada Tvorcu, Velikom Arhitekti, tj. Bogu.

     Zašto je od svih dana godine za Dan Zemlje odabran 22. april? Zato jer je bio najpogodniji broj od svih 22-gih datuma u ostalim mjesecima.

     Na dan 22. aprila Sunce se prividno kreće kroz tačku A na ekliptici (+12° deklinacije). Ta tačka je na istoku, ulazak Sunca u znaku Ovna, a tačka B je veče na zapadu i tom linijom deklinacije prođe Sunce na dan 22. aprila.

     Od 22. aprila Sunce se penje ka tački prvog dana ljeta 21. juna, a onda od 21. juna spušta ka tački B koja se nalazi u sazviježđu Lava.

Godina ima 365.242 dana:

365.242 : 3.14159 = 116.2602377 dana = dužina AB = simbolični prečnik kruga godine.

Dakle za oko 116.2602377 dana Sunce će od 22. aprila do 17. avgusta svojom ekliptikom stići u tačku B u znaku Lava kod najsjajnije zvijezde Regulus, što znači “princ”, i tad je tačka B na istoku, a tačka A na zapadu. 

Od prvog dana zime do 22. aprila je 120 dana i ovo je trećina kruga koji ima 360° (na Sunčevoj ekliptici između A-B je 8h po 15º = 120°).

Pi = 3,14159...

     a) 3,14159² = 9,869587728

     b) 9,869587728 x 10 = 98,69587728

Dani julijanskog kalendara:

     • januar = 31 dan:

98,69587728 – 31 = 67,69587728  dana

     • februar = 28 dana:

67,69587728  - 28 = 39,69587728 dana

     • mart = 31 dan:

39,69587728 – 31 = 8,695877281 dana = 9. april julijanskog = 22. april gregorijanskog kalendara.

JEZICI SVJEDOČE ISTINU

 

     Poredeći riječi jezika nekih plemena američkih Indijanaca ispod citirani autor kaže:

     “Gotovo su isključivo zaokružene na nekoliko govornih osnova veoma široke rasprostranjenosti, kao što slijedi: 1. ata, tata; 2. papa, sve sa značenjem otac; 1. ana, nana; 2. ma, mama, svaka sa značenjem  mater. Kao jedan primjer uzeo sam osnovu ata, tata. Dakota:  ate (dijalekt ata); Minnetaree: ate, tata, tatish; Mandan: tata; Omaha: adi, dadi; Ponka: tade-ha; Aricaree: ate-ah; Pawnee: ate-ish.

     Tuscarora: ata; Cherokee: e-dauda; Eskimo-Greenland: ahtata; Aleutian: ata; California, San Miguel: tata; Mexico Aztec: teta; Otomi: ta, te; Yucatan, Cakchequil: tata; centralnoamerički Taraska: tata; Darien: tauta; istočni Peru, Mosa: tata; zapadni Paragvaj, Villela: tata.

     Zapadna Afrika, Kongo: tat, tata.

     Japanski dijalekt: tete; kineski dijalekt: tia.

     Turko-tartarski, turski: ata; tatarski: ata, atha; Kunan: atta; Kazan, Orneburg, Kirgiz: ata; samojedski dijalekti, istočna Rusija i zapadni Sibir: ata, atai, atja, tatai; finsko-ugarski, laponski: attje; ugarski: atja.

     Kavkaz, Kisti: dada; Baski (Pirinejske planine): aita. Indoevropski, sanskrit: ata, tata; hindustanski: dada; latinski: atta, tatta; Grci: atta, tatta; Abanci, Albanija: at, atti; Kalabrija i Sicilija: tata; keltski, velški: tad; korniški i bretonski: tat; irski: daid; gaelik: daidein; engleski (računajući po Skeat-su od velškog): dad, daddy; staroslovenski: tata, moldavski: tata; rumunski: tate; poljski: tatus; češki, srpskohrvatski: tato, tata; litvanski: teta; pruski: thetis; gotski: ata; starofrizijski: tate; starogornjonjemački: tato; staro-švedski: atin; švedsko ostrvo Runoe: dada.

     Od sto četrdeset šest verzija Oče naš navedenih po Adelungu u slovenskoj, litvanskoj i teutonskoj porodici  u pedeset i jednoj je riječ otac od iste osnove.” (1)

     Svi ljudi i svi narodi na svijetu potiču od tri Nojeva sina i svi su nakon biblijskog potopa vijekovima govorili jednim jezikom, te se u svim jezicima svijeta još nalaze oblikom i značenjem iste i slične riječi: čovjek je stvoren inteligentnom kreacijom, a nije postao evolucijom!    

..............................

     (1) Andrew Woods Williamson, The Dakotan Languages, and their relations to Other Languages; Ame-rican Antiquaria, January, 1882, pg. 4-5.

TRI NAJVEĆE SVJETSKE LAŽI

      Prva najveća svjetska laž je zvanična biblijska o vremenu postanaka judaizma. Sredinom 5. vijeka st. e. Herodot ne spominje Hebreje kao narod koji se obrezuje (Herodot, II, 104), jer je tek u Herodotovo vrijeme Ezra sa "Mojsijevom knjigom zakona" došao iz Vavilona u Jerusalim i tek tada je počelo osnivanje biblijskog judaizma koji se širio oko Jerusalima, gdje je nastala Judeja, dok je sjeverno u Samariji, dalje od Jerusalima, bilo otpora novoj vjeri i Samarjani su ostali vječiti rivali Ezrinom judaizmu. Kako je i kad stvoren judaizam? 

