Tuesday, April 14, 2015

NEPOZNATI NOVČIĆ, ZODIJAK I SLOVO K

Krug zodijaka  
 
 
Dvanaest znakova zodijaka na bronzanom novcu nađenom u iskopavanju 1931. godine u mjestu Rapalo u Italiji (Liguria, Rapallo, Italy). Rapalo je mali gradic na obali mora  u zapadnom dijelu sjeverne Italije. 
 
      Nađeni novčić sa zodijakom nema opisa o porijeklu i vremenu. Prava linija je pravac nebeskog ekvatora istok-zapad, a crvena linija je pravac sjever-jug: sjeverno je ljetni solsticij u sazviježđu Blizanci, a zimski solsticij je u sazviježđu Strijelca. Između pravaca ovih linija su godišnja doba sa po tri mjeseca dužine. 
      Proljetni ekvinocij i prvi dan proljeća je u današnjem znaku Ribe (pravac plave linije istočno), te iz tog znaka izlazi Sunčeva spirala ka centru novčića (po tome se vidi da je velika važnost pridavana proljeću).
      Jesen je nastajala na zapadnom dijelu pravca plave linije i to je danas znak Djevice (jesenji ekvinocij obilježen je horizontalnim krstom.
      Po mjestu nastanka proljeća i jeseni znamo da je novčić iz vremena pred kraj stare i početka nove ere, jer je od sredine drugog vijeka stare ere proljeće počelo nastajati u znaku Ribe.
      Očito je da su nazivi ovih zodijačkih znakova kod naroda i vlasnika novca drugačji nego li danas, jer su i njihovi simboli drugačiji od današnjih, te znak Ribe  uopšte ne liči na ribu (današnjim simbolima jedino su slični znakovi Vodolije, Bika i Škorpiona). Znak Bika prikazan je skoro isto kao što se prikazuje i danas.
    Iznad znaka Ribe je znak Ovna obilježen krugom O i znakom B sto asocira na ćirilićna slova OB u riječi OBAH (OVAN).
     Ono što je ovdje vrlo zanimljivo jeste znak sazviježđa Strijelca: horizontalno slovo K sa krstom u sredini i kao što rekosmo to je zimski solsticij sa prvim danom zime. Skoro isti takav znak imamo na jednom stećku, ali na stećku ovaj znak predstavlja vrijeme ljeta i boga Kupala, jer je u vrhu "krova" stećka i tako označava vrh Sunčevog zenita na ljetni solsticij i prvi dan ljeta (slika ispod).
 
Znak slova K sa krstom  nalazimo i na stećcima kao motiv u korijenu rodne loze Sunčevog drveta života (klikni na sliku radi uvećanja).
 
Još jedan drevni horoskop sa znakom K (porijeklo, mjesto i vrijeme nastanka horoskopa  autoru ovih redova je nepoznato).
 
     Šta dakle predstavlja  slovo K sa krstom kao znak Strijelca na ovom novčiću sa krugom zodijaka? Predstavlja boga Koleda, srbskog prehrišćanskog boga kraja stare i početkom nove kalendarske godine: stari Koledo umire završetkom stare, a mladi Koledo (Svarožić) rađa se početkom nove kalendarske godine i mladog Koleda Svarožića predstavlja onaj krst u slovu K. To je Svarožićev krst, koji postoji  na mnogim stećcima. Svarožić je zimsko Sunce nakon zimskog solsticija i prvog dana zime  i  ono raste jačajući ka proljetnom Jarilu (Jurju) i ljetnom Kupalu (Svetovidu).
    Otkud ovaj novčić na zapadnom dijelu sjeverne Italije? Može biti dio ratnog plijena sa keltskog (srbskog) Balkana ili Panonije, ili ga je tu sa sobom donio neki rimski legionar porijeklom sa navedenog područja. Ko će to znati, ali je prava šteta što se ne zna šta je prikazano na drugoj strani novčića, jer bi time sve bilo jasno. 

