SVETOVIDOV VILNI KRST

        Dva krajnja kraka Svetovidovog vilnog krsta simboli su proljeća i ljeta, a srednji krak je dan ljetnog solsticija na prvi dan ljeta. To je dan sa naviše sunčanih sati u godini, najduži dan godine, ljetna dugodnevnica: Vidov dan Vidovdan.

 

 

Na slici su runa Algiz i Svetovidov vilni krst na stećcima (Cista, Imotski i Borci kod Konjica). Na fresci Svetog Trojstva na oreolu bijelog Boga Oca Stvoritelja je Svetovidov vilni krst (12. century fresco, Kounbelidiki, Kastoria, Greece). Crkva je u oblasti Odridske arhiepiskopije, a tu su u srednjem vijeku bili dvovjerni krstjani koji su od ortodoksne crkve zvani poluvjercima i babunima:

        "U Srbiji opet zvali su ih Babunima jer ih je najviše bilo oko planine Babune nad Prilepom u Maćedoniji, ili Poluvercima, jer su se dosta držali i Pravoslavlja. - Međutim, oni sami u Bosni i Hercegovini nazivahu se uvek samo Hrišćanima ili Krstjanima.” (1)

 

        “Broj Bogomola bio je u to doba već prilično velik, pa su i neka ugledna vlastelasrpska pripadala toj jeresi, koja je bila mnogo bliža starom srpskom Mnogoboštvu nego Pravoslavlje.” (2)
.............................
         (1) Radoslav M. Grujić, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavačka knjižarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost – Kalenić, Kragujevac, 1989, str. 38.
         (2) Ib. str. 14.