IZ PIRAMIDINE KNJIGE VREMENA

Ovih dana druge polovine juna 2025. pred našim očima odvija se finalni plan i cilj pisanja Biblije, stvaranja judaizma i hrišćanstva i to je pokušaj us-postavljanje svezemaljske vlasti Nimrodovog tajnog društva vavilonskih Velikih magova, plan kojim su oni od malih nogu kroz vjersku indoktrinaciju skoro sve sljedbenike Biblije uvjerili da je njima u vlast i imanje Bog lično obećao predati svu Zemlju:

"Kazaću naredbu Gospodnju; on reče meni: ti si sin moj, ja te sad rodih. Išti u mene, i daću ti narode u našljedstvo, i krajeve zemaljske tebi u državu. Uda-rićeš ih gvozdenom palicom; razbićeš ih kao lončar-ski sud. Sad carevi, orazumite se; naučite se sudije zemaljske!" (Psalm 2,8-10)

I mišljenju blokiranog i ukalupljenog razuma sljed-benici Biblije zaista misle da je Biblija riječ Božija, a ne ljudska tvorevina pisana ljudskom rukom sa planom i svim metodama osvajanja cijelog svijeta i sveg blaga zemaljskog. Od ranog djetinjstva izlo-ženi lažima Biblije mnogi hrišćani Zapada progra-miranih mozgova spremni su da ginu za globalnu pohlepu tkz. "Božijeg naroda".

Kao udarni dan kodovi Velike piramide pokazuju 24. jun 2025. što je 2546,841242 godina od 522. st. ere kao godine "izlaska" iz Vavilona i početka Zeruba-belove obnove Jerusalima i gradnje jerusalimskog kockastog hrama.

Kad u posljetku vremena car sjeverni krene na cara južnoga, prorok Danilo kaže:

"U određeno će vrijeme opet doći na jug; ali drugi put neće biti kao prvi put, jer će Kitajci izaći protiv njega, i on će biti ponižen, i vratiće se, i razgnjeviće se na sveti savez; i učiniće [tako], i vratiće se, i imaće mir s onima koji su napustili sveti savez." (Septuaginta, Danilo 11,29-30)

Sjeverni car je Sjevernoatlantski savez - NATO, tj. Amerika; južni car je Južni blok, tj. BRIKS; Kitaj je jedno od starih imena Kine. Kitaj je jedno od starih imena Kine.

Obilježena teritorija koju dva kitajska ratna broda iz Perzijskog zaljeva nadgledaju radarima i satelitima pri pomaganju Iranu.

IDOLI ISPLAŽENOG JEZIKA

Ruke su u znaku dvosjekle sjekire, kasnije rune rune DALET (▷◁) sa značenjem DAN (unutra je prepodnevno i popodnevno sunce).

BIBLIJSKE IDEOLOGIJE

Judaizam, hrišćanstvo i islam? Njihove vlasti sve zatiru i ne ostavljaju ništa što im se ne pokori tije-lom, umom, dušom i imovinom. To su genocidne ideologije uvijene u alegorije o Bogu. Od vremena njihovih osvajanja, sva istorija čovječanstva i naro-da, sva antropologija i arheologija su njihove ideo-loške laži. Zbog njihove agresivne netolerancije i pohlepe čovječanstvo je unesrećeno, hiljadama go-dina unazađeno i njegov opstanak doveden u pita-nje.

VINČANSKA BOGINJA ISPLAŽENOG JEZIKA

“Kulturni sloj u Vinči, moćan 10,5 m., imaće se, pre-ma tome, razdeliti, na osnovi karakterističnih odlika, u tanje slojeve kojima će odgovarati kraći vremenski periodi u vremenskom interval od oko 1600 godine pre Hr. do oko 6 godine po Hr.” (Miloje M. Vasić, Preistoriska Vinča I.; Beograd, Izdanje Državne štamparije, 1932, str. 97).

ISPLAŽENI JEZIK I PORUKA PROTOMAJSTORA VELIKE PIRAMIDE

Po zvaničnoj nauci zadnje Ledeno doba završava se oko 10.000 godina stare ere, iako je to ledeno doba rezultat biblijskog potopa 2626-2625. god. st. ere. Kulture Karahan Tepe i Gobekli Tepe datiraju na 12.000-10.000 god. st. ere, Lepenski Vir na oko 9500-6000 god. st. ere, Vinču na 5500-3500 st. ere, bronzanu kulturu Vučedola datiraju na 3000-2200 st. ere, sve hiljadama godine više nego jest.