Monday, April 13, 2015

STEĆAK ŽRTVENIK

Stećak žrtvenik sa kolovratima  (sa prehrišćanskog svetilišta na obližnjem brdu premješten je u portu Manastira Dobrun kod Višegrada). Strelicama su označeni kanali za oticanje krvi.
 
       "Čudno klesani kamen u Dobrunu kod Višegrada, poznat kao 'šareni kamen' (Pl. CXV 8) izgleda da je bio nešto drugo, a ne nadgrobni spomenik. To je mogao biti žrtveni kamen, jer je gornja površina izbrazdana radi oticanja neke tečnosti." (Marian Wenzel, "Ukrasni motivi na stećcima", Sarajevo, 1965, str.426)

Saturday, April 11, 2015

JANUAR I JANJE

     Otkud ime mjeseca januara, prvog mjeseca godine? Govore da je to od imena rimskog boga Janusa: Janus (Ianus, lat.) bio je rimski bog početka i preobažaja, bog nebeskih kapija.  Sad ćemo tu tvrdnju da provjerimo i prvo idemo do srbskih riječi: Jana, Janko, Janika, Janja, janja, jantar, janje.

    U riječima  Jana, Janko, Janja, Janika, janja, jantar, janje korijen je jan-. Šta znači korijen jan-? Pošto je sanskrit neka vrsta protosrbskog jezika, idemo do sanskrita: sanskritsko jana, janana, janaka, janika znači rođenje, proizvoditi, uzrokovati,  originalni postanak, stvaranje. Sanskritske riječi janati (skraćeno jan), janate (jan), janayati (jan), janayate (jan) znače sve što smo već nabrojali: rođenje, proizvoditi, uzrokovati, prvobitan, postanak, začetak, početak, stvaranje. I sve to označavaju riječi srbskog jezika: Jana, Janko, Janja, janja, jantar, janje, jer im je korijen jan- istog značenja kao i korijen sanskritskih riječi jana, janana, janaka, janika, janati (jan), janate (jan), janayati, (jan), janayate (jan).

    Ovce se janje u januaru i mlada janjad su prva koja se rađaju u novoj kalendarskoj godini: JANUAR je začetak, početak, stvaranje, rođenje novog Sunca, nove kalendarske godine. JANUAR je u stvari JAN URA, tj. JANURA i označava ZAČETAK, POČETAK, STVARANJE, ROĐENJE (JAN) VRIJEMNA (URE), ROĐENJE NOVOG SUNCA I POČETAK GODINE. To JANURA (JAN-URA) u latinskom je JANU AR, jer srbsko RA u metatezom u latinskom postaje AR (isto kao sto je srbska istarska rijeka RASA dobila latinsko ime ARSA.
 

      U svom “Etimologijskom rječniku hvatskoga ili srpskoga jezika” P. Skok pretpostavlja da je riječ jagnje od indoevropskog  ogyhno-, odnosno od sveslavenskog i praslavenskog agne, dodaući da ova riječ nije potvrđena za baltoslovensku zajednicu, te zaključuje: “Možda pripada protoevropskom supstratu”. Međutim, ni u sanskritu, kao najstarijem indoevropskom jeziku, nema ni jedne riječi koja počinje  sa ogyhno-. Postoji sanskritska riječ   ogha i znači stado, mnoštvo, tok, brzina, ali vidimo da latinsko agni (agnus) i sanskritsko ogha nisu iste riječi ni oblikom ni značenjem, jer sanskritsko agni znači vatra i žrtvena vatra.

      Izvorna  srbska riječ janje u crkvenoslovenskom jeziku svih Slovena preko crkve zamijenjena  je latinskom riječju agni (agnus) od starijeg grčkog  agni  (aγνή) sto znači čist (himna Bogorodici “Agni Parthene” ili Αγνή Παρθένε). U ortodoksnoj liturgiji agnec je žrtva (simbolika Hrista kao žrtvenog janjeta).  Od grčko-latinske riječi agni  stvorena je današnja srbska književna riječ jagnje, a izvorna narodna riječ je janje (to se desilo i u ostalim slovenskim jezicima).

