Prvi koji je oko 2000. godine pustio laž o "srbskom kalendaru" je etnolog Dragomir Antonić. Njegovu laž počeli da legu i preko medija i društvenih mreža da množe i šire metereolog Milan T. Stevančević, etno-log Slobodan M. Filipović, prof. dr Radomir Đorđe-vić, prof. dr Radovan Damjanović, izdavač Vesna Pešić, članovi Društva Serbona i njihovi sljedbenici kojima je laganje takođe duševna strast.
Zadatak lažova u vrhu srpske masonske svetosav-ske inteligencije, zaštitnika i čuvara svih crkvenih i srpskih istorijskih laži, je da drže srpski narod u fizičkom, duhovnom i umnom jedinstvu svim sred-stvima propagande sa pravilom: "Korisna je svaka laž koja doprinosi jedinstvu naroda!"
To je rekonstruisani kalendar grčke Biblije Septu-aginta, poznate i pod imenom "Prevod sedamde-setorice". Po njoj je crkva vijekovima pokušavala da rekonstruiše hronologiju njenih događaja od Adama do Hrista i nakon mnogih prethodni pokušaja godine 691. na Peto-šestom (Trulskom) vaseljenskom sa-boru ozvaničen je i upotrijebljen crkveni ovaj ka-lendar Konstantinopoljske ere sa 5508 godina od stvaranja Adama do hrišćanske ere. Ovo je citat iz Trećeg kanona Trulskog vaseljenskog sabora:
"Pošto je blagočestivi i hristoljubivi car naš oslovio ovaj sveti i vaseljenski sabor u pogledu toga, da oni koji su ubrojeni u kliru i drugima božanstvene daro-ve dijele, budu čisti i neporočni služitelji i dostojni mislene žrtve velikoga Boga, Koji je žrtva i Arhijerej, i da budu čisti od skvrne, koja je uz nekih od njih prionula od nezakonitih brakova; obzirom na to, što su podvlasni presvetoj crkvi rimskoj predlagali, da se ima obdržavati sva strogost pravila, a podvlasni prijestolu ovog Bogom čuvanog i carskoga grada praviločovjekoljublja i snishođenja,- otačaski i bogo-ljubno složivši i jedno i drugo, da ne bi ostavili ni krotost slabom, ni strogost oštrom, navlastito pak, kad je zbog neznanjaprekršaj zahvatio dosta veliko mnoštvo ljudi, zajednički ustanovljujemo za one, koji su se dva puta ženili bili, pak su pod teretom grijeha sve do petnaestog dana prošloga mjeseca januara, minulog četvrtog indikta, ŠEST HILJADA STO DE-VEDESET DEVETE GODINE ostali, i neće da od istoga k sebi dođu, da imaju kanoničkome svrg-nuću..." [1]
Dakle se ne radi ni o kakvom originalnom srpskom kalendaru, to je laž ispred pomenutih lažova. Još jedan sačuvani zapis sa ovim kalendarom je iz 836. godine u crkvenom dokumentu nazvanom "Pismo trojice patrijarha caru Teofilu":
“Datiranje je dostavljeno za sinod: ‘u mjesecu aprilu, 14. indikta, godine 6344’ (μμνὶ Άπριλλίῳ ỉνδικτιῶνος ẟˈ, ἔτους ,ςτμδˈ), što odgovara aprilu 836." [2]
Ni po čemu to nije izvorni srpski kalendar i on ne postoji prije 691. godine. Kod Srba se koristi od 12. vijeka pa do dolaska Turaka u 15. vijeku. Ruska crkva taj kalendar uvodi u crkvenu upotrebu tek 1634. godine.
Ove 2025. godine navršilo se dvadeset i pet godinja njihovog iz dana u dan laganja i jedina svrha tog laganja je magijsko držanje i čuvanje kontrole vlasti nad razumom i istinom srpskog naroda, nikakve druge koristi oni nemaju lažući narodu o tom ka-lendaru.
Bezbroj je knjiga koje svjedoče vrijeme postanka i pripadnost kalendara istočne romejske crkve sa 5508 godina od početka stvaranja do hršćanske ere. Srpski lažovi sve ovo znaju, oni su visoko-školovani, ali uzdaju se da ste vi neuki i glupi i nasješćete na njihovu podvalu. Nažalost, preko ve-like Gebelsovog stila propagande dugotrajnim nep-rekidnim ponavljanjem svoje laži mnoge među vama su prevarili.
......................................
[1] Nikodim Milaš, Crkvena Pravila, Pravila svetog peto– šestog Vaseljenskog sabora - Trulski sabor, Pravilo 3, Novi Sad, 1895, str. 442-443.
[2] Juan Signes Codoñer, The Emperor Theophilos and the East, 829–842, Routledge Taylor and Francis Group, London and New York, 2016, p. 367.
.png)
.jpg)