Sredinom prve decenije 20. vijeka prva iskopavanja Vinče počeo je tada najugledniji srpski arheolog Mi-loje Vasić. Po Žutom i Belom Brdu i okolnim loka-cijama od 1908. iskopavanja traju u intervalima sve do 1982. U zaključnom datiranju Vinče Miloje Vasić dolazi u sukob sa predstavnicima evolucionističke Bečko-berlinske škole:

“Dakle, Vasić je svojim stavom došao u sukob sa nemačkom školom. Fasciniran je antikom i klasič-nom arheologijom u najužem smislu. Taj sukob sa nemačkom arheologijom se sve više zaoštrava i Va-sić je energično protiv svih zastupnika nordijske te-orije." [1]

Dakle, u arheologiji postoje različite teorije. Teorija je pretpostavka i ne mora biti istina, može biti greš-ka, zabluda ili namjerna ideološka podvala. Kao pri-stalica Bečko-berlinske škole iznad citirani arheolog Milutin Garašanin osuđuje Vasića kao pristalicu kla-sične arheoogije. Vasić Vinču datira klasičnim meto-dom poređenja sa prethodnim nalazima:

“Na dubini od 4-5 metara ispod površine prvi put se pojavljuje specijalna ornamentalna tehnika, tzv. teh-nika crvenog slikanja bez sjaja, koja u svemu odgo-vara istoj tehnici u Tesaliji iz bronzanog doba, koje je prethodilo poslednjem odeljku najmlađe minon-ske periode (L. M. III). Moćnost ovog sloja u Vinči u kojem se pojavljuje ta tehnika iznosi oko 2 metra. Na dubini od 2,﮲5 metra pojavljuju se već keramički fragmenti, koji u svemu odgovaraju keramici s ovde proučenih nalazišta. Takve keramičke ostatke nala-zimo u celoj dubini sloja od 2﮲5-0 metra ispod po-vršine.” [2]

"Nordijska škola" je njemačka Bečko-berlinska ško-la, cionističko-iluminatska škola zapadnih darvinista koja od početka 20. vijeka postepeno preuzima zva-ničnu vlast u svim granama nauke. Od druge polo-vine 20. vijeka njihove specijalne komisije počinju arheološke nalaze da datiraju metodom C-14. Da li je taj metod tačan i da li oni tačno izvještavaju, to niko ne može provjeriti, ali njihov izvještaj je zva-nični amin i drugačije ne može i ne smije biti. Ko im se suprotstavi, biva istjeran sa lokacije, otpušten s posla, klevetan i napadan ili likvidiran.

Arheolog dr Miloje Vasić je prvi otkopavao Vinču i dao je svoju završnu riječ o starosti Vinče:

“Nama je na ovom mestu najzgodnije obeležiti zna-čaj Troje i njenih nalazaka naročito za datiranje po-jedinih kulturnih pojava u Dunavskoj Dolini, je rod toga zavisi i pravilno shvatanje celokupne praisto-rijske kulture u našoj oblasti.” [3]

Vasić je rekao i ovo:

“Moje datovanje osnivanja Vinče u doba prelaza iz 7. u 6. vek pre Hr. naišlo je na opoziciju drugih na-učnika. Ostajući pri svome datovanju Vinče, ja ne mogu na ovom mestu, zbog oskudice prostora dis-kutovati tako krupno i važno pitanje o datovanju pre-istorijskih kulturnih predmeta i pojava u Dunavskoj Dolini.” [4]

Najdublja prošlost u koju Vasić stavlja Vinču je 1600 st. ere:

“Kulturni sloj u Vinči, moćan 10,5 m., imaće se, pre-ma tome, razdeliti, na osnovi karakterističnih odlika, u tanje slojeve kojima će odgovarati kraći vremenski periodi u vremenskom interval od oko 1600 godine pre Hr. do oko 6 godine po Hr.” [5]

Počev od praistorije i kultura Karahan Tepe, Le-penskog Vira, Vinče susjednih srodnih kultura, od drevnog Egipta pa kroz bronzano i željezno doba, sav srednji vijek, kroz hinduizam, kod Polinežana i Maja te kroz savremeno doba do pred kraj 19. vi-jeka kod Srba traju prikazi isplaženog jezika na idolima, amajlijama, oružju, novcu i nadgrobnicima. To svjedoči kontinuitet elemenata arjanske vedske duhovnosti obožavanja Sunca i Boga Sunca, Živo-tvorne Vatre i Svjetlosti nebeske i zemaljske.

