Iduće 2016. godine u jesen treba da se održi tkz. Osmi vaseljenski sabor i naravno sve odluke tog sabora biće dogmatski ozvaničene kao Božije istine, jer crkva tvrdi da se sve odluke na saborima donose Božijom voljom, tj. Svetim Duhom.
Da se odluke na Vaseljenskim i ostalim pomjesnim saborima ne donose Božijom voljom preko Svetog Duha, već stranačkim demokratskim centralizmom glasovima većine, pokazaće nam sljedeći primjer.
U 85. pravilu Apostolskih pravila, prvim pravilima crkve koja su prethodila pravilima Vaseljenskih sabora, nabrojane su kanonske knjige Svetog pisma među kojima su i Klimentove poslanice i Klimentove ustanove. Evo dijela tog 85. pravila:
“Klimentove poslanice dvije; i ustanove, koje su mnom Klimentom za vas episkope u osam knjiga izdane, ali koje ne treba među svima rasprostirati, jer u njima ima tajanstvenoga…” (Nikodim Milaš, Pravila pravoslavne Crkve s tumačenjima, Knjiga I, fototipsko izdanje, Istina – izdavačka ustanova Eparhije dalmatinske, Beograd – Šibenik, 2004, Apostolska pravila, Pravilo 85, str. 163)
I te dvije Klimentove poslanice i Klimentove ustanove u osam knjiga bile su sastavni dio Biblije vijekovima. Održan je Prvi (325. g.), održan Drugi, održan Treći i održan je Četvrti vaseljenski sabor (441. g.), a te Klimentove Poslanice i Klimentove ustanove niko nije izbacio iz kanonskih knjiga Svetog Pisma. Četiri Vaseljenska sabora su održana, a niko u Klimentovim poslanicama i Klimentovim ustanovama za sve te vijekove nije našao jeretičko učenje koje huli na Svetog Duha.
A onda je 692. g. došao tkz. Peto-šesti (Trulski) Vaseljenski sabor koji te pomenute spise oglašava jeretičkim i izbacuje ih iz Biblije:
“A pošto nam je u tim pravilima zapovijeđeno, da primamo Klimentom izdane ustanove, istih svetih apostola, u koje su odavna već inoverni na škodu crkve unijeli neke podmetnute i neblagočastive stvari, koje su nam uzvišenu ljepotu božanstvenih naredaba pomračili, to radi popravljanja i obezbjeđenja hrišćanske pastve iste ustanove razložito odbacismo, ne primajući ikojim načinom porode jeretičke laži i ne dopuštajući ih u čisto i savršeno apostolsko učenje.” (Nikodim Milaš, Pravila pravoslavne Crkve s tumačenjima, Knjiga I, fototipsko izdanje, Istina – izdavačka ustanova Eparhije dalmatinske, Beograd – Šibenik, 2004, Pravila Svetog sestog vaseljenskog sabora, Trulskoga, Pravilo 2, str. 431)
Ako je Sveti Duh rukovodio sa četiri prethodna sabora i ako su odluke tih sabora donosene Svetim Duhom, koji je duh rukovodio ovim Peto-šestim (Trulskim) saborom te ovaj sabor odbacuje Klimentove ustanove? Je li se to Bog predomislio i mijenja svoje mišljenje od vremena do vremena, ili je to dokaz da odluke na saborima ne donosi Svetim Duhom, nego odluke donose ljudi glasanjem i nadglasavanjem? Naravno da se radilo i radi se o ljudskom glasanju i preglasavanju, čemu, kao i danas, prethodi lobiranje sa smjenjivanjem neistomišljenika i njihovim progonima, lobiranje podmićivanjem, prijetnjama i ucjenama, a ponekad i fizičkih obračuna bude