Monday, July 13, 2015

PORIJEKLO KAMENIH KUGLI

Kamena kugla iz Kostarike.
 
        Širom svijeta nalaze se misteriozne kamene kugle, koje izazivaju čuđenje i bude ljudima maštu o svom postanku. Otkud one i kako su postale objasnićemo u ovom prilogu, a da bismo to objasnili, uzećemo kao polazište opis jednog metorita palog u blizini Soko-Banje 1877. godine. 
        Govoreći o sastavu meteorita palog kod Soko-Banje dr Josif Pančić spominje tri vrste "umetaka" (sastava) u meteoritu i za treću vrstu kaže:
        "Najjače pada u oči treći rod umetaka, jer predstavlja kugle različite veličine, od 0,2-10 mm i tad dosta pravilne, drugda da su te kugle mnogo veće, ne pravilne, po kadšto nalik na rečni oblutak - najveća takova neprevalna kugla ima ove prećnike 30,0 18,0 i 20,0 mm; sve su ove kugle  s polja i iznutra ugasitije od ostale unutarnje mase, a i zrno im je mnogo sitnije; kad se preseku nemaju koncentričnih crta, kao što se to viđa  u drugih meteorita. Kad se te kugle od ostale mase odvale -  kao što se to može da vidi na više mesta na jakovnom prelomu meteorita - one ostavljaju glatke jame."*
       Dakle se u meteoritu nalaze kugle različite veličine, koje kad se odvale od meteorite, u meteoritu ostavljaju glatke jame. Pogledajmo neke meteorite sa takvim jamama: 
 

 

 
Meteoriti sa jamama u kojima su bile kamene kugle.
 
       Pri prolasku kroz Zemljinu atmosferu, a zbog velike brzine i trenja sa vazduhom, meteorit se užari i rasprsne, te neke od kamenih kugli odvajaju se od većih dijelova meteorita koji uvijek ne izgaraju potpuno, nego padaju na zemlju i ostaju na tlu. Eto, to je odgovor otkud pravilne kamene kugle širom Zemlje.
       Najveća kugla Soko-Banjskog meteorita imala je prečnik oko 3,00 cm. U Kostariki se nalaze takve kugle prečnika preko 2 m, ima ih prečnika oko 1,70 m, a najviše ih je manjih prečnika. Veličine kugli zavise od veličine meteorita koji je pao na zemlju, te ćemo prema veličini Soko-Banjskog meteorita i njegovoj specifičnoj težini približno odrediti kolika je bila njegova veličina:
        "Svo meteorsko kamenja što nam je od vlasti predato, ili smo prilikom putovanja u Banju pribrali, iznosilo je preko 49 kilograma, što će po svoj prilici da bude veća polovina svega onoga, što je ovom prilikom na zemlju palo, ..."**
        " Specifična je teža našem meteoritu 3,502, srednja cifra od dva merena komada bez kore; gorespomenute (str. 263) nepravilne kugle 3.451" ***
        Ako je veća polovina Sokobanjskog meteorita bila 49 kg, onda je njegova srednja veličina bila oko 45 kg, što znači da je ovaj meteorit bio težak oko 90 kg. Pomoću srednje specifične težine  meteorita da se izračunati da je meteorit (u slučaju da je bio kao kugla), imao prečnik oko 36,6 cm. I sad ćemo veličinu prečnika meteorita uporediti sa veličinom prečnika najveće kugle u ovom meteorite, a najveća kugla je imala prečnik 3,00 cm:
 
        36,6 : 3 = 12,2 cm
  
Broj 12,2 je razmjera odnosa prečnika meteorita i prečnika njegove najveće kugle. Na osnovu ove razmjere sad možemo izračunati približne prečnike  svih meteorita po veličinama njihovih kugli. Kao primjer uzećemo neku najveću kuglu iz Kostarike čiji je prečnik oko 2,00 m i njen prečnik u centimetrima pomnožićemo sa razmjerom 12,2 (cm):
 
        200 x 12,2 = 2440 cm = 24,40 m = prečnik meteorita iz kojeg je ispala kugla prečnika 200 cm. Ako pretpostavimo da je srednja specifična težina ovog meteorita bila 3,502  (kao specifina težina Soko-Banjskog meteorita), onda je težina ovog kostarikanskog meteorita bila oko 27 637 tona. Ako li je specifična težina kostarikanskog meteorita bila manja, onda su i njegova veličina i težina bile manje, ali ne mnogo. Dimenzije jesu ogromne, ali i kataklizma biblijskog potopa takođe je bila užasno ogromna.
 