I sve pomenute arheološke lokacije i artefakri iz vremena su nakon opšteg potopa 2626-2625. Tako tvrdi arhitekta Velike piramide i to ne može biti netačno, jer on je znao i mjere Zemlje i hiljadama godina prije nego su vavilonski Veliki magovi u bib-lijski spis zapisali mjere Solomonovog hrama. On je znao i nama pokazao kako su mjere Solomonovog hrama geometrijski povezane sa mjerama Piramide i Zemlje, znao je godinu biblijskog potopa, crkveni datum Isusovog rođenja, datum njegovog raspeća, vaskrsenja i kazao nam da će između 2035-2070. biti kraj naše civilizacije, možda kraj čovječanstva, možda i kraj svijeta.

Dozivaj se pameti, narode, naročito vi zidari NSP i "nove istine", jer mnogo ste Istini lažući od Svjetlosti odstupili, Sunce omrznuli i čovjeka ljudima za Boga proglasili.

..............................
[1] Milutin Garašanin, razgovori o arheologiji. Raz-govarali i priredili Staša Babić i Miodrag Tomović, Izdavač "3T" d.o.o., Beograd, 1996, str. 19.
[2] Miloje M. Vasić, Žuto brdo; Starinar, Novog reda godina VI, 1911, str. 67, 72.
[3] Ib.
[4] Miloje Vasić, Dunavska Dolina i Italija u gvoz-denom dobu; Starinar, Treća Serija, Knjiga XIII, Dr-žavna Štamparija Kraljevine Jugoslavije, Beograd, 1938, str. 30.
[5] Miloje M. Vasić, Preistoriska Vinča I.; Beograd, Izdanje Državne štamparije, 1932, str. 97.

OGLEDALO SRBA

Rana jerusalimska crkva bila je prva istorijska ko-munistička komuna u kojoj niko ništa nije imao i vje-rujući u Bogočovjeka bili su srećni:

"A svi koji vjerovaše bijahu zajedno, i imahu sve zajedno. I tečevinu i imanje prodavahu i razdavahu svima kao što ko trebaše. I svaki dan bijahu jednako jednodušno u crkvi, i lomljahu hljeb po kućama, i primahu hranu s radosti i u prostoti srca..." (Djela 2, 44-46)

"DNO" JR "KRSNI HLJEB" VUČEDOLSKE KULTURE

Imenica KRST i pridjev KRSNI postanjem su od starosrpskog KRES (danas velški pisano: CRES). KRES je VATRA, VATRA je SUNCE, SUNCE je SVJETLOST, SVJETLOST je SLAVA.

Zvanična arheologija datira vučedolsku kulturu na 3000-2200 st. ere i lažno datiraju za preko 1000-2000 godina.

VIŠNJI BOG I DANAŠNJI SRBI

U ovo vrijeme globalizacije otkrivati, pisati i postav-ljati dokaze istinite istorije Srba zaista nema smisla, jer i srpski pravoslavni intelektualci u tranziciji svi-jesti Srba ka Novom svjetskom poretku brišu stvar-nu i lažući stvaraju "novu istinu".

Prikazi splaženih jezika na idolima, amajlijama i ant-ropomorfnim likovima stećaka svjedoče trajanje iste srpske vedske duhovnosti od prvih postpotopskih vremena do kraja 19. vijeka, ali Srbi to kriju, jer to nije u interesu laži biblijske "mesijanske" ideologije.

I pored svih dokaza, niko od Srba ne reaguje, ćute Srbi i kriju ovo čudesno otkriće jer su laživog Anti-hristovog duha kojeg oni i dalje zovu Isusom Hri-stom.

Istinski Isus Hrist je rekao da je on istina, put i život i da su oni njegovi, svjedočili bi istinu i govorili istinu, ali oni samo lažu, lažu i lažu, jer su antihristi.

Od kad su se odrekli Sunca i Boga Sunca, ne stra-daju Srbi zbog pravoslavne vjere, nego zbog pravo-slavne nevjere.

