Petko N. Vidusa: Krstjani i stećci: January 2015

Friday, January 30, 2015

STEĆCI KOD GRUŽE

U selu Zabojnica kod Gruže nalazi se staro groblje sa stećcima stubovima, oblikom sličnim stećcima u Rajačkim Pivnicama kod Negotina. Po svemu sudeći i ovi stećci su iz 19. vijeka. (Foto: Simon Zečević)

Nebesko drvo života sa godišnjim dobima (uvećaj sliku klikom na istu).

Solarni ravnokraki krst u dnu sa nebeskim drvetom života u vrhu stećka. Pozadi se vidi stećak na kojem su simboli obojen crvenom bojom. Crvena je boja Srba jos od vincanske kulture, jer su neki simboli na glinenim figurinama ove kulture takođe bojene crvenim.

Stilizovano Sunčevo nebesko drvo života stoji na duplom stepenastom simbolu Prazemlje sa dva svijeta (dvije stepenaste piramide). Ovaj simdol poznat je još od drevnog Egipta, a koristili su ga i prekolumbovski Indijanci Južne i Sjeverne Amerike. U centru krsta je romboidni simbol neba, nebeski hram Božjeg znanja, mudrosti i kreativnosti. Sa svake strane iz centra krsta izbijaju po tri svjetlosne zrake kao simboli tri mjeseca svakog godišnjeg doba. Plavi kvadrati sa dijagonalom siboli su dva godisnja doba sa jedne i dva sa druge strane krsta. U dnu krsta su simboli Sunca kakve često srećemo na srednjevijekovnim stećcima.

Do sad smo vidjeli mnoštvo dokaza da su Srbi skoro do 20. vijeka čuvali dvovjernu krestjansku pravoslavnu vjeru, čuvali znanje i simbole svojih predaka od vremena praroditelja Noja, Jafeta, Gomera, Torgame i Taura skoro sve do dana. Preživješe preci naši prehrišćani milenijume trpeći plemenske ratove, najezde hordi i svakakvih carskih i krstaških vojski, preživješe dvovjerni Srbi krestjani progone Nemanjića i Turaka i grčkih vladika u vrijeme Turaka, preživješe i strašne vatikanske genocide, a eto danas ih nestaje u bezbožnom i svakom zlu predanom nemanjićkom svetosavsko-grčkom papoekumenističkom svetosavlju. Biće svašta što još bilo nije!

Thursday, January 29, 2015

SIMBOLI NA NIŠANIMA POKAZUJU PORIJEKLO BOŠNJAKA

Svetovidova podignuta desna ruka blagoslova (motiv na stećku).

Koplje pokazuje podizanje Sunca ka Vidovdanu i Svetovidova ruka blagoslova (motiv na stećku nišanu). Majstor klesar se dosjetio kako pokazati element preislamske vjere pokojnika te je umjesto dlana samo stavio rozetu kao simbol Sunca).

Po simbolima na srednjevijekovnim stećcima nišanima jasno je da su prvi muslimani u Bosni prethodno bili dvovjerni krestjani Srbi.

Monday, January 26, 2015

MALO KAMEN, MALO RIMSKA CIGLA

Gamzigrad (Felix Romuliana, 3. vijek): malo kamen, malo cigla (klikni na sliku radi veće rezolucije).

Gračanica (14. vijek). Kažu da je građena u srpsko - vizantijskom stilu, a ja bih to nazvao rimsko-srbski stil, jer je to upravo to što vidimo u zidovima Feliks Romuliane. Plavim strelicama obilježeno je kamenje nekog rimskog objekta, pa me živo interesuje da li su i ove cigle uzidane u crkvu pravljene u 14. vijeku, ili su i one ukradene sa nekog obližnjeg preostalog rimskog objekta. Ne interesuje me zbog cigle, nego zbog istorijskog dokaza o lokalnom generacijskom prenošenju znanja pravljenja cigle od vremena Rimljana do srednjeg vijeka.

Sunday, January 25, 2015

O KRAJU VREMENA OVOG SVIJETA

Vreme od 12.069,88167 završava od 2000-2070. godine hrišćanske ere (F-G, crvena boja).

“I da Gospod ne skrati dane niko ne bi ostao; ali izabranih radi, koje izabra, skratio je dane.” (Mar. 13,20)

Sl.142. Mapa vremena od početka do kraja svijeta.