       Sa specifičnom težinom 3,502 a vidimo koliko su bili veliki i teški meteoriti čije su kugle imale sljedeće dimenzije:
 
- kugla prečnika 100 cm odgovara meteoritu prečnika 1220 cm sa težinom oko 3329,6 tona,
- kugla prečnika 80 cm odgovara meteoritu prečnika 976 cm sa težinom od oko1704,76 tona,
- kugla prečnika 60 cm odgovara  meteoritu prečnika 732 cm sa težinom oko 719 tona,
- kugla prečnika 30 cm odgovara meteoritu prečnika 366 cm sa težinom oko 90 tona.
- kugla prečnika 20 cm odgovara meteoritu prečnika 244 cm sa težinom oko 26,63 tona,
- kugla prečnika 10 cm odgovara meteorite prečnika 122 cm sa težinom oko 3,33 tone,
- kugla prečnika 5 cm odgovara meteoritu  prečnika 61 cm sa težinom oko 0,416 tona
- kugla prečnika 2,5 cm odgovara meteoritu prečnika 30,5 cm sa težinom oko 52 kg
- kugla prečnika 1 cm odgovara meteorite prečnika 12,2 cm sa težinom oko 3,33 kg
 
Sve kugle nabrojanih veličina mogle su poticati iz pojedinačnih velikih meteorita, a treba imati na umu da meteoriti uglavnom nemaju oblik pravilnih kugli, nego su neki kuglasti, neki nepravilnog izduženog oblika (slike ispod).
 
 
Meteoriti nepravilnog oblika sa kuglastim udubljenjima.
 
Kugle u neesplodiranom meteoritu.
 
Po svetoj geometriji formirane meteoritske kugle poslužile su drevnom umjetniku za isrctavanje solarnih simbola.
 
        Kad su padali ovako ogromni meteoriti iz koji su se širom Zemlje raspršile velike kamene kugle? Padali su u vrijeme velikog biblijskog potopa. Mnoge od ovih kugli pokrivene se muljem, lavom ili sedimentnim stijenama, kao one Francuskoj i u Vrgorcu u Hrvatskoj koje vidimo na slikama ispod:
 
Kamene meteoritske kugle u Francuskoj.
 
Kamene kugle prečnika 2-30 cm na lokaciji Dalmatine kod  Vrgorca otkrivene su 2009. godine pri gradnji ceste  A1 Zagreb-Split-Dubrovnik ("Dalmatine").
 
         "U laboratoriju Geološko-paleontološkog zavoda prepilila se jedna od dvije poslane kugle. Nakon što je pila s dijamantnim sječivom polako počela prodirati u kuglu, desetak okupljenih stručnjaka počelo se šaliti na račun novinskih napisa kako su kugle zapravo jaja dinosaura ili pretpovijesne balote. Šala je prestala u trenutku kad se začuo tup udarac. Iako pila nije oštećena, rečeno je kako je oštrica naišla na nešto tvrdo unutar kugle. Interes je narastao još i više. Sat vremena kasnije, uvijelo se kako je kugla iznutra potpuno drugačija nego izvana. Naime, glatka sivkasta površina ispresijecana je koncentričnim krugovima tamnije nijanse, a centar kugle gotovo je sasvim crn." (dalje.com, hrvatsko izdanje, 15. svibnja 2010. 11:15h)****
 
Presjek kamene kugle iz Vrgorca (crni centar kugle zaustavio je pilu sa dijamantskim sječivom). Sastav tog crnog centra hrvatski geolozi nisu objavili.
 
Vrgorac
 
Hrvatske vlasti su naredile da se nalazište kamenih kugli kod Vrgorca zabetoniraju. Zašto?
 
        Kamene kugle iz Vrgorca imaju one koncentrične krugove koje pri opisu kugli Soko-Banjskog meteorita spominje dr Josif Pančić:
 
        "...kad se preseku nemaju koncentricnih crta, kao što se to viđa  u drugih meteorita."
 
      Kamene kugle iz Vrgorca imaju koncentrične krugove, dakle su one iz meteorita i zato je hrvatska vlast dobila naredbu da ih zabetonira, jer je za svjetske gazde bolje ranije spriječiti, nego li teoriju evolucije liječiti.
 