AR, PAR, ZLATNE PARE I PARKUN

Latinski PARIO znači DONOSIM, RAĐAM [1], PA-RO je DOSTAVLJAČ [2], PARENS je RODITELJ [3]. Latinski PARADISUS je RAJ [4].

PAR > PARA > PARE = SVJETLO, SJAJ.

Korijen u PAR je sumersko AR sa značenjem VI-SOK, UZVIŠEN, SLAVAN [5] i to je jedno od drevnih imena Sunca:

"Al je naravno El ili AR ili RA, Sunce." [6]

“Ar, ili Ari, znači vatro-Sunce, na grčkom Ar-es, u Fenikiji i Judeji to je Ar, ‘vatra’ (Iar).” [7]

Od AR je i sanskritsko ARYA sa značenjem UZVI-ŠENI, RASNI, SLAVNI i oni su ARJANI, tj. TRAČ-ANI, SERBI koje od srednjeg vijeka po SLAVI na-zivaju SLAVENI.

"Ime Perkun se također piše Parkun i Perun." [8]

PAR > PARKUN = PERKUN = PERUN.

Od PAR je hetsko PARTAS sa značenjem OTAC [9]. Naziv PARTAS je složenica od PAR + TAS. Po da-vanje smisla riječi PARA, PARE (kovanice), jasno je da PAR znači SJAJ, jer AR je SUNCE. TAS je ok-rugla plitka metalna posuda na koju se stavljaju tegovi i roba na starim vagama i u TAS se skupljaju crkveni prilozi. TAS je DRŽAČ. Tako hetsko PAR-TAS znači SJAJNI DRŽAČ i kao prvo to je SUNCE, BOG (OTAC NEBESKI), pa onda, kao preneseni smisao prvog, dolazi roditelj OTAC ZEMALJSKI.

..............................

[1] Francis Edward Jackson Valpy, An Etymological Dictionary of the Latin Language; London: Printed by A. G. Valpy, 1828, p. 320.

[2] Ib. p. 321.

[3] Ib. p. 319.

[4] Ib.

[5] Laurence Austine Waddell, A Sumer-Aryan Dic-tionary, Part I, Luzak and Co., London, 1927, p.14.

[6] James George Roche Forlong, Rivers of Life, Vol. I; London: Bernard Quaritch, 1883, p. 16.

[7] S. F. Dunlap, The Origin of Ancient Names of Countries, Cities, Individuals and Gods; Cambridge, Metcalf and Company, 1856, p. 7.

[8] Johann Leonhard von Parrot, Versuch Einer Entwicklung Der Sprache, Abstammung, Geschi-chte, Mythologie Und B Rgerlichen Verh Ltnisse Der Liwen, L Tten, Eeste: Mit Hinblick Auf Ein, Berlin, 1839, p. 352.

[9] Emmanuel Laroche, Les Hiéroglyphes Hittites, Première partie L'écriture; Éditions du Centre nati-onal de la recherche scientifique, Paris, 1960, p. 7.

VINČANSKA BOGINJA ISPLAŽENOG JEZIKA

 

U ovo vrijeme globalizacije otkrivati, pisati i postav-ljati dokaze istinite istorije Srba zaista nema smisla, jer i srpski pravoslavni intelektualci u tranziciji svi-jesti Srba ka Novom svjetskom poretku brišu stvar-nu i lažući stvaraju "novu istinu".

Prikazi splaženih jezika na idolima, amajlijama i ant-ropomorfnim likovima stećaka svjedoče trajanje iste srpske vedske duhovnosti od prvih postpotopskih vremena do kraja 19. vijeka, ali Srbi to kriju, jer to nije u interesu laži biblijske "mesijanske" ideologije.

I pored svih dokaza, niko od Srba ne reaguje, ćute Srbi i kriju ovo čudesno otkriće jer su laživog Anti-hristovog duha kojeg oni i dalje zovu Isusom Hri-stom.

Istinski Isus Hrist je rekao da je on istina, put i život i da su oni njegovi, svjedočili bi istinu i govorili istinu, ali oni samo lažu, lažu i lažu, jer su antihristi.

Od kad su se odrekli Sunca i Boga Sunca, ne stra-daju Srbi zbog pravoslavne vjere, nego zbog pravo-slavne nevjere.

"KRUNA STEFANA DEČANSKOG"

Iz SPC javno lažu da je ovo kruna Stefana Dečanskog (riznica manastira Cetinje).

