SUNCE GLAVA

        Motivi na stećku u Radmilji kod Stoca i u Šumaricama kod Kraljeva.

         Krstjanska tradicija od srednjeg do 19. vijeka je sačuvana. Bogumila nije bilo, bili su dvovjerni Srbi krstjani, Srbi site vjere koju jos drzi i čuva obični srbski narod.

         Sveštenstvo SPC je grkoortodoksne vjere, a nije vjere običnog srbskog naroda. To je očigledno i eto grobovi naših predaka svjedoče to svojim nadgrobnim biljezima. Da ukinu srbsku tradicionalnu vjeru i da potpuno porobe milenijumski slobodarski duh Srbstva, grko-vatikanski vrh SPC namjerno uništava stara srbska groblja i stare nadgrobnike.

SIMBOLI STEĆAKA

 

 

        Evo šta su bradavičasti ispusti na ovom stećku:

1. Južno nebo na kojem se zbiva zimski solsticij,
2. sjeverno nebo na kojem se zbiva ljetni solsticij,
3, vrijeme jeseni,
4. vrijeme zime,
5. linija nebeskog ekvatora (istok-zapad) koja dijeli južno nebo jeseni i zime od sjevernog neba proljeća i ljeta,
6. vrijeme proljeća i ljeta,
7. sunce proljeća,
8. sunce ljeta,
9. sunce ljetnog solsticija (Vidovdan)

SIMBOLI STEĆAKA NISU TAJNA

 

         Simboli na stećcima već su opisani u literaturi simbologije, samo je stvar u tome što naši istoričari, arheolozi, antropolozi i etnolozi o simbolima pojma nemaju (kad se neupućeni upuste u tumačenje simbola, tad se dobija priča u stilu one narodne: "Što je babi milo, to joj se i snilo"). Uzmimo za primjer sliku sa jedne mikenske vaze gdje je simbolično prikazano vrijeme godine:

 

         1. zima,
         2. proljeće,
         3. ljeto,
         4. jesen

 

Stupovi zime i jeseni su kraći od stupova proljeća i ljeta, jer se to odnosi na broj svjetlosni sati (dužinu dana) u vrijeme jeseni i zime u odnosu na dužinu dana u proljeće i ljeto.

         5. spirala sunca proljeća kao vrh Božijeg žezla,
         6. spirala sunca ljeta kao vrh Božijeg žezla,
         7. tri mjeseca proljeća na sjevernom nebu produžuju se u tri mjeseca ljeta,
         8. stub je nebeska soha (sila Božija koja odrzava vrijeme, Sunce i nebo) kao držač Božijeg žezla.

 

Uglavnom se to prikazuje i na stećcima, samo različitim stilom klesarskog umjetnčkog izrazavanja uz sitnije dorade simbolike lokalnog podneblja (dole lijev kapitol, tj. vrh stupa, od neke ranohrišćanske bazilike u Srbiji).

PRIČA SIMBOLA

 

         Prehrišćanski Srbi bili su obožavatelji Sunca, odnosno kroz Sunce slavili su Boga Stvoritelja Sunca. Kao takvi vjernici pratili su nebeska zbivanja vezana za Sunce i pratili dešavanja u prirodi izazivana tim zbivanjima.

 

         Hristijanizacijom Srbi se nisu odrekli stare vjere, već su u svom hrišćanstvu zadržali i stara vjerovanja i stare običaje od kojih neki u srbskom hrišćanstvu i danas traju. Srbsko obožavanje Sunca naročito svjedoče simboli na stećcima:

 

         1. zima,
         2. proljeće,
         3. ljeto,
         4. jesen

 

Zima, proljeće, ljeto, jesen su četiri godišnja doba i to je trajanje jedne kalendarske godine.

U godini su dva vrlo značajna i jedan drugom suprotna vremenska zbivanja vezana za Sunce i to su dvije suprotne pozicije Sunca koje izazivaju ekstremne klimatske razlike što svemu otežavaju ili olakšavaju život na zemlji: zimski i ljetni solsticiji.