        "Kad je bilo Noju šest stotina godina, te godine drugog meseca, sedamnaesti dan toga meseca, taj dan razvališe se svi izvori velikog bezdana, i otvoriše se ustave nebeske;
        I udari dažd na zemlju za četrdeset dana i četrdeset noći."
(1.Moj.7,11-12)
 
Šta su ustave nebeske? To je i ono sto štiti Zemlju od meteora. Po Bibliji i Velikoj Piramidi biblijski potop počeo je 18. oktobra 7374,881 godina od početka stvaranja svijeta, tj. 18. oktobra 7355. godine od Početka (2626. god. st. ere). I danas u te dane oktobra Zemlja prolazi kroz pojas meteora Orionida i tada se viđa kiša meteora.

Orionidi
 
Kiša meteora
 
         Dakle je jasno: kamene kugle su iz meteorita koji su padali na Zemlju u vrijeme opšte kataklizme u vrijeme biblijskog potopa.
 
.............................
        *Dr  Josif Pančić, Soko-Banja, prvi meteorit u Srbiji, Glasnik srbskog učenog društva, Knjiga XLVIII, Beograd, 1880, str. 263. Link ka članku: https://archive.org/stream/glasniksrpskoga40drugoog#page/n247/mode/2up
        *** Ibid, str. 265
       
 

Sunday, July 12, 2015

POLUPROSVEĆENI I PROSVEĆENI PRAVOSLAVCI

        "A svaki duh koji ne priznaje da je Isus Hristos u telu došao, nije od Boga: i ovaj je antihristov, za kog čuste da će doći, i sad je već na svetu." (1. Jn. 4,3)
 
         "Ko je lažljivac osim onog koji odriče da Isus nije Hristos? Ovo je antihrist, koji se odriče Oca i Sina." (1. Jn. 2, 22)
 
Sveti Sava o Muhamedu i islamu:
 