      Tako vidimo da nisu u pravu svi koji govore da januar nije srbsko ime prvog mjeseca godine i vidimo da nisu u pravu svi koji tvrde da je srbska Nova godina počinjala početkom proljeća.

Tuesday, April 7, 2015

ČOVJEČE, BUDI VOJNIK ISTINE I SVJETLOSTI

Vojnik Istine i Svjetlosti
 
      Šta je istina? Istina je Bog i Bog je Svjetlost. Čovjek je stvoren po liku Božijem, dakle je i svaki čovjek (kao obličje Božije) ujedno i istina i svjetlost.
      Međutim, svjedoci smo da je istine na zemlji skoro nestalo i da svuda caruje i vlada laž. Istina  na zemlji je onemoćala kao dijete dijete u povoju i rijetki pojedinci još je spominju, čuvaju i njeguju. Ali sve dok se istina samo spominje, ljulja i njeguje u rukama pojedinaca i grupa, ona je u povoju i kao takva nejaka je da išta promijeni oko sebe.
     Dosta je bilo ljuljanja, potrudimo se da zemaljska istina prohoda i da raste kako bi svijetu mogla da govori i  da pobjeđuje laž. Sve dok o istini samo dadilje brinu, a ostali dođu, vide istinu i kažu: "Juh, baš je slatka!", ta istina živjeće dok žive i njene dadilje.
      Istina ne smije biti beba koja se ljulja, već mora biti sjeme Istine koje svako od istine treba da sije gdje god ima prilike za sjetvu. Srbska njiva je velika, a nije samo u Beogradu; njiva svijeta je velika, a nije samo u Srbiji.
     Ali, da bi  zemaljska istina sijala Svjetlošću, za to treba imati hrabrost i zato istinu siju rijetki pojedinci, a ostali dođu, vide, čuju, pročitaju, aplaudiraju i odu opet se utapajući u laž robujući lažima.
     Pozitvinih pomaka na nekim njivama i poljima ima, ali bez učešća većine i tu će prinosi istine propasti. Većina naroda boji se da radi na njivama i poljima istine, jer to prvo zahtijeva ličnu borbu sa vlastitim lažima, pa onda zahtijeva ličnu borbu sa političkim, istorijskim, religijskim i svim drugim vladajućim lažima društvenog sistema.
     Borba za istinu od čovjeka traži da bude vojnik Istine i Svjetlosti, jer je to jedina svrha čovjekovog boravka na zemlji:  "Nije li čovek na vojsci na zemlji? A dani njegovi nisu li kao dani nadničarski?" (Jov,7,1)
     Boreći se za zemaljsku istinu u zemaljskom carstvu, mi smo vojnici nebeske Istine, Božiji vojnici i dobrovoljni nadničari na polju istine Božije. I samo se tom borbom zaslužuje Nebesko carstvo, jer: "Gospod je velik ratnik; ime mu je Gospod." (Egz.15,3)
     I  zato neka svako sebe preispita je li i kakav je vojnik Istine i Svjetlosti, i kao Božiji vojnik bori li se istinom za sebe i svoje Nebesko carstvo u koje treba da preseli nakon ovog zemaljskog carstva.

Monday, April 6, 2015

OD ARKONE DO RADMILJE

Artefakt iz Arkone
 
Motiv na stećku
 
Crtež u kamenu crkve (Gahlen, Germany).
 
Motiv na kamenu uzidanom u crkvu njemačkog grada Belgern.
 
U zidu crkve u njemačkom gradu Gatersleben.
 
Svetovid na stećcima.
 