Iz SPC zvanično tvrde da je ovo je kruna Stefana Dečanskog (1276 - 1331), iako svetica nema mara-mu na glavi (što je nezamislivo za pravoslavni 14. vijek), niti njena haljina odgovara vremenu ikonogra-fije pravoslavnih svetica 14. vijeka. Neoborivi dokaz laganja su i episkopsko žezlo sa dvije zmije u vrhu i ruska bijela kapa kamilavka nisu postojali prije 17. vijeka. Ovo je rusko iz 17-19. vijeka.

Sa bijelom kamilavkom na glavi i štapom sa dvije zmije u vrhu na ikoni je ruski mitropolit sv. Petar Moskovski, mitropolit od 1308-1326. Na ikoni lijevo od glave piše ПIТ (ПÏТ) a desno od glave je slovo P ( ПIТP, ПÏТP). U Carigradu 1308. romejski patrijarh Atanasije I rukopolaže Petra u čin mitropolita i po-klanja mu arhijerejsku odoru, štap i ikonu, ali prije druge polovine 17. vijeka arhijerejski štap sa dvije zmije u vrhu i ruska kamilavka nisu postojali. Tako se utvrđuje laž da je to kruna Stefana Dečanskog krunisanog u prvoj polovini 14. vijeka, 6. januara 1322.

STEĆCI I KRSTJANI SVE DO KRAJA 19. VIJEKA

 

 

Antropomorfni prikazi Sunca isplaženog jezika, stećci 17-19. vijeka, Donji Štitari, Novi Pazar).

Antropomorfni prikazi Sunca isplaženog jezika, stećci 19. vijeka, Nevidljiva crkva, Paklenje, Baljevac.

Latinski PARIO znači DONOSIM, RADJAM [1], PARO je DOSTAVLJAČ [2], PARENS je RODITELJ [3]. Latin-ski PARADISUS je RAJ [4].

PAR > PARA > PARE = SVJETLO, SJAJ.

Korijen u PAR je sumersko AR sa značenjem VISOK, UZVIŠEN, SLAVAN [5] i to je jedno od drevnih imena Sunca:

"Al je naravno El ili AR ili RA, Sunce." [6]

“Ar, ili Ari, znači vatro-Sunce, na grčkom Ar-es, u Fenikiji i Judeji to je Ar, ‘vatra’ (Iar).” [7]

Od AR je i sanskritsko ARYA sa značenjem UZVIŠENI, RASNI, SLAVNI i oni su ARJANI, tj. TRA-ČANI, SERBI koje od srednjeg vijeka po SLAVI nazi-vaju SLA-VENI.

..............................
[1] Francis Edward Jackson Valpy, An Etymological Dictionary of the Latin Language; London: Printed by A. G. Valpy, 1828, p. 320.
[2] Ib. p. 321.
[3] Ib. p. 319.
[4] Ib.
[5] Laurence Austine Waddell, A Sumer-Aryan Dictio-nary, Part I, Luzak and Co., London, 1927, p. 14.

[6] James George Roche Forlong, Rivers of Life, Vol. I; London: Bernard Quaritch, 1883, p. 16.
[7] S. F. Dunlap, The Origin of Ancient Names of Co-untries, Cities, Individuals and Gods; Cambridge, Met-calf and Company, 1856, p. 7.

ISTINA JE SVEDOK BOŽJI

 

Nakon srpskog građanskog rata u kojem je Nema-nja pobio i popalio par stotina hiljada Srba starove-raca i krstjana dvoveraca, mnoge isakatio i mnoge prognao, Stefan Prvovenčani o tome detaljnije piše, a Domentijan to spominje malo kasnije i evo šta ka-že misleći na Nemanju:

"...I blagdaću datoj ti od Boga prelesni mrak bez-božnih jeretika odagna i jeres njihovu istrijebi, i ka-pišta njihova razruši, i idole njihove skrši, i zloslovnu pamet njihovu zlu istrebi i slavu njihovu bez ostatka ugasi.” [1]

U Raškoj je Nemanja ugasio Crkvu krstjana dvove-raca kao “mnogobožačku jeres”, razrušio sva kapi-šta, te male i neugledne crkvice po brežuljcima i po-razbijao idole. Neki su idoli sačuvani na grobljima i u gomilama razrušenih kapišta i za njih svetosavski arheolozi tvrde da "predstavljaju portrete ktitora":

