SLOVO V U IMENIMA KELTSKIH PLEMENA

         Interesantno je da u nekim današnjim jevropskim jezicima čije je ishodište u ograncima keltskog jezika (npr. gaelik, irski, velški) nema glasa V. Kako se to moglo desiti kad su imena mnogih kelstkih plemena počinjala ovim glasom ili je taj glas bio u sastavu njihovog imena? Pogledajmo:

         Ambivareti
         Ambivarii
         Arverni
         Arvii
         Avantices
         Avatici

         Bellovaci
         Bituriges Vivisci
         Boviates
         Brannovices/Brannovii/Blannovii
         Cavares/Cavari
         Convenae
         Cavares
         Eravisci/Aravisci
         Esubii/Esuvii/Sesuvii
         Helvetii
         Helvii/Elvi
         Ilvates
         Laevi
         Latobici/Latovici
         Lemovices
         Levaci
         Nervii
         Pictavi
         Salluvii
         Segusiav
         Treveri
         Triviatii
         Varciani
         Veamini
         Veragri
         Verbigeni
         Vertamocorii
         Viberi
         Viducasses
         Vediantii
         Vellavi/Velaunii
         Venelli
         Vennonetes/Vennones/Vennonienses
         Venostes
         Veragri
         Vergunni
         Veroduni
         Vertamocorii
         Vesubiani
         Vindelici
         Vocontii
         Volcae
         Vordenses
         Vulgientes
         Yverdon

         Za nestanak glasa V (i slova V kao njegovog znaka) uzrok je prelazak V u U (kod Velšana i zamjena sa W).