        "Proklinjem Alija zeta Moamedova po kćeri, i Apupikerta i Vukikera, i Umara i Talhana i Apupakra, Sadikina i Maviju i Zupeira i Avdelana i Zeita i Izita i Saita i Utmana i sve ostale suvernike i saradnike i naslednike Moamedove.
        Proklinjem Zadizu i Aiseju i Zejnepu i Omeltunu – prve i najskvrnavije od žena Moamedovih; i Fatumanu kćer njegovu.
        Proklinjem zvani Kuran, odnosno čitav spis Moamedov, koji laže kad govori da ga je arhangel Gavrilo njemu sneo. I čitavo učenje i zakone i potajena kazivanja i tajne i predanja i hule njegove.
        Proklinjem raj Moamedov u kojem će, kaže, biti četiri reke: jedna, čiste vode što se ne muti; druga, mleka što ne menja sladost svoju; treća, vina slatka i, četvrta, meda proceđena. A doći će, [kaže], i dan u kojem će odrediti da pet hiljada godina prebivaju u raju Sracini sa svojim ženama, koji će živeti telesno i skvrno, i pod hladovinom nekih drveta koja se nazivaju sidri i taleh jesti meso od ptica koje zažele, i plod svakojaki; piti čistu vodu sa izvora i potoka Zingiver, zvanog Salsavila; i biti služeni vinom zahvatanim sa izvora zvanog Stenim. Muškarci i žene će rastom tada dosezati nebesa, a sramni udovi – 40 lakata, spajajući se nenasito pred Bogom, jer se Bog, reče, ne posramljuje.
        Proklinjem anđele kojima je Moamed dao imena: Areta i Varota i Tazafa i Maruva, za koje izmišlja da su od častnih Božjih.
A uz njih proklinjem proroke i apostole što ih je izumeo, a to su: Hud i Zalet i Saleh i Soaip i Edris i Doalifil i Lokman.
        Proklinjem i sva svedočanstva Moamedova, koja iz Starog pisma, tobože, preuze, izopačavajući ih i huleći i mnoštvo laži govoreći protiv Noja n Avrama i Isaka i Jakova, protiv Josifa i Jova i Mojsija i Arona, protiv Davida i Solomona i Ilije i Jone, protiv Zaharije oca Jovana Preteče.
        Proklinjem još sve ono što [on] rodoslovi paganski i neznalački o drugim Božjim stvorenjima, i o suncu i mesecu, govoreći da su oni konjanici.
        Proklinjem tajno učenje Sracina i Moamedovo obećanje da će, reče, biti ključar raja i uvesti u njega sedamdeset hiljada pravednih Sracina, a grešnicima će suditi Bog; na njihovim vratovima biće privezane ispisane hartije pa će tako i oni ući u raj, nazvavši se proštenicima Moamedovim.
        Proklinjem zakonodavstva Moamedova o brakovima i o razrešenju brakova i o očišćenju žena koje su učinile preljubu; i o broju žena i naložnica; i sva nečista učenja o tome.
        Proklinjem Moamedovo huljenje koje govori da Bog koga hoće vara a koga hoće upućuje na dobro; i da, ako Bog ne bi hteo, ljudi među sobom ne bi ratovali: nego sam On čini što hoće, i svakom zlu i dobru on je uzročnik, i drži sreću i sudbinu svih.
        Proklinjem Moamedovu izmišljotinu koja govori da se Gospod naš Isus Hristos rodi od Marije sestre Mojsijeve i Aronove besemeno – od Reči Božje i Duha. I da je, još dok je bio mlad, lepio ptice od blata i, duvajući u njih, oživljavao ih. I daje slepe isceljivao i mrtve podizao; da je, zamoljen od apostola, isprosio od Boga da mu spusti sa neba trpezu i nahrani ih. I da, niti je raspet, niti je stvarno umro kao čovek, nego samo prividno to od Jevreja pretrpeo. I da se, upitan od Boga da li je sebe nazvao Bogom u svetu, odrekao, govoreći: ‘Pa Ti sve saznaješ i znaš da se ne nazvah Bogom ni sinom Tvojim, jer sam sluga Tvoj i ne stidim se da to kažem’.
        Proklinjem učenje Moamedovo, koje govori: Hristos nije sin Božji, već apostol i prorok, jer Bog reče da nema zajedničara i svi koji Hrista čine Njegovim zajedničarem biće mučeni u paklu ognjenom.
        Proklinjem izmišljotinu Moamedovu u kojoj reče da će molitveni dom Božji biti onaj koji su [osnovali] Avram i Izmail u mestu zvanom Vakha, koje se i Meka zove, što označava poklonište uočavanja i naređuje da, ma gde da budu i mole se, svoja lica okreću na tu stranu.
        Proklinjem i sami taj molitveni dom u mestu zvanom Meka, u kojem, kaže, leži po sredini veliki kamen sa likom Afroditinim pa ga treba poštovati zato što se na njemu sa Agarom spojio Avram, ili zato što za njega beše privezaokamilu kada htede žrtvovati Isaka. Onima, pak, koji tamo dolaze pa molitvu, naređuje da jednu svoju ruku ispruže ka kamenu, a drugom da obuhvate svoje uho i tako se vrte okolo neprekidno dok pe padnu onesvešćeni od okretanja.
        Proklinjem i samu Meku i svu okolinu njenu. I sedam kamenova što su ih Sracini tamo bacili na hrišćane. I svaku molitvu i službu i običaje njihove.
        Proklinjem one koji se klanjaju jutarnjoj zvezdi, to jest Danici, i Afroditi koju arapskim jezikom nazivaju Hovar, što znači velika.
        Proklinjem sve zapovesti Moamedove u kojima hrišćane, rugajući im se, naziva otpadnicima i pričesnicima i dvobošcima; i podiže Sracine da ih mrze. A put Božji naziva klanicom i ratom protiv hrišćana, dok Sracine koji u takvom ratu umiru naziva sinovima Božjim i dostojnima raja.
        Proklinjem prljave i nečiste zapovesti Moamedove o molitvama, kojima i ovo dodaje: da, ako ne nađu običnu vodu, uzmu sitan pesak i njime potru svoja lica i ruke.
       Proklinjem učenje Moamedovo o sazdanju čoveka, u kojem kaže da je čovek bio sazdan od zemlje i od kaplje, od pijavica i od mešavine: i da se čoveku, kada je sazdan bio, po naređelju Božjem pokloniše svi drugi anđeli, a jedino se sotona ne pokori, ne pokloni se.
        Iznad svega proklinjem boga Moamedova za koga kaže da je samo on bog – jedan bog iskovan, koji ne rađa niti je rođen, niti je iko bio sličan njemu. Sve, dakle, što je rečeno, i tog samog Moameda i njegovog skovanog boga, proklinjem i odričem ih se.
        Priklanjam se istinitom i jedinom Hristu Bogu i verujem u Oca i Sina i Svetoga Duha, u jednu i jednobitnu i svetu i nerazdeljenu Trojicu.“ (Miodrag M. Petrović, Zakonopravilo  Svetog Save o Muhamedovom učenju, Beograd, 1977, str. 55-59)
 
 
Vladeta Jerotić o Muhamedu i islamu:

        „Паз'те, то је света књига (односи се на Куран – нап. „Борба за веру“), и то је човек кога је Бог послао – Мухамед. Немојте да слушам од наших полупросвећних православаца да је у Мухамеду демон! Не може бити никако... Милијарда или више стотина милиона муслимана верује у Алаха.“ (V. Jerotić u TV-emisiji "Agape")
 
 
        Dakle je po Vladeti Jerotiću i Sveti Sava bio poluprosvećeni pravoslavac! Upss...