A = početak stvaranja svijeta.

AB = 540 godina petog dana stvaranja (6. vijek od početka stvaranja) svijeta kad je Bog Il (Bog Otac) stvorio čovjeka i ženu. Ljetni solsticij u ovo vrijeme bio je 1. septembra (crkvena Nova godina) računajući po julijanskom kalendaru.

AC = 5718 godina od početka stvaranja svijeta kad su vanzemaljci stvorili Adama i Evu;

BD = Ilindan (20. jul ili 2. avgust gregorijanskog kalendara): od vremena kad je Bog Il stvorio ljude 540 godina od početka stvaranja svijeta (6. vijek kao 6. dan stvaranja), kad je ljetni solsticij i prvi dan ljeta bio je 1. septembra julijanskog kalendara (crkvena Nova godina), od tog dana do Ilindana je 42 dana i ljetni solsticij na Ilindan bio je 5730 godina od vremena Božijeg stvaranja čovjeka i žene. Vrijeme od 5730 godina je period poluraspada ugljenika-14 (C-14).

DF = Od tog ljetnog solsticija na Ilindan do ljetnog solsticija i prvog dana ljeta 2000. godine hrišćanske ere, proteklo je novih 5730 godina i za ovo vrijeme ljetni solsticij se od Ilindana pomjerio za novih 42 dana: na 8. jun julijanskog, tj. na 21. jun gregorijanskog kalendara. Tako se Ilindan našao tačno na polovini vremena između vremena stvaranja ljudi 540. godine od početka stvaranja svijeta i 2000. godine hrišćanske ere kad je navršeno tačno12.000 godina od početka stvaranja svijeta.

AE = 10.000 godina od početka stvaranja svijeta i početka hrišćanske ere. To je 9460 godina od Božijeg stvaranja ljudi (BE) i 4282 godine od vremena kad su vanzemaljci stvorili Adama i Evu (CE).

AF = 12.000 godina

FG = 2000-2070. godine (preobražaj svijeta i kraj vremena)

Detaljnije na: https://www.scribd.com/doc/202357632/Knjiga-Piramidina-Piramidino-otkrivenje

Monday, January 19, 2015

KRSTOVDAN I BOGOJAVLJENJE PRIJE HRIŠĆANSTVA

Zemljina orbita i najmanja (perihelion) i najveca (aphelion) udaljenost Sunca od Zemlje.

Znajući da je hrišćanska crkva sve svoje paznike podesila prema srbskom prehrišćanskom kalendaru i na mjesto prehrišćanskih praznika ubacila svoje praznike, lako je rekonstruisati prehrišćanske praznike i njihovo značenje u srbskoj prehrišćanskoj vjeri.

Prehrišćanski Srbi bili su poklonici Sunca i Boga Sunca. Krst im je bio sveti Božji znak posvećen Suncu i Bogu Sunca i kao takav znak krst je imao svoj praznični dan u prehrišćanskom kalendaru pod imeno Krstovdan.

Primanjem hrišćanstva i nestankom sveštenstva srbske prehrišćanske vjere, narod je prestao pratiti mnoga vremenska zbivanja u prirodi vezana za prehrišćanski kalendar. Tako su i kalendarski praznici uglavnom ostali u hrišćanskim kalendarima "zaledjeni" na datumima gdje su bili početkom hrišćanske ere. Tako je bilo i sa Krstovdanom i Bogojavljenjem koji su ostali na datumima 5. i 6. januara julijanskog kalendara. Treba napomenuti i to da je primanjem hrišćanstva u krestjanskom srbskom dvovjernom hrišćanstvu Krstovdan posvećen krštenju Isusa Hrista, a Bogojavljenje je posvećeno početku Hristovo trogodišnjeg propovijedanja jevandjelja. Zvanična SPC, kao svetosavska grkoortodoksna crkva, ne priznaje ovaj srbski Krstovdan za dan Hristovog krštenja, niti ga liturgijski obilježava, već za taj dan priznaju dan Bogojavljenja (grciziranje Srba ne prestaje od Nemanje i Svetog Save).

Po astronomskom zbivanju sideralnog julijanskog kalendara znamo da je početkom hrišćanske ere zimski solsticij i prvi dan zime padao na 25. decembar. To je kod prehrišćanskih Srba bio dan posvećen rodjenju Malog Boga Božića Svarožića, a hrišćanstvom je taj dan odredjen kao dan rodjenja Isusa Hrista.