     Kad se književnik Ezra sa svojim pomoćnicima 459. g. st. ere vratio iz Vavilona u Jerusalim, u sedmoj godini vlade vavilonskoga cara Artakserksa, razglasio je Ezra po Jerusalimu i okolini novi zakon kojim ga je opunomoćio pomenuti vavilonski car Artakserks:

     “ A ko ne bi izvršivao zakona Boga tvojega i zakona careva, odmah da mu se sudi, bilo da se ubije ili da se protjera ili da se oglobi ili da se baci u tamnicu.” (Ezra 7,26)

Vidite: Ezra u ruci ima napisanu Punomoć vavilonskog cara Artakserksa, a za izvršenje Punomoći uz Ezru je njegova naoružana vojna garda. Zatim od Ezre slijedi nova prisila naroda:

     "Onda oglasiše po Judeji i Jerusalemu, da se svi, koji se vratiše iz ropstva, imaju skupiti u Jerusalemu. Onome, koji ne bi došao za tri dana prema zaključku knezova i starješina, uništiće mu se sve što ima, a on sam biće isključen i zajednice onih koji se vratiše iz ropstva.

     I skupiše se svi ljudi od Jude i Benjamina za tri dana u Jerusalem. Bilo je devetoga mjeseca, dvadesetog dana u mjesecu. Sav je narod sjedio na trgu pred hramom Božjim, dršćući zbog te stvari i od kiše.” (Ezra 10,7-9)

Tako je prisilno i strahom stvoren judaizam od grupe vavilonskih masona koji su opunomoćeni od vavilonskog cara i od njih u Vavilonu napisanom "Mojsijevom knjigom zakona" sa vojskom došli u Jerusalim. 

   Od članova istog vavilonskog tajnog društva koje je osnovalo judaizam  četiri vijeka kasnije počinje da se među nejudejima osniva hrišćanstvo,  nova religija kao druga najveća svjetska laž sa "vaskrslim Isusom Spasiteljem svijeta" i svim ostalim napisanim i nenapisanim crkvenim lažima koje su čovjeku, ljudima i narodima Evrope i širom svijeta takođe nametnute silom  ognja, mača, krvi i straha.

     Treća najveća svjetska laž je kruna prvih dviju svjetskih laži: treća laž je "pandemija" koronavisrusa i "spasenje čovječanstva vakcinama" judejsko-hrišćanskih masona, članova istog vavilonskog tajnog društva koje je osmislilo i silom čovjeku, ljudima i narodima nametnulo prve dvije najveće laži u istoriji svijeta. Metod nametanja i ove treće laži je prisilom vlasti i širenjem straha. 

A ti, čovječe, vi ljudi i narodi, šta je vama činiti? Da biste išta korisno za sebe učinili, prvo morate raskidati njihove lance ropskog straha, lance straha koji vas drže u okovima njihovih laži u koje vjerujete da su od Boga vama za spasenje date, a laži su njihove. I tek tada kad se oslobodite robovanja njima, tek tada kao slobodni moći ćete nešto korisno za sebe učiniti.

ISUS JE MASONSKO SUNCE: Φ = ΦOC = SVJETLOST

Slovo C, latinično S (freska, 10-11. vijek, pećina crkve Sveta Kristina i Marina, Salento, Italija).

Na oreolu grčkim piše ΦΟC = ΦΟΣ = SVJETLOST (freska, 10-11. vijek, pećina crkve Sveta Kristina i Marina, Salento, Italija).

     Grčko Φῶς (FOS) znači SVJETOST, VATRA, LUČA; ZNANJE; ČISTOĆA; SVETOST; UŽITAK; UČENJE; PRINCIP RUKOVOĐENJA. (1) Srpsko FOSNA (u Bosni) znači DRŽAČ, NOSAČ; njemačko PFOSTEN. Englesko FOSTER je HRANITELJ. Ova značenja riječi proizašla su iz uloge i značenja SUNCA.

     Kao slovni znak prvog glasa u riječi Φῶς (FOS) ćirilićno slovo Φ simbol je za solsticije i ekvinocije, prvenstveno za ljetni solsticij i kao solarni simbol nalazi se kroz sva vremena širom svijeta.

Slovo C (S) 

(freska, 10-11. vijek, pećina crkve Sveta Kristina i Marina, Salento, Italija).

Solarni simboli (freskA, 10-11. vijek, pećina crkve Sveta Kristina i Marina, Salento, Italija; Cave church of Santa Cristina and Marina, Salento, 11 cen., Italy).

Različite forme simbola ljetnog solsticija.

Φ

Simbol Φ

      Sunce sa dva puta po šest zraka je vrijeme godine sa dvanaest mjeseci. Simboli:

I = Obožavajući Majstor, Veliki Arhitekta (Isus),

II = dva stupa = znak crkvene masonske lože,

ᴒ = svjetlost lože i znak ljetnog solsticija

Crkva je masonska loža operativnih masona. Crkveni Isus je metafora Sunca zime i proljeća, apostoli su dvanaest mjeseci godine, četiri jevanđelja su četiri godišnja doba.

     Crkvu su osnovali judejski masoni, crkvu su dogmatski uobličili masoni i crkvu vode judeo-hrišanski masoni, od 1717. godine isto kabalističko-hrišćansko tajno društvo koje provodi  globalni plan "pandemije koronavirusa", plan opšte vaskcinacije "protiv virusa" i depopulacije svjetskog stanovništva. Bez hrišćanskih masona, kao operativaca na terenu, judejski kabalistički masoni ne bi ništa mogli uraditi na globalnom planu.

..............................
(1) John Groves, A Greek and English Dictionary, Boston: Hilliard, Gray and Company, 1836, p.597.