     Prije njemačkog osvajanja i ponjemčivanja u Germaniji su živjela srbska (slovenska) plemena , sljedbenici Svaroga, Svetovida, Peruna, Radgosta i ostalih bogova stare srbske vjere. To istorija i arheologija svjedoče. 
      Nakon svih dokaza da su stećci djelo dvovjernih krestjana, hristijaniziranih sljedbenika srbske prehrišćanske vjere, priču o bogumilima mogu nastaviti samo budale.
...............................
Slični motivi: http://www.duepassinelmistero.com/almenno_san_bartolomeo.htm

Sunday, April 5, 2015

SIMBOL C (S)

      Sunčev simbol C (S) kao drevni univerzalni simbol Sunčevog nebeskog drveta života predstavlja rađanje, život i besmrtno vaskrsenje Božije tvorevine.
 
Indijanski petroglif: vrijeme godine predstavljeno sa četiri simbola C (S): zimski solsticij  je u dnu krsta, ljetni solsticij na vrhu, proljedni ekvinocij u sredini desno i jesenji ekvinocij je u sredini lijevo.(AltaVista Site, Compostela, Nayarit, Mexico).
 
Sunčev simbol C (S) iznad vode (drevni petroglif, Virgin Island).
 
 
Sunčev symbol C (S) na stećcima srednjeg vijeka
 
Četiri simbola C (S) oko solarnog krsta četiri su vremena rađanja, života i besmrtnog vaskrsenja Božije tvorevine u četiri godišnja doba.

     Dakle to nije polumjesec kao što prevaranti govore i kao što neupućeni ponavljaju. Nije to ni grčko slovo B (V), kao što grcizirani ortodoksni svetosavci tvrde. Ognjilo, (kresivo, ocilo) ima oblik simbola C, u stvari je ognjilo samo stilizirani oblik simbola, tj. slova C (S).

Saturday, April 4, 2015

SIMBOLI STAROSJEDILACA BALKANA

Selo Srndalj nalazi se u neposrednoj blizini Ribarske Banje.

Piktografi na megalitu iz Srndalja (Živko D. Petković, Neki preistorijski crteži i najstarija balkanska pismena, Megalit iz Srndalja, Beograd, 1934, str. 10-19)
 
Motivi na starom nadgrobnku u srndaljskom groblju: antropomorfni prikaz godine drži simbol Sunčevog puta (prikaz na slici 28. ispod). Ljudska figura ima "tri noge". Ne, nije to greška drevnog crtača, nego je "srednja noga" pravac penisa koji je na petroglifima simbol zimskog solsticija, dok je glava figure simbol ljetnjog solsticija. Ruke su linija nebeskog ekvatora u pravcu istok-zapad .
 
Motivi na kamenju  uz Srndaljsku reku.
 
      Na slici 27. je put Sunca po nebeskoj vertikali jug-sjever  od zimskog do ljetnjog solsticija. Nebeski ekvator je baza trougla, a u trouglu su tri mjeseca proljeća i tri mjeseseca ljeta .
 
Na slici 28. krstić u dnu je znak zimskog solsticija, drzač je nebeska vertikala jug-sjever, a kvadrat je kuća Sunca četiri godišnja doba oko nebeskog ekvatora (srednja horizontalna linija).
 
Slika 28. prikazuje krug Sunčeve godine sa četiri godišnja doma na nebeskom ekvatoru, a krstići na vertikali su zimski (dole) i ljetnji solsticij (u vrhu).
 
Lijevo na slici 30. u dnu je znak ^ i to su jesen i zima u čijoj tački spajanja je zimski solsticij (to isto prikazano je na motivima stećaka na slici ispod). Trougao je podijeljen na proljeće i ljeto. Motiv prikazan na desnoj strani 30. slike je krug Sunca (godine) sa četiri godišnja doba.
 
Na slici 30. u trouglu su proljeće i ljeto iznad nebeskoh ekvatora.
 
 
 Motivi na stećcima srednjeg vijeka.
 