I sad gledajmo: od zimskog solsticija tog 25. decembra do Krstovdana na 5. januar je 12 dana razmaka, a Bogojavljenje pada na 13. dan od 25. decembra. Da vidimo sta nam današnje astronomske prilike pokazuju mjereći dane od datuma današnjeg zimskog solsticija i prvog dana zime?

U naše vrijeme zimski solsticij i prvi dan zime pada na 22. decembar gregorijanskog kalendara. Kad od tog dana odbrojimo 12 dana, dodjemo do 3. januara gregorijanskog kalendara, a 13. dan od tog 22. decembra je 4. januar. Da li ovi datumi imaju ikakve veze sa nekim astronomskim zbivanjem vezanim za Sunce i Zemlju? Da, ima i evo sta: na dane 3-4 januara Sunce je udaljeno od Zemlje oko 147 000 000 km i to su dani kad je Sunce u toku cijele godine najbliže Zemlji (astronomi to nazivaju "perihelion").

Da smo ostali u svojoj prehrišćanskoj vjeri ili da hrišćanskom vjerom pratimo nebeska zbivanja po godišnjim dobima, Božić bi nam bio na zimski solsticij 22. decembra, Krstovdan 3. januara, a Bogojavljenje 4. januara gregorijanskog, odnosno 9, 21. i 22. decembra julijanskog kalendara i to bi bio pravi sklad vjere i Božijih zakona u vremenu godine.

.............................................

I Velika piramida svojim mjerama i proporcijama upućuje na godišnja vrijemena kad je Sunce najbliže i najdalje od Zemlje. Piramida je visoka 147,6505019 metara i to je srazmjera Sunčeve najmanje udaljenosti od Zemlje.

Polovina Kraljeve odaje široka je 103,0329095 inči, a Piramida pokazuje da je Hrist izveo pravednike iz pakla 103,0329095 dana od početka godine. Ako uzmemo da je najmanja udaljenost Sunca od Zemlje 147.650.501,9 km (perihelion), pa to pomnožimo sa sto puta umanjenom vrijednošću broja 103,0329095, evo šta dobijemo: 152.128.608 km i to je najveća udaljenost Sunca od Zemlje (aphelion).

Friday, January 16, 2015

KRSTOVDAN I KALENDAR CRKVE

Nakon božićnjeg pozdrava "Mir Božji, Hristos se rodi" i otpozdrava "Vaistinu se rodi", na dan Krstovdana srbski narod se pozdravlja sa "Hristos se krsti", a otpozdrav je "Vaistinu se krsti". Taj dan u srbskom krestjanskom narodu je uspomena na dan kad je sv. Jovan Krstitelj kristio Hrista u rijeci Jordanu. Sutradan na dan Bogojavljenja pozdrav je "Hristos se javi", a otpozdrav "Vaistinu se javi" i tako se pozdravljaju i tako čaše nazdravljaju sve dok ne prođe praznik "Sv. Jovana Krstitelja".
Sudeći po najstarijim postojećim crkvenim kalendarima na dan 5. januara julijanskog kalendara progrčka svetosavska SPC nije obilježavala praznik KRSTOVDAN sve do početka druge polovine 19. vijeka (ili možda prve polovine 20. vijeka), a i danas nije crveno slovo i na ovaj dan nema Liturgije. Srbska grkoortodoksna (svetosavska) crkva uopšte ne slavi ovaj Krstovdan kao dan Hristovog krštenja u Jordanu, nego to obilježava na Bogojavljenje, dan nakon Krstovdana. U današnje crkvene kalendare unijeli su Krstovdan samo radi naroda, jer vecina naroda tog dana posti. Ovo je još jedan dokaz da svetosavska SPC nije iste vjere kao narodna vjera srbskog dvovjernog krestjanstva.

Crkveni kalendar za 1783. godinu: tu nema Krstovdana, a označeni su Sveti Teopempt i Teona koji se nalaze i u današnjim crkvenim kalendarima (Z. Orfelin, Večni kalendar, Beč, 1783, str. 17.)

Link ka knjizi: http://scc.digital.bkp.nb.rs/document/S-II-0889