“Od tog gonjenja pobegoše mnogi Bogomoli u Bos-nu – banu Kulinu, gde se nastaniše i umnožiše. A u Raškoj ostade sada Pravoslavlje kao jedina narod-na vera; i ako se i tu još dugo posle toga nalazilo pritajenih pristalica Bogomolstva i Mnogoboštva.” [2]

“Ali i ako su se Srbi pokrstili i pak su zadržali i na dalje mnoge svoje običaje iz neznaboškog doba. Tako su o prazniku Božiću, vršili sve one običaje koje su vršili o neznaboškom prazniku Koledu: ložili Badnjak, mesili česnicu; imali polažajnika i t. d. što i danas traje. Isto tako zadržato je, i do današnjeg da-na održano je, neznaboško verovanje u: vile, veštice, zmajeve snove, vradžbine i t. d. što treba iskorenjivati, jer je to neistinitio i štetno.“ [3]

"Nemanja je prvi otpočeo da i ovo zlo tamani u srpskom narodu. Ali je u ovome malo uspeo, i ako je mnoge i za to izbio i proterao iz zemlje; pa čak i vampire palio. Ta nesrećna mana i bolest, koja beše prenesena u narod još iz neznaboštva, beše se tako duboko uko-renila, da ju je bilo čisto nemoguće uništiti. Ona je u narodu vazda trajala, pa čak i danas u XIX prosvećenom veku još u veliko traje.” [4]

Isplaženi jezik kao simbol svjetlosnih zraka Sunca i božanstava Sunca na antropomorfnim i antropo-zo-omorfnim likovima materijalnih spomenika duhovne Srba traje od druge polovine 19. vijeka pa unazad kroz milenije sve do vinčanske kulture i kulture Le-penskog Vira, dakle sve do prvih postpotopskih vre-mena.

Materijalni dokazi arheologije i pisani izvori istorije svedoče istinu Božju, a kome to smeta, ko to pre-ćutkuje i krije radi nekih svojih laži, taj i ne vjeruje u Boga, nego mu je Laž Bog. To je tako i drugačije ne može biti, nego ili si od Istine, ili si od Laži.

Od Istine ja odstupiti neću, pa neka bude šta bude, a da ne lažem, svi vidite i ako Đavo vidi pa mi se sveti, vidi i Bog! ☀️✋

U ovo vrijeme globalizacije otkrivati, pisati i postav-ljati dokaze istinite istorije Srba zaista nema smisla, jer i srpski pravoslavni intelektualci u tranziciji svi-jesti Srba ka Novom svjetskom poretku brišu stvar-nu i lažući stvaraju "novu istinu".

Prikazi splaženih jezika na idolima, amajlijama i ant-ropomorfnim likovima stećaka svjedoče trajanje iste srpske vedske duhovnosti od prvih postpotopskih vremena do kraja 19. vijeka, ali Srbi to kriju, jer to nije u interesu laži biblijske "mesijanske" ideologije.

I pored svih dokaza, niko od Srba ne reaguje, ćute Srbi i kriju ovo čudesno otkriće jer su laživog Anti-hristovog duha kojeg oni i dalje zovu Isusom Hri-stom.

Istinski Isus Hrist je rekao da je on istina, put i život i da su oni njegovi, svjedočili bi istinu i govorili istinu, ali oni samo lažu, lažu i lažu, jer su antihristi.

Od kad su se odrekli Sunca i Boga Sunca, ne stra-daju Srbi zbog pravoslavne vjere, nego zbog pravo-slavne nevjere.

..............................

[1] Život Svetoga Simeuna, napisao Domentijan, na svijet izdao Đura Daničić, Državna štamparija u Be-ogradu, 1865, str. 64.

[2] Radoslav M. Grujić, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavačka knjižarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost – Kalenić, Kragujevac, 1989, str. 14.

[3] Milan S. Ubavkić, Istorija Srba po domaćim i stranim izvorima i piscima, Knjiga I, Drugo prera-đeno i dopunjeno izdanje, Štampano u Kr. sr. drža-vnoj štampariji u Beogradu, 1886, str. 82.

[4] Nikanor Ružičić, Istorija Srpske Crkve, Knjiga druga, Kraljevska srpska državna štamparija, Beo-grad, 1895, str. 29.