 
Motivi na srednjevijekovnim stećku
 
 
Srbski stari zavjetni krstovi u okolini Niša.
 
Stari srbski krstovi u Rumuniji.  
 
      I tako od neolita do savremenog doba vidimo iste solarne simbole starosjedilaca Balkana.

Friday, April 3, 2015

MORGA

       Danas rijetko ko među Srbima zna šta je morga, a svi znaju šta je motka. Morga je motka, dvije riječi za jedan pojam. Evo morgi, tj. motki:

Morge (motke) mogu da sluze i kao oružje.
 
      O starosti jednog naroda može da svjedoči i jezik tog naroda i to svjedočenje pokazuje i  dokazuje svojim starim riječima. Ovdje ćemo na primjeru riječi morga pokazati i dokazati vedsku starost srbskog naroda. Hajdemo do vedskih vremena i sanskritskog jezika!
 
Morge i grah u vrtu.
 
      Sanskritsko maarga znači pravac, usmjerenje, put. Pogledajmo donju sliku na kojoj je mladi grah uz  morge: zašto su morge usađene uz svaku kućicu graha? Morge su tu da nejakoj lozi graha posluže kao pravac, usmjerenje, put! Sanskritsko maarga i srbsko morga istog su značenja i skoro istog oblika i evo jedna jedina riječ svjedoči vedsku starost Srba, jer riječ morga ne postoji ni u jednom modernom evropskom jeziku sa značenjem koje ima u sanskritu, osim kod Srba. Postoje oblikom slične riječi, ali im je značenje izmijenjeno: morgen (danski, holandski, njemački, norveški), morgun (islandski), morgon (švedski), morgn (jidiš). Sve ove riječi znače jutro i svakako da je njihovo prvobitno značenje pravac, usmjerenje, put Sunca na istoku i od istoka. Na sanskritu jutro je vidyut i zvetana sto je srbsko vidjet i svitanje.
       Srbska riječ jutro odgovara sanskritskom jut koje znači sjajni, te srbsko jutro znači sjajno. Jutro je rano doba dana, a sanskritsko ra znači vatra, toplina, ljubav, sjaj, divota, veličanstvenost, svjetlost, bistrina i sve su to atributi Sunca i nebeskog Raja (sanskritsko rajati ili kraće raj).

Неки од oбичаја мога краja

      Иако је модерно доба већ присутно у свим порама друштва и као такво плански разара, уништава и брише нашу стару традицију, ипак неки обичаји су и данас остали присутни у дијеловима мањих сеоски средина.
      Лазарица, Лазарева субота (вјероватно накнадно тако названа ), чак и крсна слава многих.
На лазарицу ујутро, у рану зору док још ни пијетли нису најавили дан, обичај је да неко од укућана (углавном су то радо чинила дјеца) уз лупање кашике о нпp. металну шерпу, обиђе три пута око куће и осталих дворишних зграда, ради  обичаја плашења и тјерања гуја (змија) из кућног дворишта, тј. да гује  за вријеме љетњег периода и врућина не би прилазиле кућама и окућницама. Овако је гласила пјесмица коју је укућан изговарао куцајући лазарицу:

Куца куца лазарица,
бјеж' од куће поганица,
убиће те стопаница
калагијом по глави,
да се више не јавиш!
Kуца баја
за петеро јаја!

      Свака кућа и домаћинство мога краja joш прати  овај обичај. Дар за онога који ''куца лазарицу''  су углавном јаја, која су се дијелила на Васкрс, тако да уз свој дио на Васкрс он добија и дио за који је ''куцао лазарицу ''.
      Oвако је то у мом крају било а и још увјек је, а код вас не знам, јер и стара изрека каже ''Cто села сто обичаја''.
 
 Tecлић, 3. 4. 2015. гoд.       
Спасојевић Недељко блoгep  ( http://obicajistar.blogspot.ca/  )