 

5. Zimski solsticij ili zimska kratkodnevnica je prvi dan zime kad Sunce dostiže svoju najnižu tačku na južnom nebu. To je dan rođenja Mladog Sunca, Malog Boga Božića Svarožića (u hrišćanstvu Isusa Hrista).

6. Nebeska soha, Božija sila koja podupire održava nebo da ne padne na Zemlju.

7. Ljetni solsticij (ljetna dugodnevnica na prvi dan ljeta kad Sunce dostiže svoju najvišu tačku na zenitu sjevernog neba. To je dan Svetog (Belog) Vida ili Vidovdan.

Šta će tu ono uže ili špag (8) kao ram oko svega toga? Špag (uže) je simbol mjere dužine, a ovdje je simbol mjere dužine godine.

Šta će tu ona dva grozda (9)? To je simbolika plodnosti i roda proljeća i ljeta, simboli dara Boga Dajboga.

ASIRSKI BEL I BELI VID

Simbol

GEOGLIF-TAMGA U MAKEDONIJI

 

 

 

 

 

 

MILOŠ

 

        Na žalost mnogih tu nije sahranjen Aleksandar Makedonski, već neki Brig (Brđanin) Miloš (ne isključujem ni Miloša Obilića).

Stećci u Pećkoj patrijaršiji

 Dva stećka krstače i jedan stub kod Bogorodične crkve u Pećkoj patrijaršiji.

 

 Pošto se zvanično ukriva postojanje ovih stećaka, oni se pominju samo kao nadgrobni spomenici, a ne kao steći. Crkvena i državna cenzura ne dozvoljavaju da si i ovi stećci nađu na spisku ostalih stećaka, jer zapitaće se Srbi otkud stećci u Peći?

 

 Lik Svetovida na krstači.

 

 Detalj Svetovidovog lica.

 

 Stećak sa motivom nara kao plodom drveta života iz kojeg izbija krst, a iznad su tri rozete kao tri sunca: sunce proljeća (desno), sunce ljeta (lijevo) i najveća rozeta sa dvanaest zraka (dvanaest mjeseci godine) u sredini je sunce Vidovnana na ljetnu dugodnevnicu (ljetni solsticij).

 

Na slici su detalji motiva sa dva srednjevijekovna stećka: 6. stećak u Rudarama kod Leskovca (služi popovima kao stepenik Crkve Sv. Petke), 7. stećak u Pećkoj patrijaršiji kod Bogorodične crkve.

 

        Motivi pokazuju da su ovi stećci građeni u isto vrijeme i vjerujem da na njima ima tačan zapis vremena njihove gradnje, ali pošto se to krije, možemo odrediti okvirno vrijeme između 11-14. vijeka, a možda su i stariji.

 

Znak krsta u naru.

 

Šema cvijeta drveta života u naru.

 

 

KOJE TI JE VJERE POP, SRBINE

        Govore mi i zamjere što grdim današnje Srbe. Navikli Srbi da od lažnih Srba slušaju laži o svojoj veličini, dobroti i pobožnosti. Sve je to laž! Današnji Srbi niti su veliki, niti su dobri, niti su pobožni. Evo jedan primjer iz Rudara kod Leskovca: iščupaju Srbi sa groba nadgrobnik svog pretka Srbina (mada je to od Boga grehota i od ljudi sramota bilo kome činiti) i tim teškim grijehom ukradenim "materijalom" zidaju sebi crkvu.

 

Stećak kao stepenik.

 

         Vidite li ovaj stećak što služi kao stepenik "Crkve" Sv. Petke u Rudarama? Ne samo što su na njemu krstovi, sveti simboli, taj stećak je vaša srbska kulturna baština, dokaz vašeg korijena u srednjem vijeku, vaša istorija. A eto ga iščupan sa grobnog mjesta. Da je u muzeju, razumio bih, ali on je iščupan sa groba i bačen pod noge kao stepenik! Srbi Srbinu čupaju nadgrobni spomenik sa krstovima, bacaju ga sebi pod noge i gaze po njemu kao u velikom pobjedničkom trijumfu nad simbolima svog najvećeg dušmanina.