Friday, July 10, 2015

SVITAC, SVETLICA, SVET I SVETOST BOŽJA

Svitac
 
        Šta je svitac? Svitac je buba koja se u večernjim satima ljetnih noći pojavljuje na seoskim poljima, livadama i dvorištima u vrijeme koševine i zrenja žita. Svitac se zove i kresnica, krijesnica, jer na zadnjem dijelu tijela ima kres, odnosno sjaj, tj. svjetlo:
         a) svetlo (ek.),
         b) svjetlo (ijek.),
         c) svitlo (ik.)
 
        Šta je svjetlica? Svjetlica je brzi bljesak i to je drugo ime munje. Ime joj je po svjetlu:
         a) svetlica (ek.),
         b) svjetlica (ijek.)
         c) svitlica (ik.)
 
        Šta je svijet? Svijet je sve oko nas, ali svijet je i grupa ili mnoštvo ljudi:
         a) svet (ek.),
         b) svijet (ijek.),
         c) svit (ik.)
 
        Dan je bijel, punoća svjetlosti je bijela i u sebi sadrži sve boje svjetlosnog spektra. Sanskritsko "zvet (svet)" znači "bijel". Od izlaska Sunca pa preko bijelog dana do Sunčevog zalaska boja Sunca je drugačija: izjutra i uveče je crveno-žuta, odnosno žuto-crvena (plava strelica , a bijelo je u toku dana . I tako se pojavljuje širom bijelog svijeta.
        
        Šta je svetac? Svetac je sveti čovjek, stanovnik neba? Svetost je bijela Božja boja, jer i Bog i žitelji neba imaju bijelu boju: Bijeli Vid je poznat i pod imenom Sveti Vid ili Svetovid. Dakle je Bog bijel. Pogledajmo kako je Hrist izgledao kad se na Tavoru preobrazilo u svoje nebesko tijelo:
 
         "I preobrazi se pred njima, i zasja se lice Njegovo kao sunce a haljine Njegove postadoše bele kao svetlost." (Mat.17,2)
 
         U svom božanskom tijelu Hrist je bijel kao svjetlost. Pogledajmo jedno viđenje Boga u Knjizi proroka Danila gdje Danilo opisuje Boga Starijeg Od Dana (Stariji Od Vremena), a zovu ga još i Starac Dana (u stvari je to Višnji Bog).
 
         "Gledah dokle se postaviše prestoli, i starac sede, na kome beše odelo belo kao sneg, i kosa na glavi kao čista vuna, presto Mu beše kao plamen ognjeni, točkovi Mu kao oganj razgoreo." (Dan.7,9)
 
        Sunce u danu je bijelo, bijel je Svetovid, bijel je Hrist, bijel je Višnji Bog, a sve što je bijelo ujedno je i sveto, jer su riječi bijel i svet istog značenja.

Thursday, July 9, 2015

PREHRIŠĆANSKI SOLARNI SIMBOLI KOD DANAŠNJIH SRBA

Cvjetovi ivanjskog cvijeća u znaku su krsta (24. juna julijanskog ili 8. jula današnjeg gregorijanskog kalendara Ivanjdan je bio prvi dan ljeta početkom hrišćanske ere).
 
Simboli na artefaktu vinčanske kulture, simboli na petroglifima širom svijeta i motiv stećku istovjetni su simbolima na ovom srbskom pravoslavnom krstu.
 
Simbol "C" na stećku u Gvoznom kod Kalinovika i na krstu srbske pravoslavne crkve u Tivtu.
 
Solarni krst vremena godine: četiri Sunčeva vremena u četiri godišnja doba sa stranama svijeta (krst u crkvi u Atenici kod Čačka). Ipak su Srbi i dalje dvovjerni krestjani i kao takvi ostaju čuvari svoje prehrišćanske tradicije.
 
Lopovi i mutikaše među Srbima, a za njima srbske neznalice i srbske budale, tvrde da su na srbskom grbu četiri polumjeseca. To je solarni simbol "C", simbol rađanja, života i besmrtnosti.