 

Horizontalne strelicu pokazuju prelomljene stećke krstače ugrađene u zid crkve, a vertikalna  strelica pokazuje na mjesto stećka koji služi kao stepenik.

 

         Srbine, jesi li ti normalan, majke ti? Imaš li ti ljudski kućni odgoj o tome šta je red, šta nije red; šta je ljudski, sta neljudski; šta je rodoljublje, šta nije rodoljublje; šta je sramota i šta je grehota? Jesu li ti ikad o tome roditelji pričali, jesu li te ikad o tome u školi učili?  Imaš li mozak, Srbine, imaš li dušu, imaš li išta u sebi od etičkog i vjerskog bivših Srba čije nadgrobnike čupaš, ponižavaš i uništavaš?

 

        Ako kažeš da to nisi ti učinio već popovi, stavi sebi prst na čelo i zapitaj se ko su ti popovi što mrtvim Srbima nadgrobnike čupaju i uništavaju, što srbska groblja zaravnavaju i pretvaraju u parkove za odmaranje svojih dobro uhljebljenih članova koji u crkvama krstove svojim nogama gaze? Zapitaj se, hipnotisani čovječe, da li je taj pop uopšte vjerom i duhom Srbin? Da nije tvoj pop tajni judejin ili tajni rimokatolik, pa to čini da ti sve korijene zatre i tebe sa lica zemlje istrijebi, Srbine?

NEUPUĆENIMA SU SIMBOLI OBIČNE ŠARE

 "Šara" ◊ u Sabornom hramu Sv. Vladimira u Baru i objasnjenje simbola u masoneriji 

(Albert Churchwad, The Arcana of Freemasonry, London, George Allen & Unwin Ltd, 1915, p. 152.)

 

NAPUŠTENO MEZARJE U TULOVIĆIMA (BANOVIĆI, TUZLA)

        Kao što svetosavski vjerom pogrčeni Srbi kriju krstjansku istinu od Srba, isto to čini i radikalni islamski vjersko-politički vrh u BiH: kriju od naroda istinu o srbskim krstjanskim korijenima današnjih Bošnjaka.

 

         Evo jedan primjer zašto je iz 18. vijeka greblje (turski "mezarje") u Tulovićima kod Banovića zaboravljeno, zapusteno i zašto ga nema na današnjim mapama tuzlanskog kantona: na nišanima su krstjanski simboli. Pazimo ovo: 18. vijek, a "bogumilski", tj. krstjanski simboli na nišanima. Iako su formalno prešli u islam, ovi ljudi nisu odbacivali svoju krstjansku vjeru.

 

 Simboli Ʌ znače podizanje Sunca od juga ka sjeveru, od zime ka proljeću i ljetu (ispod u sredini je znak krsta)

 

 Krug kao simbol Sunca.

 

 Kuća Sunca, a iznad je bordura sa tri linije koja upućuje na Božije Trojstvo.

 

 Nizom simbola Ʌ prikazivani su krstovi na stećcima (podizanje Sunca od juga ka sjeveru u vrijeme zime i proljeća).

 

 Tipična bordura stećaka sa motivom Sunca i Svetovida.

 

 Ćirilićna skraćenica IC (Isus?).

 

 Univerzalni drevni simbol kantice sa vodom života.

 

 Još jedan nišan sa motivom kantice vode života (u plavom ramu je detalj srednjevijekovne freske u Bogorodičinoj crkvi Pećke patrijaršije u Prizrenu).

 

         A danas? Danas potomci ovih islamiziranih krstjana veći su i žešći muslimani od većine muslimana u Turskoj i Bliskom istoku i mrze sve krstjansko.